Z niewielką pomocą przyjaciół.
Czarno-biały obraz Paula Klee zatytułowany „Freundschaft”, który widnieje na okładce nowego albumu Mathiasa Schaffhäusera, mówi sam za siebie – tym razem koloński producent postanowił zaprezentować efekty swej współpracy z zaprzyjaźnionymi artystami. Znaleźli się wśród nich jego stali współpracownicy z prowadzonej przezeń wytwórni Ware, tacy, jak Ziggy Kinder, Markus Guentner czy Benjamin Brunn, ale także nowe twarze – choćby Lucy i Xhin z Singapuru czy Fabrice z Argentyny.
Zestaw dziesięciu kompozycji umieszczonych w zestawie, rozpada się na dwie grupy – pierwszą stanowią lżejsze, house`owe nagrania, a drugą – mocniejsze, utrzymane w stylu techno. Oczywiście wszystkie utwory zaaranżowane są na minimalową modłę. Nic w tym dziwnego – wszak Schaffhäusera, eksperymentującego z takimi brzmieniami od ponad półtorej dekady, można uznać za prekursora gatunku. Świadectwem tego jedno jego samodzielne nagranie na płycie – wieńczące ją „2 Ton/3 Ton”, oparte na kompozycji „2 Ton”, autorstwa odkrytej przez Jana Jelinka pionierki niemieckiej elektroniki, Ursuli Bogner. Schaffhäuser serwuje tu hipnotyczny minimal, który z powodzeniem można by obrazowo określić, jako spotkanie Suicide z Throbbing Gristle w formule zredukowanego house`u.
Cięższe bity techno pojawiają się w drugiej części płyty. Wspomniany Fabrice w ciekawy sposób wpisuje chrzęszczące perkusjonalia i oniryczne fale syntezatorów rodem z IDM w oszczędną strukturę rytmiczną, uzupełnioną pojedynczymi akordami piano w stylu nowoczesnego minimalu („Gordo – Club Mix”). Znany z wcześniejszych nagrań dla Ware Andy.id, wprowadza do tej formuły latynoski groove, skontrastowany z kanalizacyjnymi efektami („Maraton”), a Xhin – kosmiczne dźwięki o psychodelicznym klimacie.
Instrumentalny miks „Queiro” w wykonaniu Midinoveli brzmi tak, jakby maczał w nim palce Ricardo Villalobos: transowy rytm niesie tu bulgoczące dźwięki, nad którymi unosi się zapętlony fragment ludzkiego głosu, tworząc minimalistyczne, ale i przestrzenne brzmienie. Ukoronowaniem tych poszukiwań okazuje się utwór zrealizowany przez Schaffhäusera z Alexem Smoke`iem – „Lost In The Pile”. To trwający prawie dziewięć minut techno-killer, który ozdabia egzotyczna melodia wygrywana na gamelanie.
Mimo udziału mniej lub bardziej znanych gości, muzyka z „Unequal Quality” zachowuje jednolite brzmienie, typowe dla produkcji kolońskiego twórcy – zmysłowe, chłodne, seksowne, hipnotyczne. I taki właśnie powinien być minimal.
Ware 2009
