3 pytania - Matat Professionals

Odpowiada kolejny twórca, którego numer zasilił niedawno kompilację MOST „The Beginning”.

Matat Professionals był na początku projektem producenckim Selvy’ego i Marfy, dzisiaj pod tym szyldem gra i produkuje sam Marfa, czyli Adam Brocki. Nakładem wytwórni S1 Warsaw (gdzie debiutował singlem „Brothers In Law”) wydał niedawno epkę, pt. „Dial B For Fun Time”. Sam sugeruje, że najlepiej określa jego osobę fragment jednego z wywiadów:

Pytanie: Deskorolkowa kultura to jeden z motywów video, które promuje „Dial B for Fun Time EP”. Czy tak wyglądało Twoje nastoletnie życie?
Matat: Wyglądało to mniej więcej tak – do 13 roku życia unikałem wychodzenia na podwórko, które było umiarkowanie znośne, jeśli nie było się zadeklarowanym fanem piłki nożnej lub koszykówki, bądź nie należało się do jednej z „ekip”. Jakoś w pierwszej klasie gimnazjum, po setkach godzin grania w Tony Hawka, udało mi się namówić rodziców na kupno deskorolki i podrabianych Vansów. Razem z kolegami okupywaliśmy parking za naszą szkołą gdzie wpadali też nasi „patologiczni kumple”, którzy pomagali nam w zbieraniu materiałów na przeszkody i podjazdy np. podbieranie palet i sklejek z placów budowy, czy jak też w ich przypadku, w rozbieraniu domków działkowych, o czym początkowo nie wiedzieliśmy. Później przyszła zajawka na Jackassa i mniej więcej jakoś w tym czasie skumaliśmy się ze starszakami, którzy podsuwali nam filmy deskorolkowe, na których były zajebiste kawałki. Uruchamiało się więc takie programy jak Kazaa czy Soulseek, a później diggowało się przez np. Allmusic. Mocno uprościłem historię, ale zdecydowanie za sprawą deskorolki wiele poznałem. Za sprawą artystycznej aury, która roztaczała się wokół deskorolki, zainteresowałem się fotografią, filmem, sztuką i projektowaniem graficznym.

Czego ostatnio słuchasz?
Zależy od pory dnia, ale ostatnio zaczynam dzień od podcastów ze sprawdzonych źródeł jak Jamie Tiller, Trushmix, Cocktail De Amore czy Japan Blues. Diggowanie zaczyna się zazwyczaj w ciągu dnia, to znaczy oranie serwisów muzycznych, przetasowywanie klimatów…no jak się sampluje, didżejuje i sprawdza Facebooka od czasu do czasu to różne rzeczy przewijają się przez warsztat, ale ogólnie nie potrafię skupić się na słuchaniu albumów za dnia. Im bliżej wieczoru tym bardziej wjeżdżają mi rzeczy typu Carlos Nino, produkcje Rene Pawlowitz’a (szczególnie soundtrack do Nosferatu), znowu Jamie Tiller (tym razem bardziej te zamułkowe podcasty), przyćmione rapiszony, folkowo/new age’owe wygrzewki i oczywiście +20 GB kolekcja z soundtrackami z pornosów (lata 70/80) na trybie shuffle z ukochanego Foobara.

Nosferatu (1922) – soundtracked by Shed (Ostgut Ton)

Nad czym obecnie pracujesz?
Przez ostatnie kilka miesięcy współpracujemy z Bartkiem Kruczyńskim (The Phantom/Earth Trax) nad wspólnym materiałem. Pierwszy opublikowany numer pojawił się nakładem wytwórni MOST na składance „The Beginning” a w przeciągu miesiąca, może dwóch, pojawi się winyl nakładam wytwórni Rhythm Section z Londynu. Kilka miesięcy temu doszliśmy z Bartkiem do tego, że za sprawą współpracy wytrąciła się nowa jakość czy też osobny klimat niż ten do którego jesteśmy przyzwyczajeni w swoich własnych produkcjach. Poczyniliśmy już kroki do poważnego projektu, pracujemy nad albumem oraz występami na żywo. Poza tą współpracą, nagrywam też ze swoim współlokatorem Jankiem i tu także ziści się to w postaci wydawnictwa, a dokładnie winyl nakładem Technosoul. Na koniec mogę dodać, że na dniach rozpoczynam ale to już w innym składzie, pracę nad dużym projektem ale tym razem będzie to muzyka rap czy hip hop, jak kto woli.

The Phantom & Newborn Jr. – „Floral Fabrics”

Jaki cudzy występ (set/ koncert) zrobił ostatnio lub w ogóle na Tobie największe wrażenie?
Napewno będzie to występ Autechre w Szybie Wilsona, a z setów to Daniel Wang w WOSKu

Daniel Wang @ RTS.FM – 03.06.2011 (zaleca się słuchać od 12:41)