Połączenie tego, co najlepsze w klasycznym i nowoczesnym techno o klubowym charakterze.
Mimo, że Ostgut Ton odtrąbił w minionym roku wszem i wobec śmierć kompaktowego DJ-miksu, inne wytwórnie z klubowej sceny wcale nie mają zamiaru tego potwierdzać. Przykładem tego może być prowadzony przez Oscara Mulero kolektyw PoleGroup, który pod koniec minionego sezonu zaserwował przed świętami drugą część ze swego cyklu „Unknown Landscapes”.
Tym razem za deckami stanął Christian Wunsch. Ten pochodzący z Monako producent jest od kilku lat jednym z najbliższych współpracowników szefa PoleGroup. Po przeprowadzce do Hiszpanii szybko zdobył sobie bowiem sławę jako nieustraszony techno-bombardier. I to zarówno dzięki swym didżejskim setom, jak i własnym produkcjom. O ile w minionym roku mogliśmy cieszyć się jego debiutanckim albumem „Internal Conversation”, tak teraz możemy podziwiać didżejskie umiejętności dzięki „Unknown Landsacpes Vol. II”.
Wunsch zaczyna od minimalowego grania – miarowych bitów i oszczędnych loopów, które układają się w nowoczesną wizję gatunku. To głównie nagrania hiszpańskich artystów: otwierający całość „Busted” w wykonaniu dobrze nam znanego Reeko oraz umieszczone nieco dalej „Kelva” autorstwa Kessela i „PGA1” Tensala.
Związany ze szkocką Somą Lewis Fautzi oraz pochodząca z Kolumbii Adriana Lopez wprowadzają do miksu bardziej precyzyjne brzmienia w stylu Roberta Hooda „Desinformation” i „Close Resemblance”). Laboratoryjne dźwięki wypełniają także „Neuronic” Nessa z Włoch oraz „Farewell Old Friend” duetu Woo York z Ukrainy. Dopiero sam Wunsch ze swym mentorem Mulero jako Cpherical Coordinates wpompowują w miks większą moc niesioną przez tektoniczne bity rodem z Berghain.
Nowe podejście do rytmiki techno prezentują tutaj dwaj producenci – Donor i Go Hiyama. Zamiast tradycyjnej galopady sięgają bowiem po masywne breaki – uzupełniając je industrialnymi efektami („Cell424” i „Mean”). Powrót do klasycznych podziałów rytmicznych zwiastuje „Devine Process” Bena Gibsona. Takie hipnotyczne granie w stylu dawnego Tresora znajdujemy również w kolejnych killerach – „Arkanis” Exium oraz „Shift” Subjected.
Album kończy się przestrzennymi brzmieniami. Kwartz i Tripeo nakładają bowiem na galopujące bity kolejne fale onirycznych syntezatorów, łącząc w ten sposób w sugestywny sposób techno i ambient („Control” i „Zebog”). Zresztą wcześniej też trafialiśmy na podobne nagrania, które urozmaicały miks hiszpańskiego producenta – choćby umieszczony niemal tuż na wstępie „Atik” Claudio PRC czy wstawione nieco później „Synergic Exposure” Giorgio Gigli i „Northern Work” Osacara Mulero.
„Unknown Landscapes Vol. II” to świetna robota. Christian Wunsch potwierdza tym zestawem, że ma lekką rękę do tworzenia porywających miksów, łączących to, co najlepsze w klasycznym i nowoczesnym techno. Hiszpański twórca stawia na mocną energię i mroczny nastrój, nie szarżując jednak zbytnio w stronę noise’u czy dubstepu. Efekt jest znakomity – czyste techno w swej typowo klubowej odsłonie.
PoleGroup 2014
