jedną z przyczyn powstania tej płyty była choroba. dan berridge, młody producent pracujący w londynie miał pecha: dopadła go uciążliwa choroba nazywana zespołem przewlekłego zmęczenia, objawiająca się ogólnym wyczerpaniem organizmu i depresją. berridge, aby wyjść z kryzysu, wyprowadził się ze swego mieszkania w lodnynie i zamieszkał razem z rodzicami w sussex. tam, chcąc zająć się czymś kreatywnym – kupił sampler, po czym rozpoczął żmudne kolekcjonowanie wszelkiego rodzaju dźwięków. taki był początek prac nad „compassion” – płytą będącą wynikiem trwającej dwa lata pracy producenta.
efekt jest bardzo ciekawy – ten wydany w 2001 roku krążek to umiejętna kontynuacja doświadczeń i twórczości dj shadowa bądź unkle – to właśnie te dwie nazwy przychodzą pierwsze do głowy po wysłuchaniu „compassion”. dlaczego? dan berridge oparł większość tego materiału na dźwiękach innych wykonawców. słowem – na samplach: fragmentach filmowych dialogów, różnych wokalnych i instrumentalnych partiach, również na pokręconych rytmach, tak charakterystycznych dla prac dj shadowa. w rezultacie otrymujemy więc muzykę będącą istną dźwiękową symfonią – przemiłe partie pianina, flet, smyczki, klarnet, gitara, trzask winylowej płyty, ujmujące fragmenty wokali, wszystko zaś polane perfekcyjną produkcją, która czyni tą muzykę świeżą i niezwykle przestrzenną. dan berridge nadał swym dźwiękom bardzo charakterysytyczny klimat, tworząc bardzo oryginalny kolaż, swoistą muzyczną wydzierankę, w której udało mi się odnaleźć strzępy sampli „uciętych” z płyt briana eno, royskopp czy boards of canada. odniesień i zapożyczeń jest tu na pewno więcej – berridge na swój samplerski warsztat wziął płyty z ostatnich 30 – 40 lat sprawiając, iż „compassion” brzmi czasem jak jakiś jazzowy soundtrack z lat 60, innym razem jak nowoczesna muzyka elektroniczna. delektowanie się tym albumem, poza sporą przyjemnością, jest więc również interesującym doświadczeniem. sama płyta jest też przykładem na to, iż w tak zwanych dzisiejszych czasach – rola producenta muzycznego ulega coraz częściej przewartościowaniu – producent już nie tylko realizuje dźwięk, może również być jego twórcą i kompozytorem – mając do dyspozycji tylko sampler i laptop.
„copassion” będzie więc oddechem dla tych, którzy zmęczeni są nowymi, elektronicznymi, klikającymi dźwiękami. ta płta to bardzo dziwny, intrygujący i fascynujący muzyczny świat. dźwiękowa podróż kryjąca masę niespodzianek, nagłych zwrotów, również wielu pięknych, miniaturowych melodii. takie skromne dziełko, do którego na pewno będzie się chciało wracać jeszcze wiele razy.
2001
