Wpisz i kliknij enter

Franck Vigroux – Rapport Sur Le Desordre

Gitarowe konwulsje.

W ciągu minionej dekady francuski gitarzysta dał się poznać z ekspresyjnego stylu gry, pełnego szalonych dysonansów i agresywnych zmian dynamiki. Jego specjalnością są kooperacje – i do tej pory poznaliśmy efekty współpracy artysty choćby z Elliotem Sharpem, Matthew Bourne’m, a ostatnio z Miką Vainio. Jak prezentuje się jednak całkowicie autorska twórczość Francka Vigroux?

Nagrywając od ponad piętnastu lat Szwajcar dorobił się całkiem sporego katalogu. Głównie to zapisy swobodnych improwizacji na gitarze z użyciem elektroniki, zarejestrowane na koncertach lub w studiu. Nie inaczej jest z płytą „Rapport Sur Le Desordre”, która tym razem zbiera jednak kompozycje wykorzystane wcześniej zarówno podczas występów, jak również performansów i audiowizualnych prezentacji.

Vigoux uwielbia atakować ścianą gitarowych przesterów – i tak dzieje się już na wstępie w „Sun”. Czasem jednak jego instrument wydaje bardziej ostre dźwięki, które tną niczym brzytwa – i takie preparacje znajdujemy w „Simulacres”. Z kolei we „Flesh” gitarowe eksplozje nurzają się w odmętach rozjarzonej elektroniki. Muzyk z upodobaniem stosuje też drastyczne zmiany nastroju – choćby w rozwichrzonym „Icone”.

Są na płycie również momenty uspokojenia. Vigroux wypływa wtedy na szerokie terytoria chmurnego ambientu, koncentrując się na statycznych dronach („Ruines” i „Aucun Lieu”). Kiedy gitara emituje kolejne fale strzelistych tonów, muzyka Szwajcara przypomina majestatyczne dokonania Stars Of The Lid („Elastique”). Najsłabiej wypadają bardziej konwencjonalne momenty, kojarzące się niebezpiecznie z industrialnym rockiem w rodzaju wczesnego Nine Inch Nails („Stadium”).

Po płytę Francka Vigroux powinni sięgnąć ci, którym podoba się twórczość Orena Ambarchi. Obaj gitarzyści w podobny sposób łączą elementy noise’u, ambientu i neoklasyki, splatając je w rozedrganą całość. Momentami szwajcarski gitarzysta wydaje się być nawet bardziej zdecydowany – bo więcej w jego muzyce mocnych akcentów, a mniej zdystansowania czy skromności. Jeśli więc ktoś lubi takie elektroniczne preparowanie gitary na maksymalnie rozkręconym wzmacniaczu – „Rapport Sur Le Desorde” go nie zawiedzie.

DAC 2016

www.dautrescordes.com

www.franckvigroux.com

www.facebook.com/franck-vigroux-57247872606







Jest nas ponad 15 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Polecamy