Prom kosmiczny zwany muzyką.
Po niespełna dwóch latach Sergio Pace i Vincenzo Ferramosca wrócili do Enemy Records i w kwietniu tego roku wydali intergalaktyczną EPkę. O ich doskonałym „Oblivion” (recenzja tutaj) pisałem na łamach NM ponad rok temu, a od tamtych dokonań duet zdobył sporą rzeszę fanów oraz należne uznanie na elektronicznej scenie. Z czym wrócili?
Tytułowy „90s Space” otwierają solidne uderzenia stopy oraz charakterystyczne z wcześniejszych produkcji drewniane kastaniety i siarczyste hi-haty. Jednakże to, co jest znakiem rozpoznawczym tego duetu, to przepastne i wielopoziomowe syntezatory, które wprowadzają do tych jakże dynamicznych utworów, elementy melancholii i relaksu. Gulgoczący bas miesza się z podźwiękami laserów oraz diod kontrolnych. Uszkodzony statek kosmiczny musi szybko znaleźć miejsce swojego lądowania, aby podjąć próbę naprawy i ponownego wzbicia się w przestrzeń.
W „Interstellar”, z mocą bojowego helikoptera nadciąga pulsacyjny bas oraz tektoniczna stopa, wzbijając pył obcej planety oraz unosząc na nim ostre niczym brzytwa perkusyjne talerze. Wyraźne akcenty kosmiche musik wkradają się do mojego promu i w jakby zaplanowany sposób uruchamiają instrumenty pokładowe. Niebiańskie pady wskazują mgławicę po lewej stronie oraz ukrytą w niej planetę – cel misji. Właz statku został opuszczony, a przed moimi oczami ujrzałem niespotykane zjawisko.
To „Orbit” z głębinowym subbasem zaprowadził mnie na pobliskie wzgórze. Seryjnie wystukiwane cykacze otworzyły drogę smyczkowym syntezatorom a rezonansowy i spiętrzony dźwięk przeobraził się w anielski chór. Po chwili ujrzałem wypełniony dziwną cieczą krater. Drgająca pod wpływem tej kwaśnej muzyki tafla zakrzywiła się, by chwilę później wystrzelić w górę i pokazać architekturę fali akustycznej, która była głównym autorem tych nieziemskich dźwięków. Bardzo dobra produkcja!
Enemy Records | 25.04.2017
