Podobno w dzieciństwie ojciec słuchał z nim starych płyt Tangerine Dream – nic więc dziwnego, że w naturalny sposób zainteresował się elektroniką. Dlatego choć w ciągu dnia Alex Cowles pracuje w firmie zajmującej się projektowaniem stron internetowych, wieczorami i w weekendy poświęca się tworzeniu własnej muzyki. I ma już na tym polu spore sukcesy – kilka winylowych dwunastocalówek i debiutancki album, które spotkały się z ciepłym przyjęciem na brytyjskiej scenie bass music. Eksplozja popularności dubstepu i zwrot wielu producentów w stronę bombastycznych brzmień sprawiły jednak, że rezydujący w Edynburgu twórca postanowił sięgnąć po nieco inne dźwięki. A efektem tego jego najnowsza płyta – „Fading”.
Zaszumiony wstęp prowadzi nas wprost do subtelnej wersji onirycznego dub-techno – bo podkład rytmiczny jest tutaj niezbyt mocny, a do tego zanurzony w odmętach ambientowych syntezatorów („Silent Witness”). Wątki te rozwijają dwie następne kompozycje – tym razem uderzają już jednak twarde i głębokie bity, a rozwibrowane akordy delikatnych klawiszy wprowadzają eteryczny śpiew tajemniczej wokalistki, przywołujący wspomnienie Kirsty Hawkshaw z Opus III („El Spirito” i „Everyone Is Moving”).
Kolejne dwa nagrania tworzą zupełnie inny segment tego zestawu. Tym razem szkocki producent sięga po zdecydowanie bardziej taneczną rytmikę i cieplejsze brzmienia syntezatorów, wzbogacając to wszystko o melodyjne tony nastrojowego piano, umieszczonych daleko w tle tęskne partie dęciaków i zmysłowe wokalizy o soulowej barwie. Dlatego nie ma wątpliwości – to właściwie deep house, ale zgrabnie podrasowany na dubową modłę („That`s Interesting” i „Deep Into It”).
[embeded: src=”http://www.junostatic.com/ultraplayer/07/MicroPlayer.swf” width=”400″ height=”130″ FlashVars=”branding=records&playlist_url=http://www.juno.co.uk/playlists/builder/466686-01.xspf&start_playing=0&change_player_url=&volume=80&insert_type=insert&play_now=false&isRe lease=false&product_key=466686-01″ allowscriptaccess=”always”]
Kontrapunktem dla tych dynamicznych kompozycji są trzy następne utwory. Tym razem Cowles spowalnia tempo – koncentrując się na smolistych podkładach o ewidentnie jamajskiej proweniencji. Nie brak jednak w tych fragmentach wyrazistych melodii – raz wnoszą je oszczędnie dozowane sample fortepianu („Prism”), a kiedy indziej – epickie pasaże soundtrackowych syntezatorów („Cruise”) czy chwytliwy refren spleciony z sampli męskiego głosu („Incubus”).
Końcowy segment albumu Cowles rezerwuje na dubstep. To jednak nie groteskowo przerysowane bity i basy – ale sugestywnie połączone połamane struktury rytmiczne z falującymi akordami rwanych klawiszy, nad którymi unoszą się emocjonalne wokale w stylu nowoczesnego R&B („In You Go” i „Our Little Sectret”). Puentę dla tych przestrzennych nagrań stanowi powrót na terytorium ambientu – pulsujący w rytmie ludzkiego serca pastelowy dron, na tle którego słychać przetworzone dźwięki radiowych komunikatów („Suspended In The Deep”).
„Fading” to wyjątkowo urokliwa płyta – pełna zwiewnych melodii, utrzymana w przyjemnie odrealnionym klimacie, emanująca subtelną energią, przyciągająca dyskretnym wdziękiem. Zwróćmy na nią uwagę – aby nie przepadła w zalewie bardziej nachalnych produkcji.
Echodub 2012
uszu rzecz jasna 😀
Właśnie jestem w połowie odsłuchu, bardzo przyjemna dla ucha 🙂
No właśnie – i po co komu nowa Yagya? 🙂