Parov Stelar – Seven And Storm

Muzyka Parov Stelar jest doskonałym przykładem – nazwijmy to – lightowych pochodnych trip-hopu sprzed lat. To rasowe downtempo, którego źródeł dopatrywać się możemy w wydanej dziesięć lat temu drugiej płycie Massive Attack – „Protection”. Podczas gdy sami masywni, na swym kolejnym albumie dokonali jednoznacznego zwrotu w brzmienia bardziej mroczne i skomplikowane [wielki sukces „Mezzanine”], tak cała rzesza młodych twórców za definiujący i najbardziej inspirujący krążek uznała właśnie „Protection”. Dziś większość płyt z krainy downtempo i lounge to dzieła wywodzące się z tego jaśniejszego, spokojniejszgo okresu twórczości gwiazd Bristolu. To bardzo zacne inspiracje i żałować jedynie możemy, że tak wiele współczesnych chilloutowych albumów tak drastycznie nie dorasta poziomem do swego słynnego pierwowzoru. Czy najnowsza pozycja Parov Stelar jest kolejnym tego dowodem?
To projekt właściwie jednego muzyka – Markusa Fuedera, który ma na swoim koncie debiutancki album „Rough Cut”. „Seven And Storm” kontynuuje obraną przez Fuedera filozofię tworzenia ciepłych, stylowych brzmień – elektronicznych, choć opartych w znacznej części również na żywych brzmieniach. Filozofia mało odkrywcza, choć tak zaskakująco przecież trudna w realizacji. Parov Stelar odnosi jednak sukces – nie po raz pierwszy okazuje się, że w dzisiejszej przystępnej elektronice tak istotne okazują się partie nagrane na żywo – sklejanki z gotowych loopów i sampli jesteśmy przecież w stanie rozpoznać od razu, ich tworzenie jest kwestią jedynie sprawności komputerowej, dobrego studyjnego czy producenckiego rzemiosła. Markus Fueder jest – na szczęście – bardziej ambitny. W swych nagraniach angażuje muzyków grających na trąbce, pianine, perkusji, słyszymy równiez kontrabas, flet, rhodes, hammonda – elementy, które nadają poszczególnym kompozycjom szczególnego ciepła i miękkości. Nie jest to zbiór wszystkich tych pół-produktów, które często znaleźć można na kolejnych Budda Barach i innych tego rodzaju kompilacjach – Parov Stelar proponuje dojrzały, autorski materiał, wypełniony kompozycjami solidnymi, czasem ocierającymi się o dobry, ambitny pop [świetne „Faith”, „The One”], innym razem powiewającymi wysublimowanym lounge [intrygująca „Autumn Song”]. Żywe pianino zawsze nadaje dźwiękom szczególnego charakteru, nie inaczej jest na „Seven and Storm”gdzie gra Petera Kreuzera podkreśla nastrój całości, przyprawia ją do przyjemnego smaku, wreszcie sprawia również, że krążek Parov Stelar jakoś nie chce opuszczać odwarzacza. Mankamentem – paradoksalnie – staje się czasem długość poszczególnych kawałków. Czasami wydają się kompozycjami kończonymi zbyt szybko, zbyt gwałtownie – być może lepiej byłoby je bardziej rozwinąć?
Banałem byłoby twierdzić, że to świetna płyta na jesień itp. Tak czy inaczej – Parov Stelar należy do grona tych artystów, którzy z powodzeniem kontynuują muzyczne orientacje znane z „Protection”. Skoro „pierwotny” trip-hop umarł, jego mroczniejsze odmiany nie przynoszą dziś żadnych wyjątkowych albumów, niech chociaż spokojniejsza pochodna brzmień z bristolu rozwija się w najlepsze. Szanse na to ma duże – również dzięki działalności Fuedera.
2005