Wpisz i kliknij enter

AGF – Beatnadel

Dźwiękowo-językowa ekwilibrystyka.

Działając już ponad dekadę na elektronicznej scenie Antye Greie wyrobiła sobie opinię bezkompromisowej artystki dźwięku – łączącej upodobanie do elektronicznych eksperymentów z zacięciem do poetyckich dekonstrukcji. W tym czasie zdążyła współpracować zarówno z twórcami reprezentującymi awangardę, jak Eliane Radigue czy Craig Armstrong, jak i producentami bardziej tanecznej muzyki w rodzaju Vladislava Delaya, Ellen Allien czy Gudrun Gut. Zrealizowany z tą ostatnią w zeszłym roku album „Baustelle” okazał się mieć spory wpływ na przyszłe dokonania Greie. Dowodem na to jej najnowszy solowy krążek – „Beatnadel”.

Choć niemiecka artystka nie raz dawała już wyraz swej fascynacji przemysłowym hałasem, tym razem wpływy pionierów industrialu są w jej nagraniach nad wyraz widoczne. W „Extimicy” spotykamy fabryczne i budowlane hałasy tworzące tło utworu – tak niegdyś konstruowali swe kompozycje muzycy z Einsturzende Neubauten. „Massaker” łączy z kolei prosty rytm w stylu spowolnionego electro z industrialnym szumem, przypominając o eksperymentach brytyjskiego projektu Nocturnal Emissions z połowy lat 80. Nisko osadzone drony poddane minimalistycznym modulacjom w „Organizing Places” przywołują z kolei na myśl co bardziej ambientowe nagrania Maurizio Bianchiego, choćby te z „Neuro Habitat”.

Czerpiąc garściami z dokonań industrialu sprzed ćwierć wieku, Greie pozostaje jednak sobą – przemysłowe efekty i pogłosy uzupełnia bowiem swymi melodeklamacjami poddanymi radykalnej edycji na laptopie. Efekty są intrygujące – językowa ekwilibrystyka zaskakująco dobrze wtapia się w przemysłowy krajobraz dźwiękowy.

Inny segment albumu stanowią znane już z wcześniejszych prac niemieckiej artystki glitchowe preparacje. Cyfrowe chrzęsty tworzą bardziej nowoczesny kontekst dla poezji Greie – składając się wraz z nimi na abstrakcyjne kolaże o słowno-muzycznym charakterze. Tak dzieje się w tytułowym „Beatnaden” czy wykorzystującym fragment nagrania głosu Noama Chomsky`ego „Lingu-tik”. Tego rodzaju dekonstrukcje robią już jednak mniejsze wrażenie – wszak Greie przyzwyczaiła nas do nich na „Head Slash Bauch” czy „Westernization Completed”.

O wiele większą uwagę przykuwają kompozycje o mocno zaznaczonej rytmice – otwierający album „Sedativ” czy umieszczone w jego dalszej części „Extimacy”, „Rooster Beats” i „Source Voice”. Greie sięga tu po tektoniczne bity rodem z dubstepowych sesji w Berghain – uzupełniając je metalicznymi pogłosami i zgrzytliwymi sprzężeniami. Wszystko to układa się w sugestywną całość, stanowiącą efektowny podkład dla jej lingwistycznej ekwilibrystyki.

Całość kończy najbardziej udane nagranie z zestawu – „My Delay”. To liryczne wyznanie skonstruowane z industrialnych zgrzytów zapętlonych w mechaniczny rytm, które niosą tajemniczo brzmiące pląsy syntezatora oraz intymny szept producentki. Utwór ten powinien stać się natchnieniem dla Greie do dalszych eksperymentów poetycko-muzycznych, wyznaczając tym samym brzmienie i nastrój jej kolejnych dokonań.

AGF Producktion 2011

www.agfproducktion.com

www.poemproducer.com

www.antyegreie.com







Jest nas ponad 15 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Polecamy