Ciężki i ponury.
W ramach wakacyjnego odrabiania zaległości w opisywaniu przeoczonych (a może raczej niezrecenzowanych, bo przecież ich nie przeoczyłem, a nawet przesłuchałem wielokrotnie) albumów pierwszego półrocza 2019 roku, jako pierwszą typuję wspólną płytę rapera Billy`ego Woodsa i producenta Kenny`ego Segala pod tytułem „Hiding Places”. Dziwi mnie, że od marca, kiedy wydawnictwo ujrzało światło dzienne, głośniejszym echem krążek ten się nie odbił. Wszakże mamy do czynienia z najpopularniejszych obecnie gatunkiem muzycznym, a sama zawartość „Hiding Places” to 40 minut kapitalnej muzyki.
Billy Woods wydaje albumy regularnie od 2003 roku. Konsekwentnie buduje swoją pozycję daleko od mainstreamu stawiając przede wszystkim na jakość i świetne teksty. Z kolei Kenny Segal, rezydujący w Los Angeles, swoją muzykę tworzy od 2002 roku. Innymi słowy mamy do czynienia z płytą ludzi, którzy swoje osiągnęli i wiedzą co robią. W istocie tak brzmi ten album. Pełen jest świetnie dopracowanych brzmień, nieprzeładowanych współczesnymi trikami oraz nieprzebranym zalewem treści. Punktem wyjścia i najmocniejszą stroną są opowieści Woodsa, za których początek można uznać końcówkę pierwszego kawałka, gdzie automat informuje go, że na jego koncie pozostało 10 dolarów i 22 centów.
Skoro już jesteśmy przy „Spongebob” to napiszę, że jest to otwarcie marzeń. Idealne wejście w świat ciemniejszego oblicza Ameryki. Małą podpowiedź stanowi okładka albumu przedstawiający wykoślawiony dom na skraju zapaści. Imponują mi teksty Woodsa, a jeszcze bardziej jego żarliwość. Jak stopniowo gniew w nim narasta można usłyszeć w świetnym „Checkpoints” odnoszącym się do konfliktów rasowych i przywołującym powieść „Wszystko rozpada się” Chinuy Achebego. Ten album ma wytrącić z równowagi, wybić z torów dobrego samopoczucia i sprawić, że poczujesz się niekomfortowo. Warto odnotować pojawienie się Elucida w roli gościa w „Crawlspace”.
Woods i Segal wspólnie stworzyli muzykę wywodzącą się z podziemia i odcinająca się od lśniących produkcji. Silnie zaznaczają to zarówno dźwiękami jak i mocnymi linijkami jak w mocnym „Spider hole”: „I don’t wanna go see Nas with an orchestra at Carnegie Hall”. Koniecznie trzeba się pochylić na „Speak Gently”, gdzie rozbrzmiewają rozstrojone gitary ustępujące miejsca jazzowym frazom. „Hidding Places” to ciężki i ponury album. Mistrzowskie teksty Billy`ego Woodsa mogłyby zostać zamienione na powieść dużego kalibru o współczesnej Ameryce. Wszystkie wielkie szanse i możliwości jakie ten kraj oferuje, dla niektórych są iluzoryczne. Zakończę to cytatem z „Bigfakelaugh”: „Social worker said, „Close your eyes / Tell me where you see yourself in five, then write it down / Come on guys, it’s just a thought exercise”.
Backwoodz Studioz | 2019
Bandcamp
FB Billy Woods
FB Kenny Segal
FB Backwoodz Studioz
