Mogwai – Hardcore Will Never Die, But You Will

Przyznam szczerze, że bardziej ucieszyłaby by mnie wiadomość o tym, że zespół zakończył, w przyjacielskiej atmosferze, działalność a jego członkowie postanowili zając się innymi projektami. Może to nieco okrutne stwierdzenie, ale sprawa wydaje się dość prosta. Po prostu ile można wciąż grać to samo? Są przecież jakieś granice (!), a wydaje się, że Szkoci dawno je już przekroczyli i do odwrotu z obranej ścieżki się nie szykują.

„Hardcore Will Never Die, But You Will” nie zaskakuje kompletnie niczym nowym. „Hardcore Will Never Die, But You Will” nie zaskakuje kompletnie niczym nowym. Znane z poprzednich krążków charakterystyczne złożone melodie, oparte na połączeniu gitarowego noisu z ambientowymi pejzażami i rockowymi wtrętami, nie zmieniły się ani odrobinę. Partie pianina także brzmią bliźniaczo podobnie do tych, znanych z poprzednich lat. Teraz są nawet mniej wyraziste i giną gdzieś w gąszczu innych instrumentów. Wyjątek wśród wszechobecnej rutyny stanowi „Mexican Grand Prix” gdzie prym wiodą syntezatory i elektroniczne beaty, ale kawałek ten nie brzmi to ani oryginalnie ani przekonująco. Zresztą wszystko na tym albumie jest jakieś rozmyte i zupełnie bezpłciowe. To, co przed kilkoma jeszcze latami potrafiło mnie wzruszyć i wciągnąć w świat Mogwai, dzisiaj męczy i przyprawia o niepohamowane ziewanie. Jedyne pozytywne emocje wzbudzają dość fajnie brzmiące bębny oraz próby wokalne chłopaków. Sytuacji nie uratował nawet producent Paul Savage, który czuwał nad nagrywaniem debiutu Mogwai. Można było mieć pewne nadzieje na to, że zasiadając do konsoli, przestawi zespół na jakieś inne tory. Niestety, nic z tego.

Problem z tą płytą wpisuje się zresztą w szerszy kontekst. Mowa o wyczerpywaniu się (o ile już to nie nastąpiło) formuły post-rocka. Czy można jeszcze zdziałać w obrębie tego gatunku coś nowego i intrygującego? Osobiście średnio w to wierzę, chociaż nadziei nie tracę. Jedno jest pewne, rewolucja nie nadejdzie ze strony zespołu, który pod koniec lat 90’ definiował ten gatunek i nadawał mu kształt, który znamy do dzisiaj.

Rock Action, 2011