pq - You`ll Never Find Us Here

Pamiętacie oryginalny thriller Martina MacDonagha rozpowszechniany u nas pod idiotycznym tytułem „Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj”? Jego akcja rozgrywała się w okresie bożonarodzeniowym w Brugii. I to właśnie zimowa atmosfera tego uroczego belgijskiego miasta miała ogromne znaczenie dla nastroju całego filmu. Wszystko było jakby nierealne, wyjęte poza czas, niczym z niepokojącego snu.

Podobne emocje znajdujemy w muzyce duetu pq, którego członkowie – Samir Bekaert i Maarten Vanderwalle – działają właśnie w Brugii. Inspirując się dźwiękami z początku minionej dekady, od onirycznego post-rocka do bajkowej emotroniki, nagrali oni niezwykłej urody debiutancki album – „You`ll Never Find Us Here”.

W trzynastu zamieszczonych na krążku kompozycjach nie chodzi o szukanie nowych brzmień. Istotą twórczości duetu są eteryczne melodie tworzące odrealniony nastrój. Bakaert i Vanderwalle posługują się prostymi środkami – delikatnie tkanymi dźwiękami gitary akustycznej, stonowanymi akordami fortepianu, wyciszonymi partiami smyczków. Ich kompozycje to krótkie miniatury urzekające swą prostotą, uczciwością niesionych emocji, dyskrecją intymnych brzmień.

Trudno wyróżnić tu jakikolwiek utwór – równie piękny jest „The Cairo Truth”, co „Somebody Should Repeat My Summer” czy „The Bird Architect”. Największe wrażenie robi chyba jednak elegijny „Jocelyn” – chwytający za serce pozytywkową melodyjką, idealnie współbrzmiącą ze schowanymi w tle elektronicznymi klikami.

Czasem słychać w muzyce Belgów śpiew – ale dosyć nietypowy. Oto w „A Taste Of Diminished Expectation” z dalekiej głębi dochodzi zdeformowany wokal ginący w cyfrowych szumach i zgrzytach. Inaczej w „Louise On Earth” – tam rozlega się niewinny głosik, ni to dziecka, ni to kobiety, sprawiający, że niesiona przezeń melodia długo odbija się echem w naszej pamięci.

Elektroniki jest tu jak na lekarstwo. Ciepło chrzęszczące kliki z „A Taste Of Diminished Expectation” przywołują wspomnienie wczesnych (i najlepszych) dokonań Múm, a minimalistyczne smugi pastelowych klawiszy podszywające gitarowy pochód w „You`ll Never Find Us Here” przypominają głębokie tła nagrań umieszczanych na składankach z serii „Pop Ambient”. Wyjątkową urodą w tym zestawie wyróżnia się „In Praise” – nocna kołysanka dla zasypiającego w zimowej bieli zmęczonego anioła.

Słowa nie oddadzą delikatnej urody tej muzyki. Tego po prostu trzeba posłuchać.