Muzyka jest naturą. Podobno pozwala połączyć się z całością rzeczy, odrzucić własne ego, zapomnieć o wyznacznikach indywidualności. Dzięki niej można podróżować w czasie i przestrzeni, przenosząc się z jednego wymiaru w drugi. Aïsha Devi chce nas tego nauczyć. Dlatego wydaje DNA Feelings.
Kiedy w 2012 roku artystka porzuciła swój synth-popowy projekt Kate Waxx, nikt nie wiedział czego się spodziewać. Wkrótce potem, wraz z przyjaciółmi, założyła wytwórnię. Zaczęła też wydawać muzykę pod swoim imieniem i nazwiskiem. Dziś nazwy Aïsha Devi i Danse Noire, per se, oznaczają konfrontację z tym co znane. Wyzwanie rzucone odbiorcom kultury klubowej.
Może to kwestia medytacji lub zaczerpnięte z Tybetu reguły dźwięków oraz skali, ale najnowsza płyta Devi to konstrukcyjne arcydzieło. Frekwencja, w znaczeniu powtarzalności, działa jak mantra, a agresywne, syntetyczne apofonie są pochłaniane oraz trawione przez efekty, tworzone przy pomocy jej spektakularnego głosu. Zarówno na pierwszym albumie, Off Matter and Spirit, jak i na drugim, Szwajcarka używa wokalu jako narzędzia. W przypadku DNA Feelings jest to wysoki, eteryczny sopran (DNA, Atherrave) lub głos recytujący monologi (Time Tool, Disclocation of the Alpha). Jej muzyczne eksperymenty łączą naturę z technologią. Pod tym względem Devi podąża za Björk oraz Arcą, którzy uwznioślają mariaż człowieka z postępem techniki, dając żywy przykład symbiozy organicznego z przetworzonym. W profetycznym Time is the Illusion of Solidity, z pomiędzy ciągnących się w nieskończoność, ambientowych segmentów oraz kościelnych dzwonów, wyłania się robotyczny głos. “If you name me, you negate me”, za którym podąża “I am the mirror and You are me”, dwie enigmatyczne sentencje proponują negacje własnej indywidualności oraz kolektywne istnienie. “Ego sees the visible spectrum only”, ale muzyka pozwala się od tego oderwać. Ona sama w sobie nie symbolizuje niczego, jest abstrakcyjnym środkiem wyrazu, powodującym spontaniczną eksplozję uczuć. Wynika to z jej prostoty i powtarzalności jako faktu naturalnego. “Powtarzalność jest perfekcją” – w jednym z wywiadów podsumowuje Devi.
Narracja DNA Feelings wiąże futurystyczne wizje z oldschoolowymi wierzeniami, które z całą mocą mogą wybrzmieć jedynie live (w przestrzeni klubowej). Pod koniec albumu, jego abstrakcyjne realia tworzą całkowicie inny wymiar, wywołując pełne powagi poczucie wieczności.
Houndstooth, 2018
If you name me
You negate me
I am the zero point
The prime of vibration
The one and the holy
I am the mirror
And You are me
Ego sees the visible spectrum only
But the conscious mind embrace as infinite space and eternity
Here the tone arise aware
You will recognize time as the illusion of solidity
You’ll be the last poet
The truth seeker
The DNA of immortality
You’ll unravel your ghostly matter
A visions of alchemy
You will smile when you die
You will not name me
I am the prophet
And you are me
Aïsha Devi, Time Tool, DNA Feelings
