Wiedzieliście, że za techno dostaje się nagrody? Tak przynajmniej jest w Holandii i taką nagrodę w 2012 roku, na pewno dostali mistrzowie post-minimalowego podgatunku tej muzyki – niezawodni Jeroen Search i Dimi Angelis. Panowie zdobyli główną nagrodę za najlepszy live-act, ale tak naprawdę, to każda ich działalność powinna zostać w odpowiedni sposób uhonorowana, bo w muzyce spełniają się na każdym z możliwych pól. Są właścicielami wytwórni oraz autorami niezliczonej ilości remiksów. Produkcje opieczętowane pierwszymi literami ich nazwisk – A&S – rozchodzą się jak świeże bułeczki i nie ma w tym nic dziwnego, bo ze świecą szukać bardziej chwytliwego grania. Nie inaczej jest z A&S 007 dla A&S.
W „Rate of Moving” pędzimy dorożką po regularnie wybrukowanych uliczkach… Paryża. Dlaczego? Bo narrację stanowi tu melodia udająca piękne dźwięki akordeonu. Niektórzy mają prawo twierdzić, że numer jest zbyt pokręcony jak na współczesne, oszczędne techno, ale ja nie umiem się od niego odkleić, według mnie jest najciekawszy na całej EPce.
„Sub Modular”, to przykład utworu, w którego stylistyce duet sprawdza się najlepiej. Głębokie brzmienie, pompująca stopa, minimalowe sample. Taneczne, ale bardzo nastrojowe, bez wyraźnych przejść, spójne i wyrafinowane, hipnotyzujące…
Szybkie, z narastającym i opadającym syntetycznym odgłosem „Radiation Belt”, wciąga nas w fascynującą grę drgań i świergotów mechanicznych skowronków. Jest jak psychodeliczna podróż w krainę nieznanej flory i fauny, wytrąca z równowagi i odrywa od rzeczywistości.
„Osirus”, to opowieść o długiej odysei łodzią podwodną. Rozdymająca całość stopa, trochę pociesznych kliknięć, odrobina industrialnych drapnięć i masa lekkich, subtelnych dźwięków, które przysypują utwór warstwą srebrnego brokatu.
Jeśli spytalibyście mnie, to na pytanie jakie jest A&S 007, odpowiedziałabym wam, że takie właśnie jak numer, stojący przy nazwie wydawnictwa. Seryjny morderca, ale także czarujący uwodziciel, nieposkromiony, niedościgniony, po prostu jeden z najlepszych techno-agentów na współczesnej scenie. Pif-paf!
