Nao Tokui to reprezentant elektronicznej sceny japońskiej, muzyk, który nagrywa dla jednego z ciekawszych labeli tego kraju – Progressive Form. W katalogu wytwórni znaleźć możemu nagrania Aoki Takamasy, Yoshihiro Hanno czy Ryoichi Kurokawy. Egzotyczne nazwiska? Nic bardziej mylnego – zarówno ci, jak też pozostali artyści skupieni wokół Progressive Form tworzą dźwięki eksplorujące najciekawsze nurty współczesnej elektroniki. Sam Nao Tokui stara się również znaleźć nowy paradygmat w procesie konstrukcji utworu muzycznego, czego efektem jest również jego najnowszy materiał – „Mind the Gap”
Nie możemy powiedzieć, że swą płytą Tokui odkrywa nowe lądy. Ta muzyka mieści się w ramach nowoczesnego dub-house, z nieodzownymi clickncuts „rozpylonymi” właściwie w każdym kawałku. Artysta podkreśla jednak, że w swej pracy chce odejść od dotychczasowych sposobów tworzenia nowej elektroniki. Wg niego współczesna muzyka zbyt ochoczo oddaje się możliwościom i fizozofii dominującego dźwiękowego software. Tokui uważa, że proces tworzenia traci z tego powodu kilka swych fundamentalnych cech, które artysta w swej pracy stara się przywrócić. „Mind the Gap” jest więc efektem „komplementarnego” podejścia do sztuki kompozycji. Nao Tokui stworzył własną muzyczną aplikację, której możliwości i sposób funkcjonowania stały się podstawą poszczególnych utworów. Rzecz nazywa się Sonasphere [więcej tutaj] i opiera się na graficznym, trójwymiarowym prezentowaniu poszczególnych elementów utworu. Wszelkie dźwięki, filtry, motywy zdają się więc „dryfować” bezwiednie w określonej przestrzeni, zbliżając się do siebie i oddalając, a co za tym idzie – tworząc często nieoczekiwane, zaskakujące konstelacje. Tak jak wspomniałem – muzyka z „Mind the Gap” nie zyskuje dzięki temu żadnych rewolucyjnych cech – jest to solidna i udana porcja dobrej elektroniki. Nao Tokui stara się jednak definiować na nowo rolę współczesnego elektronicznego kompozytora, który swą pracę rozpoczyna już na etapie konstrukcji nie mających z samą muzyką zbyt wiele wspólnego. W filozofii Nao Tokui kompozytor jest więc równocześnie programistą, dzięki czemu zyskuje zupełnie nowe pole dla muzycznych eksperymentów i doświadczeń.
„Mind the Gap” może być znakomitym początkiem odkrywania propozycji japońskiego Progressive Form. Prócz Nao Tokui, również reszta reprezentujących label artystów stara się łamać konwencje i szukać nowych dróg. Zajrzeć warto, może nawet wypada, wszak współczesnej elektronice coraz trudniej o świeże, intrygujące rozwiązania.
2005
