Małe zmiany, inna muzyka.
Właściwie wszystko wiemy o Rodzie Modellu: że zaczynał pod koniec lat 80., współpracując z wytwórnią Silent, publikującą ambient i industrial, że potem powołał w Detroit wytwórnię DeepChord, której nakładem realizował chropowate dub-techno, że wreszcie ze Stephenem Hitchelem założył duet Echospace, który nagrał chyba najlepszą płytę w tym gatunku – „The Coldest Season”. Właściwie świetnie znamy również jego muzykę, którą obdarza nas nader często, w ostatnich latach współpracując ze szkocką tłocznią Soma, akurat obchodzącą swe ćwierćwiecze. A mimo to z radością sięgamy po każdą jego kolejną płytę.
Piąty krążek amerykańskiego producenta dla tejże wytwórni pozornie zawiera wszystko to, co przynosiły jego wcześniejsze wydawnictwa. A jednak ktoś osłuchany w nagraniach Modella, zauważy tu pewne ważne nowinki. Tym razem w kompozycjach z „Auratones” jest przede wszystkim więcej melodii niż zazwyczaj. Ich kumulacją są tu dwie umieszczone niemal we wstępie i podobne do siebie kompozycje: „Lagonda” i „Varansai”. Ich centralnym motywem są „nawiedzone” partie klawiszy, tworzące ezoteryczną melodykę, oczywiście osadzoną na galopującym rytmie rodem z dub-techno.
Druga nowość to ludzki głos. Modell sięga po niego przede wszystkim w „Portofino”, gdzie zredukowany do stłumionego bitu puls wprowadza na płytę wokalne preparacje, układające się w niezwykły refren. Z kolei w przykrojonym do ambientowej formuły „Azure” raz za razem uderzają fale splecione jakby z partii nieziemskiego chóru. Zresztą o ile pierwsza część płyty ma bardziej taneczny charakter, tak jej finał, zaczynający się od wyciszonego „Roca 9”, okazuje się być zwrotem w stronę najbardziej mistycznej wersji dub-techno, ogniskując się w dwóch przejmujących kompozycjach – „Devil Ray” i „Signals”.
Pewnie jest wielu takich, którzy kręcą nosem nad (nad)produktywnością Roda Modella. Ale oni przecież nie muszą sięgać po kolejny jego album. Jest bowiem przecież wielu takich, którzy na kolejne wydawnictwo amerykańskiego producenta czekają z utęsknieniem. I oni na pewno znajdą dla siebie wiele dobrego na „Auratones” – zarówno tego, do czego już wcześniej ich przyzwyczaił szef DeepChord, jak i tego, co wzbogaca jego twórczość o nowe elementy. A przecież to nie koniec – i jak można się domyślić Rod Modell jeszcze nie raz zaskoczy nas kolejnymi swymi wariacjami na temat idiomu dub-techno.
Soma 2017
jak dla mnie trochę przegalopowany produkcyjniak, poprzedzająca epka była lepsza