Odpytujemy dalej!
Marek Stuczyński – didżej, producent i muzyczny wyznawca o niespożytych siłach i bezkompromisowym podejściu do fachu. Jedna z bardziej charakterystycznych postaci polskiej sceny muzyki tanecznej. Miłośnik i kolekcjoner winylu, gra głęboką, czasem surową, ale zawsze przepojoną uczuciem muzykę, której korzenie leżą w soulu, disco, psychodelii oraz dubie, a której owoce można znaleźć pośród tego, co zwyczajowo nazywa się house i techno.
Eltron ma za sobą wiele lat występów w klubach w całej Polsce i Europie. Wielokrotnie gościł na najważniejszych krajowych festiwalach (Unsound, Nowa Muzyka, Audioriver, Open’er), a także na legendarnym Sonarze w Barcelonie. W 2008 roku był uczestnikiem Red Bull Music Academy. Nagrywa dla wytwórni Pets Recordings/STEP, U Know Me, The Very Polish Cut-Outs/Transatlantyk, Uncanny Valley, S1 Warsaw, a ostatnio również dla nowego labelu MOST.
Ptaki – Słoneczny Pył (Eltron Mix)
Czego ostatnio słuchasz?
Paradoksalnie będąc djem i produkując muzykę nie zawsze ma się dużo czasu i sił na jej słuchanie tak po prostu, w oderwaniu od poszukiwań czy pracy, ale na szczęście jakoś jeszcze mi się to udaje. Niedawno dostałem test pressing nadchodzącego albumu Jacka Sienkiewicza „Hideland”, w który zagłębiam się nieco oszołomiony. Ostatnio sporo słuchałem też „Revelation” Douga Carna oraz „The Best!” Omara S, którym niestety zdążyłem się już częściowo znudzić (na szczęście nie całym).
Jacek Sienkiewicz – „First Run”
Doug Carn – „Revelation”
Omar S ft. Diviniti – „On Your Way”
Nad czym obecnie pracujesz?
Po skończeniu kilku remiksów i nowej EP dla STEP Records (ma ukazać się we wrześniu) zabraliśmy się z SLG za kontynuację projektu Seltron 400. Mam nadzieję, że już na następnych wspólnych występach będziemy mogli zaprezentować efekty tej pracy. Mam też debiutować w roli inżynierskiej – miksując i masterując album Poly Chain dla Transatlantyku. Jest to dla mnie spore wyzwanie.
Seltron 400 – Otwórz Oczy
Jaki cudzy występ (set/ koncert) zrobił ostatnio lub w ogóle na Tobie największe wrażenie?
Niedawno zrobiliśmy sobie dwudniowy maraton koncertowy, czego chyba bardzo potrzebowałem po okresie ciągłej niemal ekspozycji na pewne zawężone jednak spektrum muzyczne. Zbigniew Namysłowski z kwintetem Mazolewskiego na zamknięciu Weekendera oraz Konono No.1 dzień później w Pardon, To Tu. Oba te koncerty – elektryzujące, spontaniczne, szczere – wlały we mnie sporo radości i nadziei. Bardzo posmakował mi też live Chino – tu akurat w trakcie mojego własnego wieczoru Ktoś Cię Kocha. Ze względu na troszkę słabszą frekwencję spowodowaną działaniem tzw. długiego weekendu Artur uwolnił się od presji grania mocno i skutecznie, i eksplorował głębsze, bardziej psychodeliczne pokłady swojego brzmienia. Z korzyścią dla wszystkich zebranych.
Konono n.1 live @ Pardon to tu, Warszawa
CHINO – live at Nachtdigital 2015
