Wpisz i kliknij enter

Pustynny blues: Tamikrest i Mdou Moctar

Karabiny – nie! Gitary – tak! Mali vs. Niger!

Tamikrest - Taksera

Tamikrest – „Taksera” (18.04.2015 | Glitterbeat Records/Record Store Day)

Tamikrest to malijski zespół Tuaregów, który powstał w 2006 roku. Okazało się, że kluczowym momentem w karierze tej formacji było nawiązanie współpracy w 2008 roku z grupą Dirtmusic dowodzoną przez Chrisa Eckmana (m.in. znany z The Walkabouts). Muzyce poznali się w trakcie festiwalu w Essakane (jakieś 80 km na zachód od Timbuktu). Później członków Tamikrest można było spotkać na płycie Dirtmusic – „BKO”. Eckman był też producentem ich pierwszego krążka „Adagh” (Glitterhouse Records, 2010). Teraz ukazał się koncertowy longplay Afrykańczyków, pt. „Taksera”. Płyta została wydana z okazji tegorocznej odsłony Record Store Day. Muzycy zarejestrowali materiał podczas ubiegłorocznej trasy promującej album „Chatma” (Glitterbeat Records, 2013). Na „Taksera” mamy sporo gitarowego i pustynnego grania. Słychać też duże wpływy, jeśli chodzi o europejskie i amerykańskie podejście do bluesa. Z kolei teksty śpiewane w języku tamaszek pozostają nieocenionym atutem ich muzyki i nadają jej wyjątkowy sznyt.

Strona Tamikrest »
Profil na Facebooku »

cover

Mdou Moctar – „Akounak Tedalat Taha Tazoughai OST” (07.06.2015 | Sahel Sounds)

Mdou Moctar (urodził się w 1986 r.) jest tuareskim muzykiem mieszkającym w mieście Agadez (Niger). Z pewnością to on jest jednym z pierwszych artystów nigryjskich, który chwycił za gitarę elektryczną. Głośniej o twórczości Moctara zrobiło się w Afryce Zachodniej dzięki wymianie muzyki za pomocą telefonów komórkowych, a dokładnie kart pamięci. Pierwszy swój album „Anar” wydał w 2008 roku. Wówczas płyta nie ukazał się oficjalnie, ale krążyła od telefonu do telefonu przemierzając saharyjskie pustkowia. Tak jak Eckman pomógł zaistnieć zespołowi Tamikrest, tak dokonania Moctara zauważył szef amerykańskiej wytwórni Sahel Sounds Christopher Kirkley. – Pierwszy mój kontakt z Christopherem odbył się przez telefon komórkowy, gdy on zadzwonił do mnie… To była dziwna rozmowa, bo myślałem, że mój kuzyn robi mi kawał, więc odrzuciłem połączenie. Zadzwonił do mnie jeszcze raz i powiedział, że chce ze mną pracować. Nie mogłem w to uwierzyć! Po jakimś czasie zawitał do mojej wsi, a także wysłał mi specjalną gitarę dla leworęcznych. W Nigrze raczej bardzo trudno jest dostać taką gitarę. Z tym instrumentem przejechałem wiele kilometrów! – tak wspomina Moctar.

Dopiero w 2014 roku materiał z „Anar” doczekał się winylowego wydania. W ubiegłym roku też powstał film, pt. „Rain the Color Blue with a Little Red in it” w reżyserii Kirkleya i Jerome’a Fino. Obraz opowiada o gitarowej scenie Tuaregów z Agadez (stamtąd pochodzi też Bombino). A tegoroczny longplay „Akounak Teggdalit Taha Tazoughai OST” jest ścieżką dźwiękową do wspomnianego filmu. Moctar przygotował solidną dawkę pustynnych brzmień. Jego przesterowana gitara idealnie podkreśla charakter afrykańskich pustyń, a także pozwala poczuć wolność i wiatr, czego doznają tamtejsi artyści, gdy pędzą na swoich ukochanych motocyklach. Zdecydowanie 1:0 dla Mdou Moctara!

 

Strona Facebook Mdoua Moctara »
Strona Sahel Sounds »
Profil na Facebooku »
Profil na BandCamp »







Jest nas ponad 15 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Polecamy

3 pytania – Low Key

Przed chwilą wydali debiutancki album, a dziś mówią nam m.in. czego słuchają na co dzień.