Wpisz i kliknij enter

Aaron Jerome – Time to Rearrange


Nu-jazz łamane przez chill ma to do siebie, że zazwyczaj się podoba. Najczęściej kobietom – lubiącym apaszki, zieloną trawę i długie weekendy. Krążyłam wokół tej płyty dość długo, by dojść do „odkrywczego” wniosku, że muzyka Jerome nie powinna jednak określać płci odbiorcy. A że wielokrotnie słuchana dostarcza ciągle tej samej przyjemności, nie powinna również przejść bez echa. Zatem (ladies &) gentelmen.
Aarona Jerome można było dotychczas usłyszeć w pojedynczych autorskich kompozycjach oraz jako twórcę przeróbek (z jednej strony Nitin Sawhney, z drugiej Michael Jackson). Ale to remiks Nicole Willis „Feeling Free” sprawił, że o pochodzącym z Kenii londyńczyku zrobiło się na Wyspach głośno. Na szczęście Jerome postanowił wykorzystać dobrą passę szybko debiutując pełnometrażowo – erudycyjnie, wysmakowanie i doskonale. Wspomógł go w tym Gilles Peterson, odpowiedzialny za sukces muzycznych ikon (Jamiroquai, Brand New Heavies, Roni Size). Na krążku nurzać się będziemy w tym, co jazzowe, lightowe, może nawet spirytualne, ale również – co oczywiste – elektroniczne i nadspodziewanie rytmiczne.
Na wstępie „Time to Rearrange” od razu zagwostka: przeciągłe smyczki i chóralny śpiew. Zwiewne to czy monumentalne? Niespieszna perkusja i egzotyczne frazy każą mi wrzucić całość do szufladki z napisem „etno”. Ale zaraz potem utwory zaczynają się wymykać i nawzajem przenikać. Najpierw w zasadzie downtempowo, jeden po drugim, balansują między coraz odważniej wybijanym rytmem, a wijącymi się wszędzie melodiami. Magiczna melancholia pożyczonego od Terryego Calliera „Dancing Girl” znika, gdy uderza nas fala tzw. „good vibes” na miarę XXI wieku podczas niebiańskiego „Angel Lady”. Nie wiadomo, do czego bardziej tu wzdychać – do gitary, klawiszy czy trąbki? A może do wiodących prym instrumentów perkusyjnych, lub dopełniających to wszystko seksownych wokali? Żeby była jasność – w tytule recenzji powinno stać: Aaron Jerome i szereg innych nazwisk, opatrzonych obowiązkowo próbką głosu. Co ciekawe jednak, ilość zaproszonych do współpracy artystów nie przekłada się na zróżnicowanie płyty. Przeciwnie – krążek brzmi niezwykle spójnie, zupełnie jakby zaproszone gwiazdy ustawiły się w posłusznej konstelacji, tworząc przy tym wyśmienity drugi plan.
Wszystko tu wdzięczy się, dźwięczy, pulsuje i łagodnie ślizga. Kołysze, zniewala (Kathrin deBoer, Bajka), aż w końcu rzuca na kolana i mieni się w kolorowych kroplach potu po szaleńczym, drumowym tańcu „Reel Time”. A to dopiero połowa płyty. Jeśli przeżyjecie zabójczo zmysłowo zaśpiewany przez Kathrin „Blow Your Own Pt2”, usłyszycie jeszcze parę niespodzianek. Album przekona nie tylko słuchaczy lubujących się w U.F.O., Bonobo, Jazzanova, czy Koop. Nie zabraknie smaczków dla fanów Massive Attack („Silent Suffering”) czy klimatów wręcz underworldowych („Marrakesh”). Jazz przeistacza się w jazzy, a próba klasyfikacji okazuje się fiaskiem.
Taka to różnorodna (a mówiłam, że spójna) płyta, ociekająca wdziękiem, lekka i pełna niewymuszonego luzu. Schizofrenicznie fantazmotwórcza – pikniki, kluby, limuzyny, spacery na boso, wiatr we włosach i szyk. Truskawki i szampan. Chciałabym być prorokiem i orzec, że niektóre z tych utworów przetrwają wszystko. A mogę jedynie polecić, jak głosi wytwórnia, „prawdziwą muzykę dla prawdziwych ludzi” – jakiś tuzin kompozycji idealnych na majówkę, pod warunkiem, że potrwa ona do połowy sierpnia, albo dłużej.
2008







Jest nas ponad 15 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
zonk!
zonk!
15 lat temu

to było do nu-dżeza, nie aarona…

zonk!
zonk!
15 lat temu

ale teraz króluje emo, a nie chill i dobry humor. masz nieświeże żurnale 🙂

nu-jazz
nu-jazz
15 lat temu

nu-jazz lamany przez chill sprawia ze mam chill na plecach jak pomysle o tch wszystkich zurnalach w ktorych trendy jest byc trendy i chill.sorry (czyt. przepraszam), mialem na mysli cool.

iaiko
iaiko
15 lat temu

dolaczam do zwolenników

paide
paide
15 lat temu

Panom również ta płyta przypadła do gustu. Bardzo dobry i różnorodny materiał. Świetni wokaliści. Układanka w wybornym komplecie. Pozdrawiam!

Polecamy