Little Dragon – Little Dragon

Little Dragon to debiutancki album kwartetu o takiej samej nazwie, w którego skład wchodzą: dobrze znana z płyt duetu Koop wokalistka Yukimi Nagano, klawiszowiec Håkan Wirenstrand, grający na basie Fredrik Källgren oraz perkusista Erik Bodin. Cała czwórka zna się jeszcze ze szkoły średniej, co owocuje świetnym zgraniem i dobrze wyczuwalną, swobodną atmosferą panującą przez większą część albumu. Sam rodzaj muzyki, jaką tworzy Little Dragon, to wypadkowa muzycznych zainteresowań poszczególnych członków zespołu. Z łatwością znajdziemy więc inspiracje zaczerpnięte z folku, elektroniki, jazzu, dubu, czy soulu.
Płytę otwiera „Twice”, niesamowicie nastrojowa i ascetyczna kompozycja, opierająca się w głównej mierze o fortepian i przepełniony melancholią głos wokalistki. Yukimi opowiada smutną historię, wspaniale prowadząc słuchacza przez las pełen niedopowiedzianych, zagadkowych dźwięków. Nastrój tego utworu swe odzwierciedlenie znakomicie znajduje w teledysku, będącym teatrem cieni, gdzie ważną rolę odgrywa śpiew aktorów – można doszukać się tutaj nawiązania do korzeni Yukimi, wywodzących się z azjatyckiej tradycji. Następnym utworem jest „Turn Left”, leżąca na przeciwnym biegunie muzycznych fascynacji grupy kompozycja, zaskakująca co chwilę niezliczonymi pomysłami, gubiącą się harmonią oraz zadziornością. Po chwili czeka nas odpoczynek przy spokojnym, popowym „No Love”. Określenie popowy nie ma tutaj jednak wydźwięku pejoratywnego, ponieważ jest to sympatyczny utwór, w którym wyraźnie słychać skandynawskie wpływy, znane z płyt innych artystów – m.in. Quintessence czy Hird. Na płycie, oprócz nostalgicznych piosenek znajdziemy również bardziej radosne, rytmiczne utwory doprawione odrobiną elektroniki i niesamowitą dawką energii – tak jak choćby „Recommendation”, „Constant Suprises” czy „Test”. Na albumie znajdziemy również dubowe „Forever”, w którym nastrojowe klawisze i pulsujący bas stanowią wspaniałe tło dla refleksyjnego tekstu.
Płytę zamyka spokojna kompozycja „Scribbled Paper”, kolejny popis wokalny Yukimi, wsparty przez nieśpieszną perkusję, nostalgiczne akordy gitary i ciepłe dźwięki kontrabasu. Siłą całości okazuje się spójność – mimo dużego zróżnicowania poszczególnych kawałków. Co więcej, owa różnorodność sprawia, że szybko zapamiętujemy każdą kompozycję, i – co najważniejsze – nie mamy ochoty pomijać żadnej z nich.
2007