Ma zaledwie 25 lat – a już wszyscy o nim mówią.
Kobosil zadebiutował jako zupełnie nikomu nieznany producent trzy lata temu za sprawą zaskakująco udanego remiksu „Silo” duetu Barker & Baumecker. Nic więc dziwnego, że od razu trafił pod opiekę Ostgut Ton, dla której to wytwórni zrealizował w kolejnych miesiącach dwie winylowe dwunastocalówki. W parze z tym sukcesem poszło docenienie zdolności didżejskich młodego twórcy z Berlina, co objawiło się w powierzeniu mu roli rezydenta w słynnym klubie Berghain.
Debiutancki album Kobosila odsłania nieco inne oblicze jego muzyki. To już nie tylko klasyczne techno killery, jak te publikowane przez Ostgut Ton, MDR czy RK – ale zdecydowanie bardziej rozbudowane i zróżnicowane kompozycje. Wynika to niewątpliwie z dźwiękowych poszukiwań artysty, które zwiodły go na dalekie terytoria klasycznego industrialu, ale też nowoczesnego noise’u i musique concrete. Jak to wypada w przełożeniu na konkretne utwory?
Zestaw otwiera w klimatyczny sposób „Telling The Truth” – kosmiczne intro wpisujące tajemniczo kumkające klawisze w trance’owe arpeggio. Umieszczony tuż po tym „To See The Land” to już techno, ale niesione spowolnionym pulsem, na który nakładają się niepokojące głosy. W „Reflection” zdubowany bit zostaje cofnięty w daleki tył – a na pierwszy plan wydobywają się żałobnie zawodzące syntezatory.
„The Exploring Mountain” i „Aim For Target” skręcają w stronę minimalu z końca minionej dekady. W pierwszym nagraniu stłumiony podkład rytmiczny uzupełniają plemienne perkusjonalia i dochodzące z oddali złowieszcze dźwięki kościelnych dzwonów, a w drugim – soundtrackowe pasaże strzelistych klawiszy o horrorowym rodowodzie. Groźny nastrój potęguje umieszczone tuż obok „The Living Ritual” – zwaliste techno o twardych bitach i acidowych deformacjach.
Druga część zestawu ma jeszcze bardziej niekonwencjonalny charakter. „When I Speak” uderza rozwibrowanymi akordami rodem z EBM, ale pozbawionymi konkretnego rytmu. Zamiast niego słychać tu posępne głosy przetworzone na industrialną modłę. W „Eihwaz” dostajemy powoli wijący się dron, który podszywa klawiszowa pulsacja nadająca całości nieustępliwy ton. Segment ten puentuje „While The Stars Be Not Darkened” – pochmurna miniatura przywodzą na myśl nie tylko tytułem dawne produkcje Lustmorda.
Na zakończenie zestawu Kobosil wraca jednak znów do techno. „You Answered With Love” to najmocniejsza kompozycja na płycie – hipnotyczny killer niosący ze sobą niepokojąco przetworzony szept, otoczony przemysłowymi efektami. Więcej światła wnosi dopiero „They Looked On” – wiodąc w niespiesznym rytmie w stronę roziskrzonej feerii epickich syntezatorów w stylu kosmische musik.
„We Grow, You Decline” zaskakuje swym nieoczywistym brzmieniem. Niemiecki producent unika mocnych podkładów, stawiając nie na klubową energię, a raczej na budowanie sugestywnego nastroju. Stąd ta gęsta i chmurna elektronika, która odsyła nas w stronę jednoznacznie gotyckich inspiracji. Świetnie wpasowuje się to wszystko w nowy wizerunek współczesnego techno – jako muzyki o niejednoznacznym charakterze i niejednoznacznym przesłaniu.
Ostgut Ton 2016
