Wytwórnia Staubgold opublikowała nowe wydawnictwa: Klangwart i Dennisa Younga. 
Klangwart – „Transit” (16.01.2015 | Staubgold)
Weterani powracają ze swoim siódmym studyjnym krążkiem pt. „Transit”. Przypomnę, że duet Klangwart – Markus Detmer i Timo Reuber – debiutował w 1997 roku albumem „Inkiek” (Klangstelle), choć obaj panowie po raz pierwszy spotkali się w 1992 roku w czasie studiów. Wówczas byli pod dużym wpływem dokonań Steve’a Reicha i Terry’ego Rileya, lecz z czasem artyści skierowali się w stronę krautrocka. W swojej twórczości właściwie od samego początku zgrabnie łączą ogień z wodą, czyli awangardę i pop.
Na płycie „Transit” Detmer i Reuber pokazali, że nadal fascynuje ich muzyka z lat 70., czyli krautrock, kosmische musik i syntezatorowa psychodelia. Można też pokusić się o stwierdzenie, iż momentami duet zmierza ku bardziej łagodnym brzmieniom spod znaku new age, ale takiego rzecz jasna z wyższej półki, nie mającego nic wspólnego z kiczowatą otoczką tego gatunku. Członkowie Klangwart wyraźnie inspirują się muzyką Richarda Pinhasa.
Dennis Young – „Reel To Real” (30.01.2015 | Staubgold)
Za sprawą nagrań Amerykanina Dennisa Younga cofamy się do początku lat 80. Wówczas Young udzielał się w nowojorskiej post-punkowej grupie Liquid Liquid, w której grał na perkusji i marimbie. Widocznie nie był do końca zaspokojony artystycznie, bo po godzinach tworzył solowe nagrania. Na płycie „Reel to Real” zebrano bardzo rzadkie i wcześniej niepublikowane kompozycje artysty z lat 1982 – 1983.
– Już 1982 roku, w wieku 24 lat, kupiłem swój pierwszy sprzęt do nagrywania, a był nim dwuśladowy magnetofon, a także syntezatory analogowe, gitary, różne efekty i skompletowałem pełny zestaw perkusyjny – pisze Young. Szesnaście utwór, jakie znajdziemy na krążku „Reel To Real”, to frapująca dźwiękowa podróż po różnych estetykach. Young prezentuje bardzo szeroki wachlarz swoich możliwości, bowiem z łatwością łączy awangardę z post-punkową zadziornością, jazzem, rockiem, folkiem, dubem, improwizacją, syntezatorowym graniem, psychodelią i kosmische musik. Trzeba przyznać, że upływ czasu nie zaszkodził nagraniom Dennisa Younga, gdyż większość z nich brzmi niezwykle świeżo.
Uwielbiam takie niepublikowane smaczki!