Nieustępliwa odwaga w tworzeniu elektronicznej abstrakcji.
Jeśli zerkniemy na opisy większości aktualnych płyt winylowych z kręgu nowej elektroniki, zauważymy, iż najpopularniejszym obecnie specem w dziedzinie masteringu jest Rashad Becker, który zastąpił na tym miejscu Stefana Betke. Aktualny inżynier dźwięku z Dubplates & Mastreing, firmy założonej przy wytwórni Basic Cahnnel w 1995 roku na berlińskim Kreuzbergu, ma bowiem wyjątkowo czułe ucho. Świadczą o tym nie tylko jego dokonania na polu masteringu, ale również własne nagrania. Ma ich na swoim koncie niewiele – ale wydany trzy lata temu przez PAN jego debiutancki album „Traditional Music Of Notional Species” narobił sporo szumu na scenie współczesnej elektroniki. Teraz pewnie będzie podobnie – bo właśnie na rynek trafia druga część zestawu.
Becker stawia na skrajnie abstrakcyjną elektronikę, której korzenie sięgają głęboko w historię elektronicznej awangardy, również tej akademickiej. Słychać to wyraźnie w ośmiu kompozycjach składających się na „Traditional Music Of Notional Species II”. Kakofoniczne eksperymenty z analogowymi syntezatorami, które słychać w „Dances VII” mają swe źródło w dawnych preperacjach Karheinza Stockhausena czy Mortona Subotnicka. „Themes VII” odwołuje się do muzyki z niemal równie zamierzchłej przeszłości, ale zogniskowanej z kolei wokół kraut-rockwych eksperymentów z egzotycznym folklorem w wykonaniu Amon Dull czy Agitation Free. Wszystko to przełożone jest jednak na własne dźwięki Beckera – chmurne, rozwichrzone, rozedrgane i metaliczne.
Nie brak na „Traditional Music Of Notional Species II” również bardziej aktualnych tropów. Chropowate i sprężyste brzmienia wydobywającą się niczym z zepsutej katarynki (oczywiście elektronicznej), przywołują skojarzenie z aktualnymi dokonaniami Autechre („Themes VIII”). Kiedy muzyka koncentruje się na owadzich defektach o zgrzytliwym i szeleszczącym tonie, przypominają się glitchowe kolaże tworzone dwie dekady temu przez Oval i Microstorię („Dances V”). Już na poprzednim krążku Becker składał również hołd industrialnej awangardzie z lat 70 i 80. – tak jest i tutaj, kiedy w jego kompozycjach dostrzegamy paralele z nagraniami DDAA, Metabolist i Etant Donnes („Dances VIII”) czy nawet wczesnego DAF („Dances VI”).
Słyszeliśmy już ten materiał w wersji „na żywo” podczas tegorocznego Unsoundu. I trzeba przyznać, że wtedy robił większe wrażenie. Na pewno ważna jest podczas odsłuchu takiej muzyki moc dźwięku. W domowych warunkach utwory Beckera tracą niestety trochę ze swej energii. Poza tym podczas występu dostaliśmy je bez przerw – w sumie jako jedną kompozycję. Rozbicie jej na osiem fragmentów w przypadku płyty również nieco osłabia wyraz całości. Mimo to nie sposób nie docenić berlińskiego twórcy za nieustępliwą odwagę w tworzeniu elektronicznej abstrakcji. Nie jest to oczywiście łatwa muzyka – ale ci, którzy lubią zanurzać się w takich niejednoznacznych dźwiękach, na pewno nie będą rozczarowanini kontaktem z „Traditional Music Of Notion Species”.
PAN 2016
