Jedna z najważniejszych europejskich wytwórni w ostatnim czasie wydała kilka winyli i jedną taśmę: wznowienie kasety Gonzo jak i świeży materiał, nowy album Libańczyka Charbela Habera, split Blood Stereo / Hair & Treasure oraz płytę z buddyjskimi loopami.
Gonzo – „Dies Irae” (kaseta 2013/ LP reedycja, 27.05.2016 | Discrepant)
Tym razem dostajemy od Gonoz, czyli Gonçalo F Cardoso – DJ’a, muzyka i szefa Discrepant, winylową reedycję jego kasety „Dies Irae” z 2013 roku, opatrzoną nową okładką. Przypomnę, że poprzedni album Gonzo nosi tytuł „Ark Eulogy” (recenzja) i pojawił się w 2014 roku. Z kolei w zeszłym roku ukazał się bardzo dobry longplay Gonçalo F Cardoso i Rubena Patera – „A Study into 21st Century Drone Acoustics” (recenzja). Nie będę ukrywał, iż cieszę się, że „Dies Irae” teraz wyszło na czarnej płycie, bo to kapitalny materiał!
Nie trzeba chyba nikomu przybliżać znaczenia słów „Dies Irae” (z łac. „Dzień Gniewu”). Na pewno każdy z was trafił kiedyś na te słowa w kontekście literatury, muzyki czy filmu. Swoją drogą, pamiętacie płytę „Dies Irae” włosko-słoweńskiej grupy Devil Doll? W tym roku mija dwadzieścia lat od ukazania się tego krążka.
Na „Dies Irae” Gonzo stworzył niezwykłe kolaże dźwiękowe, wybiegające daleko poza oczywiste standardy, składające się z dwóch kompozycji utkanych m.in. z przeróżnych cytatów z przeszłości (stawiam na stare włoskie i amerykańskie kino), a także zaczerpniętych z różnych kultur (Azja, Afryka, Bliski Wschód). Oczywiście artysta zadbał również w odpowiedni sposób o warstwę muzyczną – jest ambient, drony, noise, brzmienie fortepianu i gitary. „Dies Irae” trzeba znać i mieć!
Gonzo – „Samboia Kanguick” (marzec 2016 | Discrepant)
Na tym wydawnictwie mamy dziewięćdziesiąt minut kolażowych eksperymentów, w których Gonçalo F Cardoso nawiązuje do swoich wspomnień z dzieciństwa. Sam tytuł kasety „Samboia Kanguick” to nazwa postaci, jaką wymyślił Gonzo będąc jeszcze dzieckiem. Ponoć ten wyimaginowany superbohater mógł zrobić wszystko.
Poddawanie głosu ludzkiego wszelakim modyfikacjom stanowi rozpoznawalną cechę twórczości Cardoso. Po raz kolejny możemy się o tym przekonać słuchając „Samboia Kanguick”. Dochodzi też drugi stały element, spotykany w niemal wszystkich kompozycjach Gonzo, czyli field recording. Podsumowując: każdorazowe obcowanie z muzyką Cardoso zamienia się w fascynującą i niekończącą się opowieść, bez wyraźnego podziału na złych i dobrych, bez płytkiej narracji i banalnych dialogów, bez lukru w postaci happy end’u. Za to zawsze można liczyć na solidną porcję rozmytych i eterycznych krajobrazów, które na długo zostają w naszej głowie…
Charbel Haber – „Of Palm Trees And Decomposition” (13.05.2016 | Discrepant)
Charbel Haber (aka La Chambre) – muzyk, performer, kompozytor oraz czołowa postać libańskiej sceny eksperymentalnej. Współzałożyciel i członek wielu libańskich grup, takich jak post-punkowej Scrambled Eggs (od 1998), Malayeen (recenzja), Johnny Kafta Anti Vegetarian Orchestra (recenzja), BAO trio, XEFM, Moukhtabar Ensemble, Grendizer Trio, a także swego czasu szef wytwórni Those Kids Must Choke (założył ją 2004).
Debiutancki album Habera to „It Ended Up Being A Great Day, Mr Allende” (Al Maslakh, 2012). Wówczas zaprezentował gitarowe kompozycje z nurtu swobodnej improwizacji i free jazzu. Teraz z kolei przygotował swoje nagrania w trakcie pobytu w sztokholmskim studiu EMS, gdzie miał okazję eksperymentować z systemami modułowymi i wszelkiej maści efektami. Całe szczęście, że nie zapomniał o gitarze, gdyż nie brakuje brzmienia tego instrumentu na płycie „Of Palm Trees And Decomposition” – zarówno w formie preparowanej („We Haven’t Seen Night For Days”), jak i czystej (w znakomitym „And The Morning After”). W dwóch pozostałych utworach – „Last Evenings on Earth” i „22.21” – bardziej dominują struktury czysto elektroniczne/syntezatorowe, co nie znaczy, że są nudne i pospolite. Artysta oscyluje wokół inteligentnego ambientu z domieszką field recordingu oraz drone music. Jeśli ktoś szuka tzw. niezachodniej i oryginalnej elektroniki to z pewnością powinien sięgnąć po „Of Palm Trees And Decomposition”.
Blood Stereo / Hair & Treasure – Split (27.05.2016 | Discrepant)
Ten split otwiera nową serię w Discrepant. Pierwszą stronę tego wydawnictwa wypełniła ponad dwudziestominutowa kompozycja „Soddened Scenes” szkockiego duetu Blood Stereo (Dylan Nyoukis, Karen Constance). Ci artyści od wielu lat działają na styku awangardy i musique concrète. Nie inaczej jest i tym razem. Na splicie zaprezentowali coś na kształt hauntologicznego noise’u, wykreowanego przy użyciu preparowanego głosu, elektroniki i brzmień żywych instrumentów.
Strona B z kolei pomieściła dwa nagrania duetu Hair & Treasure, tworzonego przez Gonçalo F Cardoso (Gonzo, Papillon) i Alexa Jonesa (Angela Valid). Ich pierwsza kaseta „Jive Cunny” ukazała się w 2013 roku. Gdyby spróbować porównać twórczość Hair & Treasure to najbliżej im do tego co, robi sam Cardoso jako Gonzo, choć wydaje się, że muzyka duetu jest bardziej mroczna, fizyczna, upiorna. Co ważne, obok której nie sposób przejść obojętnie.
Chang Fo Ji – „Buddha loops from China” (05.02.2016 | Discrepant)
W tym niewielkim plastikowym pudełeczku Chang Fo Ji kryją się różne loopy stworzone na bazie nagrań terenowych zarejestrowanych w latach 2006-2011 w Chinach przez dobrze nam znanego Laurenta Jeanneau (aka Kink Gong). „Buddha loops from China” to hipnotyzujący świat buddyjskich modlitw będący niemal na wyciągnięcie ręki…