Jedna z najbardziej spójnych kompilacji ze słynnego cyklu.
Kolejna płyta z serii „Pop Ambient” przynosi nagrania nowych producentów, którzy w tym roku pojawili się w katalogu Kompkatu ze swymi nastrojowymi albumami, ale również utwory kilku weteranów, których dawno nie słyszeliśmy na krążkach publikowanych przez kolońską tłocznię.
Na początek jednak największa niespodzianka – Stephan Mathieu. Amerykański eksperymentator, kojarzony głównie z firmą 12k, serwuje tutaj dosyć nietypowe dla siebie nagranie: „April Im Oktober” czyli klasyczny ambient spleciony z kolejnych fal onirycznego dźwięku podszytego dronowym basem. „Alpine Down” w wykonaniu The Orb to zupełnie inna bajka: abstrakcyjny kolaż akustycznych sampli o psychodelicznym brzmieniu. Do muzyki syntezatorowej z lat 80. odwołuje się z kolei Antoni Kubikov z duetu SCSi-9, zestawiając drżące piano z kosmicznymi klawiszami.
Max Wurden jest twórcą muzyki ilustracyjnej, działającym w Kolonii od 1987 roku. Aż dziw bierze, że jego ścieżki przecinają się ze ścieżkami Kompaktu dopiero teraz. Efektem tego jest kompozycja „Unterwasse” – zgodnie ze swym tytułem skoncentrowana na podwodnej elektronice. Berliński producent Sicker Man zwarł tym razem szyki z Gregorem Schwellenbachem – a efektem tego jest rozegrany na klasyczne smyczki i folkową gitarę „Turns”. Duet Wurden & Pfeiffer stawia na niekonwencjonalny rytm, spleciony z rwanych akordów fortepianu i smyczków, który podszywa rozjeżdżona partia syntezatorów.
Ulubieniec wszystkich fanów dub-techno Mikkel Metal powraca do Kompaktu nagraniem „Titan” – i ma ono formę schizofrenicznego walczyka ulepionego z majestatycznie brzmiących klawiszy. Leandro Fresco zamienia „Veirę” Dave’a DK’a w ambientowy dub, wiedziony podskórnym bitem i pastelową elektroniką. Thore Pfeiffer zadbał z kolei o kompozycję Wolfganga Voigta – „Rückverzauberung”, zamieniając godzinną suitę w… pięciominutowy miks pulsujących dźwięków.
Jens Uwe Beyer pozostaje wierny technikom typowym dla swej ukochanej kosmische musik – i niczym jej pionierzy z początku lat 70. preparuje akustyczne sample w rozedrgany kolaż o psychodelicznym tonie w swym „The Bremen”. Z kolei po nowoczesne techniki rodem z estetyki glitch sięga Leandro Fresco. Dzięki temu jego „Configuracion De Ataque” uwodzi gąszczem trzepoczących szumów i trzasków, ozdobionych łagodnym motywem gitarowym. Kompilację wieńczy Thore Pfeiffer stawiając w „Idyll” na hipnotyczny pasaż zbasowanych loopów.
„Pop Ambient 2016” ma wyjątkowo jednorodny charakter. Właściwie wszystkie nagrania ze składanki utrzymane są w podobnym tonie. Nie ma tu miejsca na odskoki stylistyczne w stronę neoklasyki czy muzyki dronów – tym razem to klasyczny ambient w stylu Kompaktu, jaki zdążyliśmy polubić w ciągu ostatnich piętnastu lat. Nic w tym dziwnego – wszak niemal wszyscy artyści występujący na kompilacji to producenci, którzy w mijającym roku nagrali swe nowe albumy dla kolońskiej tłoczni. A ci spoza tego kręgu i tak dostosowali swą muzykę do jej stylu.
Kompakt 2016
