Czas podsumować miniony rok, więc przedstawiam moją listę ulubionych płyt ze świata. Wkrótce zaprezentuje też listę polskich wydawnictw, które mnie zachwyciły w 2014 roku.
ŚWIAT:
25. Polar Bear – „In Each And Every One” (The Leaf Label)
„Myślę, że zgodzicie się ze mną, że członkowie Polar Bear przeszli metamorfozę – z potulnych i mało groźnych misiów wyrosły drapieżne bestie.” (recenzja)
24. Rob Mazurek and Black Cube SP – „Return the Tides-Ascension Suite and Holy Ghost” (Cuneiform)
„Rob Mazurek powinien śmiało wypisywać recepty innym artystom na lek własnego wyrobu, którego działanie będzie podnosić poziom kreatywności.” (recenzja)
23. My Brightest Diamond – „This Is My Hand” (Asthmatic Kitty Records)
„Worden udało się zostawić w tyle większość tegorocznych pozycji, w których oczywiście króluje żeński wokal. Nie bez powodu w nazwie projektu mamy słowo diamond.” (recenzja)
22. ILLUHA – „Akari” (12k)
„Twórczość duetu Illuha to wyjątkowy mikroświat w makro wszechświecie eksperymentalnych poszukiwań.” (recenzja)
21. Imprints – „Data Trails” (Serein)
„Nie chciałbym, aby materiał z Data Trails był postrzegany jako rodzaj kozetkowej terapii, lecz jako eksperyment, który odczarował prostolinijne pojmowanie ambientu i muzyki noise.” (recenzja)
20. Fujako – „Soul Buzz” EP| „Exobell” EP (Ångstrom Records)
„Wyobraźcie sobie, że zabieramy grupie Pink Floyd partie instrumentów dętych z nagrania Atom Heart Mother (1970 r.) i dodajemy do nich współczesną produkcję, raperski monolog, syntezatory oraz transowy klimat. Członkowie Fujako to prawdziwi specjaliści w tworzeniu pozaziemskich form muzycznych. (fragment recenzji EP-ki „Exobell”, cały tekst w piśmie „LAIF”)
19. Benguela – „adrift” | Derek Gripper – „Cassette Locale: After Masanobu Fukuoka” (New Cape Records)
„Nagrania Afrykańczyków z zespołu Benguela są wręcz przesiąknięte nowymi brzmieniami. W bardzo ciekawy sposób łączą gitarowe delay’e, zapętlone sprzężenia, przesterowane frazy kontrabasu i sonorystyczne właściwości perkusji.” (recenzja)
„Derek Gripper postanowił sprawdzić, czy metody Fukuokiego dotyczące uprawy roślin mogą posłużyć do generowania dźwięku.” (recenzja)
18. Origamibiro – „Odham’s Standard” (Denovali) | Matthew Collings – „Silence Is A Rhythm Too” (Denovali)
„Ożywianie rzeczy martwych i rejestrowanie generowanych przez nie odgłosów stanowi ważny element muzycznej filozofii Origamibiro.” (recenzja)
„Na Silence Is A Rhythm Too mamy wyspiarską nostalgię, wyraźne brzmienie, naturalną lekkość w komponowaniu oraz wysokiej jakości pomysły. Tak trzymaj Collings!” (recenzja w magazynie M/I)
17. Kangding Ray – „Solens Arc” (Raster-Noton)
„David Letellier wciąż zaskakuje swoją paletą możliwości aranżacyjnych i przede wszystkim nie boi się wprowadzać estetyki techno w inne obszary elektroniki.” (recenzja)
16. Lack – „Expect Night Work” EP (Morphine) | Wendy Gondeln – „Fracking” EP (Magazine)
„Lack pokazał, że mechaniczne dźwięki syntezatorów (Emptyset, Kangding Ray) przypominające odgłosy fabryk mogą idealnie współgrać z noise’m, szumem i ekwilibrystycznym rytmem zanurzonym w ponurej oraz transowej elektronice.” (recenzja)
„Albert Oehlen (aka Wendy Gondeln) z powodzeniem połączył awangardę z motoryką industrialnego techno.” (recenzja)
15. Benjamin Finger – „Mood Chaser” (Digitalis) | Benjamin Finger – „The Bet” (Watery Starve)
„Finger potrafi wejść w bardzo ciekawe sekwencje rytmiczne, a także z nich wyjść i zabłysnąć w obliczu repetycji wokalnych.” (recenzja)
„Na płycie The Bet ambient, muzyka konkretna, minimal techno, kolaż i kameralistyka, koegzystują w jak najlepszej symbiozie.” (recenzja w piśmie „LAIF”)
14. Pauline Oliveros & David Rothenberg & Timothy Hill – „Cicada Dream Band” (Gruenrekorder) (recenzja)
„Dźwiękowe eksperymenty tria Oliveros/Rothenberg/Hill są wręcz emblematycznym przykładem owadziej awangardy”.
13. Chancha Via Circuito – „Amansara” (Crammed Disc)
„Amansara to futurystyczna wizja muzyki folkowej, broniąca się pod każdym względem.” (recenzja w magazynie M/I)
12. Lawrence English – „Wilderness Of Mirrors” (Room 40)
„English nadał noise’owi wyjątkowy kontekst i głębsze przesłanie.” (recenzja)
11. Jozef van Wissem – „It Is Time For You To Return” (Crammed Disc)
„Album It Is Time For You To Return wypełniły hipnotyzujące, mroczne i otoczone aurą tajemniczości utwory, w których tradycja muzyki renesansowej/barokowej miesza się w fascynujący sposób z awangardą czy transową elektroniką wywodzącą się ze stylistyki minimal techno.” (recenzja w magazynie M/I)
10. Tape – „Casino” (Häpna)
„To idealna muzyka do zaprezentowania w najbardziej zdemoralizowanych kasynach świata i nie tylko.” (recenzja w piśmie „LAIF”)
9. Stein Urheim – „Stein Urheim” (Hubro)
„Stein Urheim, wyśmienicie zobrazował jak dzisiaj powinno się korzystać z tradycji, aby mogło powstać wyjątkowe i nowoczesne dzieło.” (recenzja w piśmie „LAIF”)
8. Islaja – „S U U” (Monika Enterprise)
„Płyta S U U pokazuje, jak można w niesamowicie radykalny sposób odciąć się od dotychczasowej działalności i wkroczyć na inny poziom artystycznego rozwoju.” (recenzja)
7. Steve Gunn – „Way Out Weather” (Paradise of Bachelors)
„(…) na naszych oczach dokonał się pełen proces transformacji amerykańskiego artysty, zamieniającego się w dojrzałego autora tekstów, wokalistę i lidera zespołu.”
6. Black Flower – „Abyssinia Afterlife” (Wasted Energy Record Factory)
„Nadal jestem w stanie transu i odrealnienia, ale wydaje mi się, że to prawidłowa reakcja z mojej strony, gdyż poziom zespołu Black Flower na Abyssinia Afterlife urósł do niesamowitego rozmiaru.” (recenzja)
5. Jim Putnam & Mickaël Mottet – „Jim Putnam & Mickaël Mottet” (We Are Unique)
„Nie spodziewałem się, że Putnam i Mottet przygotują tak przemyślany i dojrzały materiał, nieustępujący swoim poziomem największym produkcjom tego roku (np. krążek Damona Albarna), a niejednokrotnie je przewyższając.” (recenzja)
4. Fennesz – „Bécs” (Editions Mego)
„Nie boję się użyć stwierdzenia, że twórczość Fennesza wciąż potrafi wydrapać oczy, uwieść swoją nonszalancją i zamieszkać na stałe w pamięci.” (recenzja)
3. Swans – „To Be Kind” (Young God/Mute)
„Twórczość Swans jest pozbawiona wszelkich zasad, gdzie sztywna forma i stereotypowe wykorzystanie instrumentów nie są w kręgu zainteresowań Amerykanów.” (recenzja)
2. Radian verses Howe Gelb – „Radian verses Howie Gelb” (Radian Releases/Trost Records)
„(…) matematyczna precyzja weszła w idealną interakcję z emocjami.” (recenzja w magazynie M/I)
1. Maurice Louca – „Benhayyi Al-Baghbaghan” (Nawa Recordings)
„Louca oczywiście nawiązuje do swoich muzycznych korzeni, ale nie robi z nich podrasowanej wizji world music okraszonej elektroniką czy gitarowym graniem. Kompozycje tego egipskiego artysty to wyższy poziom wtajemniczenia i genialny przykład prawdziwej transgresji w muzyce.” (recenzja)
[…] Oliveros & David Rothenberg & Timothy Hill | Cicada Dream Band @ Podsumowanie roku 2014 Łukasz Komła (świat) – Czas podsumować miniony rok, więc przedstawiam moją listę […]
Zestawienie fajne bo dość unikalne. Szkoda że lwia część tych albumów przetrwa w świadomości słuchaczy najwyżej kilkanaście miesięcy.
Zestawienie bardzo zgodne z moimi obserwacjami i sympatiami