Jubileuszowa kompilacja niemieckiej wytwórni potwierdza, że jej specjalnością są buchające gorącą energią taneczne killery
Dziesięć lat działalności berlińskiej tłoczni duetu Dirt Crew zaowocowało niezliczoną ilością winylowych i cyfrowych wydawnictw, wśród których nie zabrakło też ciekawych albumów. Dziś Felix B. Eder i Peter Gijselaers podsumowują minioną dekadę, prezentując nam kompilację zawierającą dwanaście premierowych nagrań.
Otwiera ją pochodzący z Chicago producent Edit Murphy – i jego „You Got The Look” uderza surowymi brzmieniami rodem z Wietrznego Miasta, w które wpisany jest ekstatyczny monolog murzyńskiego kaznodziei. W zbliżonej tonacji utrzymany jest „Star Trip” irlandzkiego twórcy, działającego jako Fion. Tym razem nagranie ma jednak bardziej „czarny” puls, ze względu na zastosowanie funkowego basu.
Yosa z Japonii otwiera wrota Dirt Crew na energetyczny disco-house. Jego „Love Me” zbudowane jest z nakładających się na siebie loopów – i ma hipnotyczny charakter minimalowej produkcji. Death On The Balcony z Wielkiej Brytanii wpisują w motoryczne bity balearyczne tchnienie – niesione przez subtelne dźwięki gitary i pianina. „The Town Is Quiet” szura swingującym rytmem rodem z nowojorskiego garage house’u. A ciepłe brzmienie utworu uzupełnia funkowa wariacja na oldskulowym syntezatorze.
Rosyjski producent Kito Jampere serwuje w „It’s A Trap Admiral” soczyste disco z klaskanym pulsem. Otacza go jednak w dość ciekawy sposób z jednej strony post-punkowym basem, a z drugiej – noworomantycznymi klawiszami. „6 & 3 Twos” to także muzyka taneczna z lat 80. – ale wystylizowana bardziej na kosmiczną modłę. Matt Masters sięga tu bowiem po przestrzenne arpeggio, które oplatają subtelne tony tkliwego fortepianu.
„Baby’s Smile” wnosi na płytę chwilę wytchnienia – bo to spowolniony trip-hop, wypełniony jazzowymi dźwiękami trąbki i podsłuchanymi u Portishead pasażami Rhodesa. Nic w tym dziwnego – wszak za kompozycją stoi utalentowany producent z Manchesteru, ukrywający się pod szyldem Hidden Spheres.
Do siarczystego hard house w chicagowskim stylu wracamy w „Ad Lib Robot” duetu Tigerskin. Niemieccy twórcy budują swe nagrania z kolejnych warstw dźwięków – od kumkających klawiszy i rozlanego basu, po rave’owe pohukiwania i zapętlone dzwonki. W podobnym tonie utrzymany jest „Movin’ On” Ponty Mythona z Rosji – i wypada jeszcze bardziej stylowo, zestawiając acidowy loop z nocnymi klawiszami w stylu klasyków z Nu Groove.
Kolejne nagranie artysty zza naszej wschodniej granicy to „86 Fall” w wykonaniu pochodzącej z Litwy Zoe Zoe. Nawiązuje ono wprost do klasyków muzyki rave z początku lat 90. – zawodząc sonicznym loopem spod znaku wczesnych płyt XL Recordings. A na finał mocno brytyjska wersja house’u – osadzony na gęstych breakach i buczących basach „Who Knows” pochodzącego z Belfastu Schmutza.
Solidna muzyka klubowa na wysokim poziomie – tak można by jednym zdaniem scharakteryzować dokonania Dirt Crew. Jubileuszowa kompilacja niemieckiej wytwórni potwierdza, że jej specjalnością są buchające gorącą energią taneczne killery. A cóż bez takich nagrań warta by była cała współczesna elektronika?
Dirt Crew 2014
