5. edycja AVANT ART FESTIVAL, odbędzie się we Wrocławiu w dniach 2-7 października 2012 roku pod hasłem „Niemcy”. Tegoroczną odsłonę festiwalu reprezentować będą wybitni artyści z Niemiec, m.in. DAF, Bonaparte, Peter Brotzmann & Defibrillator, Knuckleduster i Moritz Von Oswald Trio.
Po raz pierwszy na festiwalu odbędą się showcase’y dwóch wytwórni: Raster-Noton (m.in. Kangding Ray) oraz Project: Mooncircle. Taneczną stronę eksperymentowania z dźwiękiem ujawnią publiczności projekty z prestiżowego berlińskiego label’u Project: Mooncircle. Z kolei połączenie najnowocześniejszej technologii z nowymi technikami kreowania dźwięków zaprezentują muzycy ze słynnej oficyny Raster-Noton – Frank Bretschneider, Byetone i Kangding Ray.
Ruszy także pierwsza edycja cyklu AVANT ART FILM, w trakcie którego zobaczymy niemieckie filmy o muzyce. AVANT ART 2012 to także performance’y, koprodukcje, spotkania z literaturą, warsztaty i debaty oraz prezentacje festiwalu za granicą: w Kolonii i Berlinie. Zapraszamy do zapoznania się z programem festiwalu!
DAF – czyli Deutsch-Amerikanische Freundschaft – to żywa legenda. Niewiele jest równie wpływowych formacji w dziejach muzyki niż właśnie ta, powołana do życia w 1978 roku przez Gabiego Delgado Lopeza i Roberta Görla – dwóch zapaleńców zdecydowanych, by stworzyć coś zupełnie nowego, co nieuchronnie wstrząśnie posadami przyszłej muzyki. Bez DAF nie byłoby Nowej Niemieckiej Fali w formie, jaką dzisiaj znamy, słynny promotor John Peel nazwał ich dziadkami muzyki techno, są właściwymi pionierami electropunka i podstawową inspiracją dla całej rzeszy twórców synthpopowych. Bez ich wkładu nie powstałby zupełnie nowy gatunek, łączący w sobie cechy muzyki industrialnej i punka czyli EBM.
http://www.youtube.com/watch?v=uJcwumIBcOo
DAF to zespół, który wybiegł daleko w przyszłość, będąc bezpośrednim ogniwem łączącym awangardowy punk i muzykę elektroniczną. Stylu DAF zwyczajnie nie da się podrobić – pulsująca syntezatorowa muzyka, operująca podobnym ładunkiem energii jak najlepsze zespoły punkrockowe, niepokojąca rytmiczność i specyficzne gęste brzmienie w połączeniu z oryginalnymi tekstami stały się znakiem rozpoznawczym grupy i niedoścignionym wzorem dla wielu innych muzyków. Bez dwóch zdań – DAF to jeden z najważniejszych zespołów powstałych na fali punkowej rebelii, który nawet w nowym stuleciu potrafi nas zaskoczyć swoim świeżym i mocnym brzmieniem
Byetone
Żywiołowy taniec i zaduma nad artyzmem, wpadająca w ucho melodyjność i surowość wykorzystanych środków, najnowsza technologia i sentymentalna wycieczka w przeszłość muzyki – tak w skrócie można opisać muzykę Byetone, jednego z najważniejszych projektów ze stajni niemieckiej wytwórni Raster-Noton. To muzyka pełna nawracających fraz, wielowymiarowych warstw dźwięku, gęstości i energii zaprezentowanych z melodyjnością i wręcz inżynieryjną finezją. Utwory Olafa Bendera – bo tak nazywa się muzyk skrywający się pod pseudonimem Byetone – wręcz opalizują dzięki licznym zmianom i seriom kulminacji – tempo zmienia się w nich często, na przemian zwalniając i przyspieszając, a polirytmiczne frazy wirują wokół prostych bitów.
Muzyka projektu pozornie kojarzyć się może z minimalnym techno z wczesnych lat dziewięćdziesiątych XX wieku, lecz jest od niego znacznie bogatsza. Naukowe zainteresowanie artysty procesami rządzącymi ludzką pamięcią odciska piętno na jego muzyce, która będąc na wskroś nowoczesną, jest jednocześnie gęsto nasycona cytatami z przeróżnych stylistyk rocka i popu, jednak zręcznie unika zbytniego osadzenia w przeszłości – dzięki temu żadnej z jego kompozycji nie da się opisać sztywną definicją jakiegokolwiek z gatunków. Byetone zabiera słuchaczy do alternatywnej dźwiękowej rzeczywistości, gdzie nie obowiązują zasady fizycznego świata i w której rządzi nieodparty impuls do tańca. To bity, które pompują do serca nie krew, ale chemikalia.
Wszystkie niezbędne szczegóły dotyczące festiwalu znajdziecie na poniższej stronie:
[button size=”big” link=”http://avantart.pl/” target=”blank”]Strona festiwalu[/button]
Dobry i szczegółowy news! Gdybym miał czas, to kto wie…