Anarchistyczny industrial w wersji DIY.
Na początku lat 80. brytyjska industrialna scena rozkwitała. Z jednej strony działające na niej zespoły stawiały na swojego rodzaju eskapizm i mocno wsiąkały w okultyzm, ale z drugiej – angażowały się w namacalne kontestowanie polityki prowadzonej przez rząd Margaret Thatcher. Ten drugi nurt reprezentuje mało znana w Polsce grupa Bourbonese Qualk.
Jej członkowie realizowali w pełni rzucone przez punk hasło „Do It Yourself”: nagrywali płyty we własnym studiu, wydawali je nakładem swojej wytwórni, sami organizowali własne występy i prowadzili salę koncertową. Natchnieni anarchistycznymi ideami, podłączali się pod szereg antyrządowych akcji, bojkotując jednak oficjalną lewicę. Jak przekładało się to na muzykę?
Pierwszy album Bourbonese Qualk z 1983 roku przyniósł szorstką wersję industrialu, wywiedzioną z dokonań Cabaret Voltaire czy Clock DVA. Było w niej miejsce na funkowe rytmy („Idiot Pain”), dubowe basy („To Hell With Consequences”) i wokalne deformacje („God With Us”), ale też schizofreniczne partie saksofonu i skrzypiec („Barcelona Telephone Exchange”). Brytyjczycy z pasją stosowali technikę cut-up, sklejając z różnych dźwięków abstrakcyjne kolaże („Freefall”).
Kiedy dzisiaj słucha się tych nagrań skleconych na domowym sprzęcie ponad trzydzieści lat temu, robią one zaskakująco świeże wrażenie. Cała ich prostota i naturalność są ich wielką zaletą – i z powodzeniem można w nich odkryć echa muzyki wielu współczesnych twórców industrialu i minimal wave. Dobrze, że „Laughing Afternoon” wraca do nas dzisiaj – dzięki kompaktowej reedycji wiedeńskiej wytwórni Klanggalerie.
Klanggalerie 2019
