Quantec – Unusual Signals

Transowo i w przejmującym nastroju.

Sven Schienhammer zaczął swą muzyczną przygodę wyjątkowo wcześnie – już w wieku piętnastu lat zakupił dwa syntezatory Rolanda MC 505 i MC 303, aby realizować swe własne nagrania. Początkowo fascynował go ambient, ale kiedy usłyszał pierwsze produkcje Porter Ricks, zachwycił się estetyką dub techno. Z czasem zgromadził taki ekwipunek w swym domowym studiu, że zaczął nagrywać w pełni profesjonalne utwory.

Publikowane przez cenione wytwórnie, jak Styrax Leaves, Wavetec czy Echocord, trafiły one idealnie w swój czas. Działalność amerykańskich wytwórni DeepChord i Echospace przywróciła bowiem niedawno dub techno do łask klubowej publiczności. Podsumowaniem dotychczasowej działalności Scheinhammera jest jego debiutancki album wydany pod szyldem Quantec – „Unusual Signals”.

Płyta przynosi dokładnie taką muzykę, jakiej po niej można by się spodziewać. Wzorem mistrzów z Basic Channel, duński producent umieszcza dub techno w minimalistycznym kontekście. Na podkłady rytmiczne składają się tu przede wszystkim głęboko cofnięte w tył miarowo pulsujące bity („Amanita Muscaria”), wspomagane przez chmurne pochody masywnego basu („Yage”). Czasem dołączają się do tego szeleszczące hi-haty („Unusual Signals/Reversion”) lub mechanicznie cykające kliki („Sector”).

Na te wywiedzione z deep techno, spowolnione i zautomatyzowane rytmy, nakładają się skorodowane akordy rwanych klawiszy o metalicznym brzmieniu („Unusual Signals/Xeric Dub”), które raz przybierają formę płynnego strumienia żrących dźwięków („Iboga”), a kiedy indziej – kaskady blaszanych tonów („Yale”) lub wijącego się pomiędzy bitami toksycznego loopa („2082”). Wszystko to zanurzone jest oczywiście w monotonnym szumie, nadającym całości oniryczny klimat z pogranicza snu i jawy.

Zdecydowanie najlepszym nagraniem z płyty jest dwunastominutowa kompozycja „Sector”. Rozpoczyna się ona od hipnotycznie pulsujących akordów klawiszy, które układają się w ambientowy potok odrealnionego dźwięku, tworzącego porażająco smutny nastrój. Dopiero gdzieś w połowie kompozycji pojawia się rytm – motoryczny bit niosący całość w bezmiar podwodnych szumów i trzasków.

Dub techno to radykalnie minimalistyczna estetyka – pozbawiona muzycznych fajerwerków, celowo uproszczona i zamknięta w ramach ciągle tych samych dźwięków. Ale utalentowany producent potrafi stworzyć z nich niezwykle transową muzykę o przejmującym nastroju. I Sven Schleinhammer zdecydowanie się do nich zalicza.

Echocord 2008

echocord.com 

myspace.com/echocord 

svenschienhammer.de 

myspace.com/quantec