Oszczędnie, surowo i nowocześnie.
Jeśli ktoś był skonfudowany zwartością debiutanckiego albumu duetu Zeitgeber, cztery jego nowe nagrania wywołają w nim jeszcze większe zmieszanie. Lucy i Speedy J nie zamierzają bowiem tworzyć prostego techno – a raczej kierują swoją muzykę w stronę coraz większej abstrakcji.
„Monad XX” otwiera jeden z najbardziej niezwykłych utworów, jakie mogliście usłyszeć w tym roku. „At The End Of The World” trwa ponad dziesięć minut – i skoncentrowany jest na gęstym rytmie tworzonym przez zapętlone bity. Towarzyszą temu jedynie laboratoryjne efekty osadzone na dronowym tle. Mimo tak radykalnego minimalizmu, kompozycja wciąga swym hipnotycznym pulsem.
„An Extraordinairy Man” ma bardziej zwarte brzmienie. Decydują o tym brutalne szarpnięcia rytmu wywiedzionego z klasycznego dubstepu, wnoszące ze sobą wijący się strumień onirycznych syntezatorów. Najbliżej tradycyjnego techno lokuje się „Absent Minded” – pulsując miarowym rytmem otoczonym przez pobrzękujące dzwonki. A na finał kompletna niespodzianka – glitchowa wersja kosmische musik z psychodelicznym motywem w roli głównej w „Quantum Verse”.
Dobrze, że są jeszcze tacy artyści jak Lucy i Speedy J. Dzięki nim ciągle jesteśmy zaskakiwani. Choć wydaje się, że we współczesnej elektronice niewiele już można wymyślić nowego – „Monad XX” udowadnia, że to jednak nieprawda. Nowe nagrania duetu Zeitgeber porażają swą surowością i oszczędnością – ale trudno znaleźć dla nich jakiekolwiek odnośniki. I o to chodzi.
Stroboscopic Artefacts 2015
super epka!