Wpisz i kliknij enter

Housemeister – Calling Earth

Arpeggio w roli głównej.

Martin Böhm wychował się na jednym z ponurych blokowisk w dawnym Berlinie Wschodnim. Kiedy runął mur dzielący miasto, był akurat nastolatkiem, dał się więc od razu porwać powiewowi nowego. Najpierw został graficiarzem i malował w rytm hip-hopu na murach rozpadających się budynków dawnej stolicy komunistycznego imperium. Kiedy przez Berlin w połowie lat 90. przeszły pierwsze Parady Miłości, zachłysnął się modą na rave. Uczestnictwo w festiwalu Mayday sprawiło, że sam postanowił stanąć za deckami i grać techno.

Jako producent zadebiutował w 2002 roku, stając się jednym z członków kolektywu Ellen Alien, skupionego wokół jej wytwórni BPitch Control. Choć nagrał dla niej trzy EP-ki, debiutancki album wydał mu Alexander Ridha nakładem swego Boysnoize. „Enlarge Your Dose” wpisał  się idealnie w ówczesną modę na nu-rave swym maksymalistycznym brzmieniem i punkową energią. Böhm konsekwentnie rozwijał potem tę estetykę, powołując do życia własną tłocznię All You Can Beat. Dzięki niej mógł sobie pozwolić na takie ekstrawagancje, jak płyta nagrana wyłącznie z wykorzystaniem Game Boya.

Dziewiąty album berlińskiego producenta daleki jest już od tego rodzaju wygłupów. To dziewięć nagrań penetrujących ulubione stylistyki Böhma. Mamy tu więc solidne techno („Hypnotic Mango”), zawadiacki electroclash („Calling Earth”), ejtisową minimal wave („Zeitsprung”), a przede wszystkim różne odmiany electro – od tej breakbeatowej („Fractal Symhony”), po tę detroitową („Mission 2 Mars”). Pojawia się na płycie nawet piosenka – oczywiście wpisana w formułę współczesnego electro-popu („Love’s A Killer” z udziałem Joy Tyson).

Nie jest to oczywiście jakaś odkrywcza muzyka. Słychać tu wyraźnie inspiracje Böhma – od od wczesnego Depeche Mode, przez Drexciyę, po Fischerspoonera. Wszystkie nagrania są jednak zrobione ze smakiem i wyczuciem stylu. Wspólnym wątkiem łączącym je w spójną całość są syntezatorowe arpeggia. To ukłon w stronę Berlin School – czyli klasycznej niemieckiej elektroniki w stylu Tangerine Dream. Böhm zgrabnie przykraja te wariacje do formuły kilkuminutowego utworu o tanecznej energii. W efekcie każde nagranie wpada w ucho za sprawą chwytliwego motywu melodycznego. I jest to coś, co Böhmowi wychodzi najlepiej.

All You Can Beat 2024

www.allyoucanbeat.info

www.facebook.com/AYCB1

www.housemeister.info

www.facebook.com/housi3000







Jest nas ponad 16 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
1 Komentarz
Inline Feedbacks
View all comments
Paweł
Paweł
1 miesiąc temu

Rozróżniamy arpeggio krótkie i długie. Na instrumentach klawiszowych arpeggio długie polega na wykonaniu jednego arpeggia jedną i drugą ręką kolejno po sobie i oznaczane jest jedną długą pionową falistą linią przechodzącą wzdłuż całego akordu zapisanego dla obu rąk, a arpeggio krótkie polega na jednoczesnym i równoległym arpeggiowaniu akordu przez obie ręce i oznaczane jest dwiema oddzielnymi falistymi liniami wzdłuż akordu dla prawej i lewej ręki.

Polecamy