Kiedyś na łamach tego portalu pojawił się wywiad z cyklu Łandergrand. Poznański duet kalEka (Focu i Brombox) byłby dobrym materiałem na kolejną odsłonę tej serii. Właśnie otrzymaliśmy nowe wydawnictwo projektu, jak większość poprzednich, zrealizowane i wydane własnym sumptem.
Album „u.k.” (zapewne skrót od pierwszego tracka – „Upadek Kopernika”) zawiera dwa krótkie (4 i prawie 6 minut) utwory oraz „intuicyjny, trzydziestopięciominutowy lot sonorystyczny” (określenie samych twórców). Pierwsze dwie kompozycje wyraźnie stawiają na rytm – powtarzalny, ale podlegający przemianom. Słuchając tych utworów mam wrażenie, że właśnie o rytm tutaj chodziło, że inne dźwięki są tylko dodatkami. Pojawia się tu również głos Bromboxa, choć bardziej słychać samą obecność mowy, niż konkretne słowa. Tekst topi się w mechanicznych dźwiękach, próbuje się przebić, ale za każdym razem przegrywa. Ciekawscy mogą go jednak przeczytać na okładce. Dla przykładu: „Dotyk się wysłużył, uściski pokazuje się na fotografiach jako formy rytów nowoczesności. Higiena zmysłów dotyczy także słuchu.” Oprócz mowy Brombox obsługuje również komputer i elektronikę, a druga połowa duetu, Focu – radio, anteny oraz syntezator. Wszystkie te urządzenia w pełni dochodzą do głosu w „III”, który jest niczym duża kula, tocząca się po wysypisku, przyciągająca ku sobie i wciągająca w siebie mniejsze i większe przedmioty. Dźwięki pulsują, warstwy nachodzą na siebie, przenikają. Efektem jest noise, nie hiper-aktywny, zalewający masą, ale właśnie skupiony na układach, zależnościach poszczególnych elementów.
Płyta, jak na domową produkcję, wydana jest elegancko, co tylko wspiera mój entuzjazm wobec warstwy dźwiękowej. Można by sobie życzyć lepszego brzmienia całości, ale jak na te warunki jest całkiem dobrze. W ten sposób „u.k.” staje się idealną okazją do zapoznania się z intrygującą twórczością poznańskiego duetu.
2007
