Wydana w ubiegłym roku, debiutancka płyta Prawatta do dziś pozostaje jedną z najciekawszych i najbardziej poplątanych pozycji w katalogu wytwórni Salut. Projekt z Trójmiasta zafundował słuchaczom materiał pełen ożywczych, niebanalnych rozwiązań, rockowo – elektroniczną mieszankę rzadko na naszym rynku spotykaną. „Half Łoś” to kontynuacja tych pomysłów, poczyniona jednak z naciskiem na ich narkotyczno – psychodeliczny potencjał.
Wszystko nosi znamiona niekończących się improwizacji. Słuchając „połowy łosia” odnosi się wrażenie, że jest to po prostu wierny, 46-minutowy zapis jakiejś wybranej sesji zespołu. Ot pewien rodzaj nagrania live. Ile w tym prawdy – trudno powiedzieć, faktem jest jednak, że muzycy świadomie zdają się ograniczać swą kontrolę nad kolejnymi utworami. W ten sposób ulatują one w sobie tylko znanych kierunkach, przybierając nowe barwy, zaskakujące harmonie; raz kojąc, innym razem drapiąc słuchacza po uchu. W pamięć wpadają szczególnie dłuższe formy, włóczące się nieco ospale po różnych brzmieniowych zakamarkach, pełne umiejętnie konstruowanych harmonii, które trwają chwilę, potem zaś łuszczą się pod wpływem elektroniczno – analogowych odlotów. Rolę główną gra tu gitara, ciepła, pulsująca delayem – to dzięki niej na tej płycie robi się raz miło, innym razem mocno psychodelicznie. Jest też wokal, nucący coś tu i tam, są zabawy z różnego rodzaju automatami – głównie perkusyjnymi. Wszystko zagrane nieśpiesznie, swobodnie, z wyczuciem. Pozostaje żałować, że to tylko „połowa” łosia.
Muzykę na takim poziomie panowie z Prawatt zapewne są w stanie grać niemal na zawołanie – ich pewność siebie robi wrażenie. Co więcej, wydaje mi się, że chyba warto powalczyć z tym materiałem również na zachodzie. „Half Łoś” jest bowiem solidną, przyjemnie odurzającą dawką post-rocka i elektroniki na najlepszym poziomie. Jak na nasze warunki – pozycja obowiązkowa.
2006
