wydana w 2000 roku epka była pierwszym premierowym materiałem boards of canada od czasu „music has the right to children” – wielkiego debiutu zespołu. „the beatiful place…” to muzyka snu, swoisty dryf w stronę pełnego piękna, ciepłego i gęstego brzmienia. wszystko zaś podane jest w formie produkcji iście perfekcyjnej: podobnie jak na poprzedniej płycie, tutaj również słychać śmiech dzieciaków (in a beatiful place), znów pełno jest brzmieniowych smaczków (kid for today), dla których wraca się do tej płyty wciąż z tą samą przyjemnością. „jesteśmy bardzo ambitni, jeśli chodzi o naszą muzykę. pracę nad płytą kończymy dopiero wtedy, kiedy uznamy, że każdy jej fragment jest w stu procentach zgodny z tym, co zaplanowaliśmy”. na „beatiful place” panowie sandison i eoin zrezygnowali z niepokojących, typowo „warpowskich” bitów pojawiających się na debiutanckim albumie, stawiając tym razem na urzekające, pełne melancholii harmonie, tworzone często za pomocą bardzo oszczędnych środków (wspaniały zoetrope). i choć wielu uznało ten krążek za krok w niewłaściwym kierunku, ja do dzisiaj żałuję, że „beatiful place” nie jest płytą długogrającą.
2000
ostatnio odkrywam na nowo. wieczna płyta.