od jakiegoś czasu przestano praktycznie zwracać uwagę na to, co dzieje się poza naszym kontynentem, jeżeli chodzi o aktualną sytuację w elektronice. praktycznie cały katalog kapsztadzkiego labela Afircan Dope jest bezdyskusyjnym dowodem na to, jak wielki jest to błąd i jak dużo w tym temacie trzeba jeszcze nadrobić. w coraz to powszechniejszym zachwycie nad elektronicznym minimalizmem, który to ogarnia całą Europę, przeciwwaga w postaci gęstych, widowiskowych i energetycznych bitów, jakie wypełniają produkcje firmy założonej przez Dj`ów: Dope i Roacha w 200 r. wydaje się być bardzo potrzebna. od jakiegoś czasu przestano praktycznie zwracać uwagę na to, co dzieje się poza naszym kontynentem, jeżeli chodzi o aktualną sytuację w elektronice. praktycznie cały katalog kapsztadzkiego labela Afircan Dope jest bezdyskusyjnym dowodem na to, jak wielki jest to błąd i jak dużo w tym temacie trzeba jeszcze nadrobić. w coraz to powszechniejszym zachwycie nad elektronicznym minimalizmem, który to ogarnia całą Europę, przeciwwaga w postaci gęstych, widowiskowych i energetycznych bitów, jakie wypełniają produkcje firmy założonej przez Dj`ów: Dope i Roacha w 200 r. wydaje się być bardzo potrzebna.
label skutecznie wypełnił niszę na rynku w RPA proponując jedyną w swoim rodzaju mieszankę kulturową, dzięki której powstała zupełnie nowa jakość. działalność jakiej w Kapsztadzie nie było nigdy wcześniej, zyskała uznanie min. Nina Tune, która zaprosiła właścicieli labela (Krushed & Sorted) do wzięcia udziału w jednej z „ninjowych” tras.
 | ||
już ten sam fakt świadczy o tym, że produkcje wychodzące spod ręki chociażby Markusa Wormstorma, Watkina Tudora Jonesa, czy szalonego projektu The Constructus Corporation są czymś na co warto zwrócić uwagę. bo co tak naprawdę proponuje African Dope ? odpowiedź jest dosyć prosta. artyści z nią związani przedstawiają zupełnie nowe drogi dla fuzji hip hopu z elektroniką, dancehallem, wszelkiej maści dubem i elementami jazzu.
oczywiście, że tak wyliczone inspiracje można znaleźć w każdym (nawet podrzędnym) labelu, ale na korzyść tej muzyki przemawiają niesamowite osobowości, jak np. wspomniany Watki Tudor Jones – raper, który genialnym wyczuciem i techniką potrafi podnieść do rangi sztuki nawet marne bity, chociaż taki oczywiście zdarzają mu się mniej niż rzadko. łatwo więc sobie wyobrazić, co może się stać, kiedy muzyk takiego kalibru połączy siły z Sibotem – pierwszym wśród tamtejszych turntablistów . zeszłoroczny album Watkina „The Fantastic Kill”, przy którym po raz kolejny spotkali się obaj panowie, to niepowtarzalny hip hopowy majstersztyk, którego bez mrugnięcia okiem można stawiać przy materiale, jaki serwuje nam Big Dada, czy inne wielkie firmy. mimo tego, produkty African Dope mają coś jeszcze, czyli odrębny, wypracowany kierunek, czego nie da się chyba przecenić.
obecność w katalogu dzieł, takich ludzi jak Markus Wormstorm, to – moim zdaniem – kłopot dla europejskich producentów, bo Wormstorm nie dość, że w niczym im nie ustępuje to wydaję się być zawsze o dwa kroki przed nimi.
 | ||
wystarczy spojrzeć na genialny projekt The Constructus Corporation, gdzie wraz z Sibotem, Tudor Jonesem i Felixem Laband (nagrywającym również dla monachijskiego Compostu) powołuje do życia niezwykle świeże, futurystyczne brzmienie i robi z nowoczesną muzyką dokładnie to na co ma ochotę. podkłady wypełnione są masą przestrzeni i nie trzymają się żadnych szablonów. takiej muzyki nie robi się przypadkiem, co zresztą Wormstorm raczył udowodnić na ubiegłorocznym albumie „The Real Estate Agents”, który nagrał do spółki z Sibotem. to trzy płytowe wydawnictwo, to znak, że nadchodzi era African Dope – w każdym tego słowa znaczeniu. a to dopiero wycinek z katalogu, w którym warto zakręcić się m.in. za takimi projektami, jak: Kalahari Surfers, zespołem – który miał ogromny wpływ na rozwój nowoczesnej elektroniki w RPA . dzięki takim firmom jak AD przynajmniej ciągle możemy używać stwierdzenia: abstrakcyjny hip hop. dlatego nowamuzyka.pl objęła patronat nad twórczością African Dope.
