Wpisz i kliknij enter

10. CoCArt Music Festival 2018

Zbliża się jubileuszowa edycja toruńskiego festiwalu. Sprawdźcie, jakich artystów będzie można w tym roku usłyszeć.

CoCArt Music Festival to prawdziwa uczta dla fanów szeroko rozumianej nowej muzyki i sztuki audiowizualnej. Pierwsza edycja festiwalu odbyła się w marcu 2008 roku w parkingu podziemnym CSW, jeszcze przed oficjalnym otwarciem instytucji dla zwiedzających.

Od tego czasu restiwal co roku ściąga setki słuchaczy, ciesząc się za każdym razem świetnym przyjęciem ze strony publiczności i recenzentów. CoCArt Music Festival od dekady rozsławia Toruń i CSW, na stale wpisał się w kalendarz wydarzeń na kulturalnej mapie Polski, przyczynił się też do rozwoju kultury audiowizualnej w naszym mieście i regionie.

Wielu z zaproszonych muzyków i artystów dźwięku, którzy występowali na Festiwalu posiada status prawdziwych legend i prekursorów zjawisk muzycznych, które pojawiły się w ostatnich dekadach XX wieku i na początku XXI wieku. Wielokrotnie dawaliśmy możliwość zaistnienia młodym interesującym i obiecującym artystom. Na festiwalu podczas dziewięciu poprzednich edycji wystąpiło kilkuset muzyków, artystów wizualnych i performerów z Europy, Ameryki, Australii i Japonii.

CoCArt Music Festival był wielokrotnie odwiedzany przez dziennikarzy i kuratorów z innych instytucji kultury w Polsce i za granicą, którzy entuzjastycznie wypowiadali się o formule wydarzenia, dobranym programie artystycznymi i organizacji.

Program:

8.03 (czwartek), godz. 19.00:

– wernisaż wystawy plakatów Krzysztofa Białowicza + Trzaski (PL) dj set

9.03 (piątek), godz. 20.00:

– Radar + Wojciech Jachna (PL)

– Pin Park + kinoMANUAL (PL)

– Julian Sartorius (CH)

– Księżyc (PL)

after party w NRD

 

10.03 (sobota), godz. 19.00:

– Günter Schlienz + Hanno Braun (DE)

– WIDT (PL)

– Radian + Billy Roisz + Dieter Kovacic (AT)

– Tsvey (PL)

after party w NRD: Piotr Bejnar (PL)

 

W programie 10. CoCArt Music Festival znajdą się także następujące działania:

– 10.03: prezentacja wytwórni Requiem Records (Czytelnia CSW), godz. 13.00

– 9-10.03: projekcja filmu „Słyszeć więcej”, reż. Natalia Puchalska (Kino Centrum), godz. 18.00

– 10.03: warsztaty kinoMANUAL (Kulturhauz)

Radar + Wojciech Jachna (PL)

Krzysztof Topolski (Arszyn) – perkusja, Robert Skrzyński (Micromelancolié) – elektronika, Wojciech Jachna – trąbka

Duet Radar tworzą muzycy, którzy dali się już poznać na polskiej scenie muzyki nowej. Obaj mają na swoim koncie wiele publikacji płytowych, koncertów czy prezentacji festiwalowych. Gościem specjalnym będzie premierowo Wojciech Jachna. Pierwszy wspólny album duetu Radar przynosi mieszankę elektroniki, elektroakustyki, krautrocka i muzyki improwizowanej. Płyta została opublikowana nakładem wytwórni Plaża Zachodnia.

Krzysztof Topolski – perkusista, elektroakustyczny improwizator, autor soundartowych projektów, kurator. W jego pracy kluczowe pojęcia to noise, soundscape i groove. Interesują go poszukiwania w sferze perkusji oraz live electronic, muzyka improwizowana i elektroakustyczna, komponuje przy użyciu komputera, tworzy instalacje dźwiękowe oraz realizuje nagrania terenowe. Organizuje prezentacje i wykłady poświęcone muzyce współczesnej, akustycznej ekologii i sztuce dźwięku oraz prowadzi warsztaty. Był kuratorem festiwalu Soundplay 2014 oraz cyklu warsztatów Dźwiękowiska w CSW Łaźnia w Gdańsku. Z saksofonistą Tomaszem Dudą tworzy projekt Arszyn / Duda. Z Adamem Witkowski i Wojtkiem Juchniewiczem tworzy grupę Wolność.

Robert Skrzyński – w swojej twórczości wykorzystuje dźwięk znaleziony, zjawisko sprzężenia zwrotnego, mikrosample oraz nagrania terenowe, budując z ich pomocą mapy oraz pocztówki dźwiękowe sprzyjające zadumie nad pamięcią dźwiękową oraz zacieraniem się wspomnień. Jego muzyka znajduje się w katalogach takich wytwórni jak m.in.: A Giant Fern, Already Dead Tapes, au.diom.at, Aurora Borealis Recordings, BDTA, Black Horizons, Chemical Tapes, Crónica, Instruments of Discipline, Metaphysical Circuits, Monotype Rec., Quasi Pop, Patient Sounds (Intl.), Requiem Records, Sangoplasmo, SEAGRAVE, SicSic, Speaker Footage, Where To Now?, Wounded Knife czy Zoharum.

Wojciech Jachna – trębacz i improwizator. Absolwent Historii na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy oraz Jazzu i muzyki rozrywkowej na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. W jego dorobku znajduje się przeszło 20 albumów nagranych z różnymi wykonawcami, w tym z zespołami Contemporary Noise Sextet, Sing Sing Penelope, Jachna/Buhl, Innercity Ensemble. Współpracował z wieloma artystami, między innymi legendą polskiej sceny improwizowanej, Andrzejem Przybielskim, a także z Irkiem Wojtczakiem, Markiem Kądzielą, Tomkiem Glazikiem, Rafałem Gorzyckim, Tomaszem Pawlickim, Rafałem Kołackim, Tomkiem Gadeckim, Marcinem Dymitrem, Jacaszkiem, Anną Zielińską, Ksawerym Wójcińskim, Jackiem Mazurkiewiczem, Arturem Maćkowiakiem, Jakubem Ziołkiem, Rafałem Iwańskim, Pawłem Szpurą i Zbigniewem Chojnackim.

Pin Park + kinoMANUAL (PL)

Pin Park to dwóch muzyków skupionych na brzmieniu i możliwościach syntezatorów analogowych. Pierwszy z nich – Maciek Bączyk, znany z grup: Robotobibok, Małe Instrumenty czy Kristen, drugi – Maciej Polak, jedna z niewielu w Europie osób zajmująca się od wielu lat renowacją analogowego sprzętu. Obaj grają na instrumentach brytyjskiej firmy EMS, rzadkich i nietypowych, tak ze względu na budowę jak i szerokie możliwości brzmieniowe. Jako Pin Park muzycy pełnymi garściami czerpią z niemieckiej eksperymentalnej elektroniki lat 70, ambientu oraz współczesnych nurtów IDM. Korzystając z oryginalnego instrumentarium, rozpościerają szerokie spektrum analogowych brzmień, generując muzykę pełną melancholii i wyciszenia, zbudowaną na pętlach rozwijających się motywów, przeszytą mnóstwem detali i dźwiękowych niuansów. Pierwsza płyta zespołu – „Krautpark” ukazała się w 2017 roku, nakładem krakowskiej wytwórni Instant Classic.

Koncerty Pin Park wzbogacone są o wizualizacje, wyprodukowane przez kinoMANUAL – małą, niezależną manufakturę audio-wizualną. kinoMANUAL eksploruje głównie analogowe techniki realizacji obrazu: animację rysunkową, wycinankę, film non camera i found footage. Miksem obrazu zajmuje się Aga Jarząb, wrocławska artystka, której główną domeną jest film animowany, grafika i fitoterapia. Aga Jarząb na stałe współpracuje z duetem Pin Park.

Julian Sartorius (CH)

Rytm jest elementem definiującym życie Juliana Sartoriusa. Urodzony w 1981 w szwajcarskim Thun, rozpoczął swoje pierwsze lekcje gry na perkusji w wieku pięciu lat, aby następnie rozwijać swoje pasje poprzez granie marszów, słuchanie Michaela Jacksona i jako członek undergroundowych kapel. Z jego rytmów, które poszerzają granice nowej muzyki, hip-hopu i muzyki world, Sartorius ujawnia nieskończone możliwości i zakres perkusji. Często preparuje swoje bębny, współpracuje z niezwykłymi, nieprzetworzonymi akustycznymi dźwiękami, rozwijając ich niesłyszalne środowisko. Doskonałym tego przykładem jest album Beat Diary, na którym zawarł dźwiękowy pamiętnik z całego roku, dzięki czemu każdemu z dni została przypisana jedna kompozycja. Współpracował z takimi artystami jak Matthew Herbert, Shahzad Ismaily, Sylvie Courvoisier, Dimlite, Merz, Fred Frith, Sophie Hunger, Rhys Chatham, koncertując w całej Europie, Ameryce Południowej, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Występ na 10. CoCArt Music Festival będzie drugim w historii koncertem Sartoriusa w Polsce.

fot. Dawid Laskowski

Księżyc (PL)

Zespół  działający w latach 1990-1996, a następnie od 2014 r. Obecnie tworzą go: Agata Harz, Katarzyna Smoluk (wokale), Robert Niziński (instrumenty dęte i klawiszowe), Lechosław Polak (instrumenty klawiszowe, taśmy) oraz Remigiusz Mazur-Hanaj (taśmy, teksty). Księżyc uformował się w 1990 i początkowo był żeńskim projektem wokalnym a cappella, inspirowanym słowiańską muzyką ludową z Ukrainy, Bułgarii, Polski i Białorusi. Grupę tworzyły: Agata Harz, Katarzyna Smoluk oraz Olga Nakonieczna (rodowita Ukrainka). Z triem współpracowali Lechosław Polak i Remigiusz Hanaj. W 1991 r. grupa wystąpiła na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie, gdzie zdobyła nagrodę dziennikarzy. Sami muzycy określali swoją muzykę jako psychodeliczno-etniczny minimal. Teksty zespołu powiązane były symboliką Księżyca jako symbolem kobiecości, tajemnicy, przemiany i śmierci. Koncerty grupy przybierały zazwyczaj postać jednorazowego wystąpienia, przez co zespół jest zaliczany do charakterystycznych zjawisk w historii polskiego performance’u 1989-95.

W 1993 roku powstała pierwsza płyta Księżyca – singel zatytułowany „Nów”, zarejestrowany podczas „podziemnego” koncertu w opuszczonym jeszcze podówczas wrocławskim kościele św. Wincentego. Wydawnictwo składało się z czterech utworów i trafiło na polski rynek w 1994. Przedtem zespół opuściła Olga Nakonieczna, a przyłączył się do niego Robert Niziński. Jesienią 1996 do sklepów trafiła długogrająca płyta zatytułowana „Księżyc”. Agata Harz i Remigiusz Mazur-Hanaj kontynuowali swoje poszukiwania w kręgu muzyki wiejskiej in crudo, związali się ze Stowarzyszeniem Dom tańca, by stworzyć w końcu m.in. kapelę Wędrowiec (od 2004). Swój pierwszy koncert po reaktywacji Księżyc zagrał na festiwalu Unsound w Krakowie, następnie zagościł m.in. na słynnym Huddersfield Contemporary Music Festival, na Kraak Festival w Brukseli, Luminato Festival w Kanadzie czy festiwalu Roskilde. Najnowsze wydawnictwo zespołu to wydana w 2015 roku płyta „Rabbit Eclipse”. Ostatni swój toruński koncert zespół Księżyc zagrał w 1993 roku…

Günter Schlienz + Hanno Braun (DE)

Günter Schlienz to artysta dźwięku wywodzący się z niemieckiego eksperymentalnego undergroundu. Muzyką zajmuje się od ponad 25 lat. Od 20 lat współtworzy ambientowy/post-rockowy projekt Navel. Wydaje także muzykę na analogowych nośnikach jako Cosmic Winnetou.  Ale przede wszystkim konstruuje syntezatory, na których sam gra. Jego muzyka jest w równym stopniu związana z radością, melancholią, naturą i przestrzenią. Muzyce Schlienza będzie towarzyszyć video  Hanno Brauna,  projektowane w czasie rzeczywistym za pomocą pętli sprzężenia zwrotnego. Polska wytwórnia Zoharum wydała w ostatnich latach dwa albumy Güntera Schlienza.

fot. Katarzyna Rucińska

WIDT (PL)

Zespół audiowizualny zrodzony ze współpracy dwóch sióstr – Antoniny Nowackiej (głos) i Bogumiły Piotrowskiej (wizualizacje na żywo). Jako efekt tej kolaboracji jawią się utwory  o niedookreślonym, onirycznym charakterze, gdzie głos pełniący rolę instrumentu meandruje  w gąszczu psychodelicznych wizualizacji tworzonych w czasie rzeczywistym przy użyciu zawiłych form sprzężenia zwrotnego. Bezkompromisowa i absolutnie unikatowa forma wyrazu czynią WIDT fenomenem na pograniczu muzyki i sztuk wizualnych. Duet został doceniony przez prestiżowy brytyjski magazyn The Quietus za swoje ostatnie audiowizualne albumy „POINT#3″ VHS (Pontless geometry, 2015) oraz WIDT cd/dvd (Zoharum, 2016). Występował wielokrotnie w Polsce i za granicą m.in. na awangardowym festiwalu KRAAK oraz w Centrum Sztuki BOZAR w Brukseli, w legendarnym londyńskim klubie Cafe Oto, unikalnej przestrzeni silent green Kulturquartier w Berlinie, na Festiwalu Przemiany w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie. W 2016 roku zespół odbył trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, a w roku 2017 pierwszą europejską trasę koncertową. Najnowszy album duetu ukaże się wiosną 2018 roku nakładem Bocian Records.

fot. Rania Moslam

Radian + Billy Roisz + Dieter Kovacic (AT)

Austriaccy artyści zaprezentują premierowo w Polsce swój nowy program audio-wizualny drifting frames, travelling light. Program ten prezentuję muzykę zespołu Radian w połączeniu z wideo autorstwa Billy Roisz i Dietra Kovacica (znanego z produkcji dźwiękowych jako dieb13).

Radianto trio z Wiednia występujące w składzie: Martin Brandlmayr (perkusja, elektronika), John Norman (bas), Martin Siewert (gitara, elektronika). Muzycy używają tradycyjnych rockowych instrumentów do tworzenia minimalistycznych struktur. W pustej przestrzeni pojawiają się krótkie eksplozje, w ryzach utrzymuje ich niezwykle wyczulona na detal gra perkusji, a poszczególne warstwy nachodzą na siebie i nieoczekiwanie tworzą niesamowite piękno. Specyficzna estetyka Radiana opiera się na nieustannym i subtelnym tworzeniu trudno wytłumaczalnego napięcia. Tworzy muzykę, która gra na odczuciach słuchaczy – na poczuciu identyfikacji dźwięków, na ich odległości.

Billy Roisz to artystka znana z świetnego występu audiowizualnego na 9. edycji festiwalu. Od końca lat 90. pracuje z obrazem i dźwiękiem. Jej twórczość koncentruje się na powiązaniach pomiędzy percepcją wzrokową i słuchową. Realizacja jej doświadczeń odbywa się w postaci koncertów, projekcji i instalacji audiowizualnych, indywidualnych lub we współpracy z muzykami z kręgu muzyki eksperymentalnej, a także muzyki skomponowanej do tańca i teatru.

Tsvey (PL)

W 2002 roku weszli na scenę z laptopami wywołując konsternację. Po kilkunastu latach historia zatoczyła koło. Piotr Połoz i Bartek Kujawski spotkali się ponownie, żeby nagrać swoją pierwszą wspólną płytę i przerabiać napotkane parkiety we wióry. Zderzyć wulkan głupoty z regularnym bitem, kolorowe melodie z rzężącym basem. Brudny beton i kwitnące tulipany z butelek po piwie. Rave, hałas, odpowiedzialność. Jeśli Actress wydaje ci się wczorajszy, Arca nadmiernie zalany łzami, a mina Ryuichi Sakamoto zbyt poważna, sprawdź Tsvey.







Jest nas ponad 16 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Polecamy