Ten pochodzący z irlandzkiego Cork młody producent dał się poznać w ciągu siedmiu lat swej fonograficznej aktywności z wyjątkowo eklektycznego gustu. Na swych dwunastocalówkach publikowanych głównie nie wiedzieć czemu przez szwajcarskie wytwórnie Plak i Drumpoet Community penetrował rozlegle obszary techno i house`u, sięgając jednocześnie po starsze gatunki w rodzaju disco i electro. Choć jego debiutancki album „Sea & Sky” z 2009 roku nagrany dla prowadzonej przez Francoisa K. firmy Wave Music był skoncentrowany na tanecznych rytmach, to zaledwie rok później irlandzki producent wzbogacił swą dyskografię o ambientowy krążek „Confinement”.
Jak w takim razie brzmi jego najnowsze dzieło? Zgodnie z oczekiwaniami, trzecia płyta w dorobku Johna Daly jest swobodną wycieczką po różnych odmianach klubowej elektroniki. Zaczyna się od techno – ale tego bogato zaaranżowanego, o wyraźnie detroitowych inklinacjach, utrzymanego w lekko nostalgicznym klimacie (tytułowy „Sunburst”). Podobne brzmienia wracają dopiero pod koniec albumu. Najpierw pojawia się „Moon Pool” wymodelowany na nieco oldskulową modłę, a na finał „Daybreak” – poetycka wizja wyraźnie zainspirowana klasycznymi dokonaniami samego Derricka Maya. Choć wszystkie te nagrania osadzone są na mocnych podkładkach – ich głównym elementem pozostają w każdym przypadku czytelne melodie rozpisane na kilka różnych partii analogowych syntezatorów.
[embeded: src=”http://www.junostatic.com/ultraplayer/07/MicroPlayer.swf” width=”400″ height=”130″ FlashVars=”branding=records&playlist_url=http://www.juno.co.uk/playlists/builder/1941689-02.xspf&start_playing=0&change_player_url=&volume=80&insert_type=insert&play_now=false&isRe lease=false&product_key=1941689-02″ allowscriptaccess=”always”]
Bardziej rozrywkową część albumu rozpoczyna „Release”. To wywiedzione z ejtisowej tradycji plastikowe disco, które niegdyś z powodzeniem mogłoby się znaleźć w katalogu berlińskiego Lasergunu. „Cruise Control” – jak wskazuje sam tytuł – również osadzony jest w tych samych ramach czasowych. Takie mechaniczne electro idealnie nadawałoby się do breakdance`owych zawodów tanecznych w nowojorskim metrze za czasów „gwiezdnych wojen” między Reaganem a Gorbaczowem. „I Got Balls” przywołuje natomiast wspomnienie chicagowskiego house`u, rozbrzmiewając surowymi dźwiękami vintage`owych syntezatorów, niosących chóralnie odśpiewany refren. Po raz ostatni Daly zatrzymuje się w ósmej dekadzie dwudziestego wieku w „All Night”. To romantyczny deep house zrealizowany z wyczuciem stylu typowego dla twórców związanych niegdyś z kultową wytwórnią Nu Groove.
Najmniej ciekawie wypadają w tym zestawie typowo współczesne realizacje. Przycięty do formuły kilkuminutowej piosenki „Promenade” przypomina banalne nagrania rodem z brytyjskiego Kiss FM lansującego komercyjna odmianę radiowej muzyki klubowej. Wpisany w formułę energetycznego tech-house`u „Pass The Swing” wyraźnie ustępuje podobnym produkcjom rodem z Kolonii. Jedynie mocno zdubowany „Deep Heat” robi lepsze wrażenie – bo Daly ożywił go przyjemną bryzą nocnych tonów karaibskich klawiszy.
„Sunburst” słucha się jednak z przyjemnością – bo to po prostu niezobowiązująca kolekcja w większości sprawnie zrealizowanych nagrań, która ma umilić nam wolny wieczór w domu czy klubie.
Drumpoet Community 2012
