Brytyjski producent przybył w ślad za swoją dziewczyną z Londynu do Berlina osiem lat temu – tego samego tygodnia, kiedy klub Watergate otworzył podwoje dla pierwszych klientów. Jones miał już wtedy za sobą kilka lat tworzenia nowoczesnej elektroniki pod szyldem Hefner – o zdecydowanie breakbeatowym charakterze. Zetknięcie się z muzyką graną w klubach na Kreuzbergu zdecydowało o zmianie zainteresowań artysty. W produkcji energetycznego house`u wspomógł go Nick Höppner (obecnie szef Ostgut Ton). Pod szyldem MyMy obaj producenci nagrali znakomity album dla Playhouse („Songs For The Gentle”) i odwiedzili ze swymi setami prawie trzydzieści krajów. Po zakończeniu współpracy, Jones poświęcił się karierze solowej – efektem tego świetna płyta „Electronic Frank” i nawiązanie regularnej współpracy z klubem Watergate.
Zrealizowany na zamówienie jego szefostwa miks jest dedykowany różnym odmianom house`u. Brytyjski producent rozpoczyna od miękkich i głębokich brzmień, serwując na wstępie własne nagranie „In The Water” gładko przechodzące w „International” projektu Flowers & Sea Creatures, za którym stoi Ewan Pearson. Potem zaczyna się zestaw bardziej sprężystych i dynamicznych produkcji – w „White Sunday” Andriego, „Mymorial” MyMy (ostatnie wspólne nagranie duetu z tego roku) i „Basic Chord Tool” duetu Matthias Meyer & Lee Jones mijają się zbasowane akordy, ciepłe plamy klawiszy i soulowe sample, składając się na ekspresyjny house, przypominający dawne dokonania Iana Pooleya dla Force Inc.
W centrum miksu znajdują się oczywiście najtwardsze bity i najcięższe basy. To lekko zdubowane „Short Stick Can” Raya Okpary i „Being Eaten” The Cheapers oraz bliskie mrocznemu techno „Lullaby” duetu Daniel Dreier & Lee Jones i „Melancholie II” Brandta Brauera Fricka. Ten najbardziej motoryczny segment zestawu chyba nie pozostawiłby nikogo obojętnego na parkiecie.
Lekkim zaskoczeniem jest następujący tuż po nim spust gęstego minimalu. „Voice Scatter” duetu Patrice Bäumel & Lee Jones, a przede wszystkim „The Blind Busker” zrealizowany przez Alexa Jamesa z udziałem Los Updates to kwintesencja stylu wywiedzionego z latynoskiej odmiany gatunku – hipnotyczna pulsacja opleciona dziwnymi głosami, grzechotkami, stukami i klikami. Ten transowy klimat przerywa sam autor miksu – jego „YoYo” to zaskakująco ekspresyjny tech-house o mocnym brzmieniu.
W finale Jones zwraca się ku progresywnemu disco – zarówno „December” Acid Pauliego, jak i „Lion Dreams” duetu Gregorythm & Greenbank łączą elementy psychodelicznego krautu i kosmicznej elektroniki, splatając przestrzenne partie gitary z romantycznymi pasażami syntezatorów na lekko zdubowanym podkładzie.
Jako ostatni pojawia się „Kreuzberg 61” – swoisty hołd Lee Jonesa dla dzielnicy, w której spędził ostatnie osiem lat. To hipnotyczny deep house z dramatycznymi partiami smyczków, delikatnie tkaną gitarą akustyczną i eteryczną wokalizą. Po prostu – cacko.
„Watergate 07” wydaje się być pozycją wyjątkowo jednolitą z całej serii – mocno skoncentrowaną na house`owym brzmieniu, konkretnym rytmie basu i bitów, wpisaną jednak w łagodny i ciepły klimat nocnej sesji w przyjaznym klubie.
www.myspace.com/lee.jones
Watergate 2010
