Znamy pierwszy singiel zapowiadający nowy album szwajcarskiej artystki.
Odd Beholder to solowy projekt Danieli Weinmann – wokalistki, instrumentalistki i kompozytorki. Weinmann znakomicie filtruje różnorodne stany emocjonalne oraz wnikliwie obserwuje świat wokół niej i tam gdzie jej wzrok nie sięga.
Fonograficzne początki Odd Beholder przypadają na rok 2016, wówczas ukazała się jej debiutancka EP-ka Lighting, a rok później kolejny minialbum Atlas. Wyszła też bardzo ciekawa EP-ka Remixes, którą warto sprawdzić. Te wszystkie wydawnictwa stanowiły preludium do debiutanckiego krążka All Reality Is Virtual (2018), gdzie artystka skupiła się na temacie digitalizacji.
Warto też wspomnieć, że klip do utworu Landscape Escape (znalazł się na EP-ce Lighting) nakręcony przez berlińskich filmowców Grambow & Kirchknopf w Azerbejdżanie we współpracy z Azerbejdżan Social & Modern Dance Association, zdobył w 2017 roku nagrodę jury w konkursie „Best Swiss Video Clip”. Kompozycja pojawiła się także w filmie Mario, opowiadającym o skomplikowanych manipulacjach homoseksualnych w świecie piłki nożnej.
Nietuzinkowe spojrzenie Odd Beholder na pop – nasycone mrocznymi cieniami rzeczywistości, sennymi obrazami spoza świadomości, charyzmatycznym głosem, syntezatorami i przemyślaną narracją – finalnie odrywa Weinmann od banalnych skojarzeń z tym gatunkiem.
9 kwietnia ujrzał światło dzienne pierwszy singiel pt. Disaster Movies zapowiadający nowy album Sunny Bay, nad którym Odd Beholder pracowała z berlińskim muzykiem Douglasem Greedem podczas ubiegłorocznej izolacji. Disaster Movies to artystyczne rozszerzenie jej politycznego aktywizmu. Tuż po wydaniu debiutanckiej płyty Odd Beholder zaangażowała się w utworzenie szwajcarskiego oddziału międzynarodowej organizacji zajmującej się ochroną klimatu „Music Declares Emergency”. Disaster Movies jawi się jako komentarz na temat naszej dekadencji i destrukcyjnego konsumpcjonizmu.
Poprosiłem artystkę o jej komentarz do Disaster Movies:
W mojej piosence mówię o dwóch młodych ofiarach powodzi wywołanej zmianami klimatycznymi. Ukrywają się przed rodzicami w łodzi i udają się do swojego rodzinnego miasta, które zostało zanurzone w wodzie. Znajdują zatopiony ratusz i zakotwiczają przed nim swoją łódź. Przedstawiłem tę scenę jako symbol negującego rządu – rządu, który nie słucha potrzeb młodego pokolenia i nie jest wystarczająco zaangażowany w dbanie o zrównoważoną przyszłość.
Każde państwo ma własne, specyficzne uprawnienia do walki ze zmianami klimatycznymi i budowania zrównoważonej przyszłości. Jako szwajcarska artystka i aktywistka chcę zwrócić uwagę na szwajcarskie banki, które nadal inwestują w Fossile Energy. Nie możemy pozwolić, aby te kooperacje skorzystały na zniszczeniu naszej przyszłości. Gospodarka Szwajcarii zależy od banków. Czy możemy pozwolić im działać w taki, a nie inny sposób, skoro wiemy, że zmiany klimatyczne już kosztują wiele istnień ludzkich? Nie możemy odwrócić wzroku.
Polska jest ojczyzną największej elektrowni węglowej w Europie – Elektrowni Bełchatów. Jako szwajcarska działaczka klimatyczna pragnę wyrazić najgłębszą wdzięczność wszystkim polskim aktywistom, którzy wciąż walczą z uzależnieniem Polski od węgla – nawet w tak trudnych czasach i okolicznościach. MUSI istnieć sposób na unowocześnienie produkcji energii elektrycznej w Polsce, aby była znacznie bardziej zrównoważona. Chcemy, aby Unia Europejska czy szwajcarskie banki inwestycyjne finansowały energetykę odnawialną w Polsce! Żadne państwo na ziemi nie powinno być zmuszone do walki ze zmianami klimatycznymi w pojedynkę.
Klip do utworu Disaster Movies to wspólny wysiłek trzech kobiet – tancerki, reżyserki i muzyka, które pozwoliły sobie na swobodne odczytywanie wszystkich pomysłów, jakie pojawiły się w trakcie procesu tworzenia; nie kwestionując niczego ani siebie nawzajem i umożliwiając całemu projektowi organiczny rozwój w przyjaznej atmosferze.
Bohater budzi się w dziwnym i sterylnym świecie, jakimś starym statku. Chociaż na początku wszystko wydaje się normalne, ale powoli staje się oczywiste, że to miejsce absolutnie nie oferuje poczucia bezpieczeństwa. Podobnie jak przedmioty wydobyte z kapsuły czasu, wszystko w tym filmie wydaje się być reliktem jakiejś minionej epoki.
Zarówno piosenka, jak i wideo są oczywiście również przejmującym komentarzem do przemysłu rozrywkowego, w szczególności do wykorzystywania katastrof ekologicznych. Ta eksploatacja manipuluje naszymi lękami i zniekształca naszą obecną rzeczywistość, przedstawiając proste rozwiązania złożonych problemów, służąc nam szczęśliwymi zakończeniami, które rozbrajają nasz potencjał do faktycznej mobilizacji mającej wprowadzić jakieś zmiany.
Strona Odd Beholder »
Profil na Facebooku »
Profil na BandCamp »
Strona Instagram »
Strona Spotify »
