Traktuję gramofon jak ekwiwalent komputerowej klawiatury: manipuluję różnymi kodami, by przełamać kolektywne konstrukty, jakie społeczeństwo stara mi się narzucić. Ich rozbicie prowadzi do doświadczenia transcendencji miksu – DJ Spooky.
Paul D. Miller aka DJ Spooky/Subliminal Kid to kompozytor, artysta multimedialny, pisarz, filozof i wykładowca. Jest autorem słynnej już książki „Rhythm Science” oraz redaktorem antologii „Sound Unbound” z 2008 roku dotyczącej samplowania. DJ Spooky to jeden z pionierów gatunku „Illbient”. Miller znany jest także m.in. z genialnych remiksów Steve’a Reicha, Kronos Quartet, Wu-Tang Clana, Metalliki, Boba Marley’a i wielu innych.
DJ Spooky stał się jednym z pierwszych DJ-ów, który stworzył aplikację na iPhone’a, umożliwiającą miksowanie o nazwie DJ Mixer. Ten program cieszy się niesamowitą popularnością i ma już 15-milionów pobrań (szczegóły tutaj).
W 2010 roku Miller założył The Vanuatu Pacifica Foundation, organizację sztuki współczesnej, której działania poświęcone są odkrywaniu dialogu pomiędzy Oceanią a resztą świata. Paul jest inicjatorem wielu wystaw, pokazywanych i nagradzanych na całym świecie, m.in. na Biennale w Wenecji.
Pod koniec 2012 roku DJ Spooky przygotował ścieżkę dźwiękową do filmu „Social Media” w reżyserii Alexa Wintera. Tematem filmu jest wzrost popularności facebooka. Obraz opowiada również o jednym z jego twórców, Seanie Parkerze.
W połowie 2011 roku DJ Spooky wydał książkę „The Book of Ice”, stanowi ona pewien rodzaj manifestu literackiego, historycznego i naukowego w związku ze zmianami klimatu na ziemi w regionach polarnych. „The Book of Ice” stała się inspiracją do zagrania koncertu w Nevada Museum of Art w towarzystwie kwartetu smyczkowego – Reno Philharmonic. Motywem przewodnim do interpretacji kompozycji było środowisko naturalne z Arktyki i Antarktydy. Materiał został wydany na płycie „Ice Music” w sierpniu 2012 roku. Poniżej jeden fragment z tego albumu.
Czego ostatnio słuchasz?
Obecnie prowadzę badania nad projektem dotyczącym prądów oceanicznych wokół Malediwy (tutaj więcej o tym), który zaprezentuję na Biennale w Wenecji. W związku z tym, przesłucham kompozycję Johna Cage’a – „Water Music” z 1952 roku, lub jakieś inne, podobne nagrania.
Nad czym obecnie pracujesz?
Jestem pierwszym artystą rezydującym w Metropolitan Museum (w „New York Times” znajdziecie artykuł na ten temat – przyp.red.) i jak już wspominałem realizuję także spore przedsięwzięcie na Biennale w Wenecji. Pracuję nad sporym materiałem. Metropolitan Museum ma powierzchnię 2 mln metrów kwadratowych, gdzie można wyodrębnić 17 sekcji i 21 działów kuratorskich. Jest tego naprawdę dużo.
Gdzie zagrasz w najbliższym czasie?
W tym roku całościowo jestem oddany pracom wokół Metropolitan Museum.
Jakie płyty 2012 roku zrobiły na Tobie największe wrażenie?
Sposób w jaki słucham muzyki nie jest linearny i nie ma to dla mnie jakiegoś większego znaczenia, że album ukazał się w 2012 roku. Szukam pomysłów w dźwięku. Słuchałem rożnych płyt np. w formie aplikacji była to Björk – „Biophilia” – doskonały przejaw tej idei.
Aplikacje to tylko zera i jedynki*. Dziś z piosenkami jest tak samo. TV On The Radio, Gabriel Prokofiev, Battles – Tyondai Braxton, Kode 9 – są to stale interesujący artyści, których twórczość zawsze sprawdzam. Tak naprawdę już nie słucham muzyki z płyt CD. Raczej są to pojedyncze utwory, pomysły etc.
*Chodzi o to, że aplikacje to dane cyfrowe, które są zwykłym ciągiem binarnym, zero-jedynkowym – przyp.red.
Super, że dotarłeś chociaż z 3 pytaniami do DJ Spooky. Brawo!
Dobrze, że NM dociera do ciekawych postaci. Tak trzymać
DJ Spooky to absolutnie książkowa postać. Znany ze świetnych artykułów itd. Nie wspominając o remiksach. Wielka brawa dla redaktora za kolejny świetny wywiad! Tak trzymaj!
Wielkie dzięki!!!
W pewnym wieku każdy chce być strażakiem, policjantem itd. Nastoletni młodzieńcy rozmyślają o byciu Djem, a to bardzo niebezpieczny zawód dla zdrowia, dosłownie, imprezy, imprezy,imprezy. Dzięki za artykuł.