The Boats – Songs by the Sea

Za tym projektem stoją muzycy takich formacji jak Hood czy Remote Viewers, a więc twócy doświadczeni w konstruowaniu delikatnych, dopieszczonych dźwiękowych struktur. The Boats to właśnie taki projekt, mający na celu wprowadzać słuchacza w stan pełnej melancholii, huśtającej się wśród akustycznego instrumentarium, przypruszonego czasem większym, czasem mniejszym elektronicznym aranżem.
Nadanie kolorytu tak spokojnym, wymykającym się dźwiękom jest zdaniem wymagającym. The Boats mają na szczęście Elaine Reynolds, ubarwiającą całość swym specyficznynm wokalem. Bardzo kobieca barwa, frazy pozbawione znaczeń, trochę eksperymentów w sposobie modulacji, wszystko to pełni rolę przewodniego, pogłębiającego całość instrumentu. Dzięki Elaine The Boats zyskują własne brzmienie – bez niej muzyka projektu zbyt mocno zbliałaby się do artystów takich jak choćby Toog, ginąc w wielości dzisiejszych post-folkowych produkcji. To właśnie wokal jest tutaj tym organicznym, ocieplającym pierwiastkiem – przyznać bowiem trzeba, że wraz z rozwojem albumu muzycy decydują się na coraz większą liczbę rozwiązań stricte elektronicznych, oscylujących gdzieś wokół estetyki przypisywanej dzisiejszym nagraniom Tarwater. The Boats starają się opowiedzieć pewną historię, dzięki muzyce wkraczamy w świat pełen interesujących szczegółów, smaczków, opierających swą wartość raczej na nastrojach, mniej na jakichś nagłych drżeniach, zwrotach akcji. The Boats grają muzykę przytulną, nie nachalnie eksperymentalną – to raczej wysublimowane, nowoczesne połączenie elektroniki z akustyką, zakończone partiami najzwyklejszego akordeonu.
Polecimy szczególnie kawałek czwarty [jak ścieżka do kolejnych fascynujących filmowych scen] oraz ósmy, dopracowany pod każdnym względem avant-popowy pewniak. Po „Songs by the Sea” sięgać będziemy dość często tej jesieni, bo tylko dzięki takim dźwiękom dostrzec można choć odrobinę ciepła w szarych, czekających nas błotach za oknem.
2004