Belgijska Sub Rosa wznowiła album „Desert Tracks” francuskiego eksperymentatora.
Michel Redolfi to jedna z najważniejszych postaci francuskiej sceny eksperymentalnej ostatnich kilku dekad. W 1968 roku wraz z Marcelem Frémiotem i Georgesem Boeufem założył w Marsylii grupę GMEM. Z kolei osiemnaście lat później został dyrektorem CIRM-u mieszczącego się w Nicei (Centre International de Recherche Musicale). W latach 80. i 90. Francuz współpracował między innymi z Luc’em Ferrarim, Bernardem Parmegianim, Pierre’em Henry’m czy Jean-Claude Rissetem. Redolfi również przez wiele lat rezydował na amerykańskich uczelniach (Kalifornia, Wisconsin).
W 2015 roku Editions Mego opublikowała reedycję pierwszego albumu Redolfiego – „Pacific Tubular Waves / Immersion” z 1980 roku. Teraz przyszedł czas na kompozycje z „Desert Tracks” (listopad 2016 | Sub Rosa). Oryginalnie płyta ukazała się w 1988 roku. Rok wcześniej artysta wybrał się do Stanów Zjednoczonych, dokładnie odwiedził kilka pustyń (Mojave, Death Valley, Palm Canyon), gdzie zrealizował nagrania terenowe. Następnie wrócił do Nicei i zajął się dalszym tworzeniem, ale już w studiu. W jego utworach przewijają się dobrze nam znane motywy z musique concrète, akuzmatyki oraz przetworzonego field recordingu. „Desert Tracks” brzmi jak dźwiękowa fatamorgana stąpająca zarówno po piskach pustyni, jak i gwiazdach kosmosu.
