Wpisz i kliknij enter

Ursprung – Ursprung

Popisy o erudycyjnym charakterze

Moda na rewitalizację kraut-rocka trwa w najlepsze. Dzięki temu renesans swej popularności przeżywają nie tylko oryginalni twórcy gatunku z Can czy Neu!, ale również artyści, którzy próbowali kontynuować zainicjowane przez nich wątki w zaledwie dekadę czy dwie dekady temu.

Jednym z nich jest niemiecki gitarzysta Stephan Abry. W latach 90. współtworzył on działający w Hamburgu kwartet Workshop. Sześć nagranych przezeń albumów zawiera wyjątkowo niekonwencjonalną muzykę – łączącą kraut-rockową pasję do improwizacji z klubową rytmiką o house`owym rodowodzie i jazzowymi brzmieniami akustycznych instrumentów. Ponieważ grupa w jakimś sensie wyprzedzała swój czas – pod koniec minionego dziesięciolecia poszła w rozsypkę.

Abry, który już wcześniej współpracował jako muzyk studyjny z wieloma producentami nowoczesnej elektroniki, nawiązał wtedy bliższy kontakt z Hendrikiem Weberem. W efekcie generowane przez niego niezwykłe dźwięki trafiły na dwie winylowe dwunastocalówki – „Behind The Stars” i „The Splendour” – oraz ostatni album Pantha Du Prince – „Black Noise”. Mało tego – artystom tak dobrze się pracowało razem, że postanowili zamienić okazjonalne działania na stały projekt. W ten sposób powstał materiał na płytę, którą Weber i Abry firmują szyldem Ursprung.

Znajdujące się na niej nagrania składają się z dwóch segmentów – dźwięków gitary i elektroniki. Te pierwsze mają bardzo zróżnicowany charakter. Abry rozkłada przed słuchaczem całą paletę swych umiejętności w kreowaniu oryginalnych brzmień i klimatów. Jest tu miejsce na przesterowany shoegaze („Mummenschanz”), rozwibrowane improwizacje o psychodelicznym sznycie („Ohne Worte”), post-rockowe melodie utrzymane w chmurnej tonacji („Seiland”), elektroakustyczne preparacje wywiedzione z klasyki współczesnej awangardy („Chruegg”), transowe zgrzyty w stylu The Velvet Underground („Nightbirds”), ambientowe plamy podsłuchane u Steve`a Hillage`a („In Aufruhr”), no i oczywiście hipnotyczne arpeggia zapamiętane z klasyki pastoralnego kraut-rocka („Kalte Eiche”).

Te wyrafinowane popisy o erudycyjnym charakterze, Weber uzupełnia nadzwyczaj dyskretną elektroniką, koncentrując się najczęściej na stworzeniu zredukowanego podkładu rytmicznego. W przeważającej mierze dominują więc tutaj minimalistyczne breaki przywodzące na myśl dawne produkcje artystów z Raster Noton („Ohne Worte” czy „Exodus Now”). Czasem niemiecki twórca popuszcza jednak wodze fantazji – i wtedy spod kolejnych warstw gitarowych dźwięków dochodzi do nas stonowany dubstep („Seiland”) lub ejtisowe electro („Kalte Eiche”). Są tu jednak kompozycje, którym Weber nadaje znacznie bogatsze aranżacje – a przykładem tego wypełniony bajkowymi syntezatorami rodem z klasyki IDM-u „Exodus Now” czy osadzony na niemal industrialnym tle „Lizzy”.

W przeszłości wielu artystów próbowało żenić dźwięki gitary z elektroniką. Nie zawsze udawało się jednak stopić te dwa odrębne żywioły dźwiękowe w jedną całość. Weber i Abry wychodzą z tej próby obronną ręką. Ich muzyka nie rozpada się na dwa odrębne wątki, ponieważ generowane przez nich dźwięki mają tę samą strukturę – szorstką, ziarnistą, zdeformowaną, przetworzoną. W ten sposób powstaje amorficzna całość, bliższa chyba jednak wcześniejszym dokonaniom Abry`ego niż Webera.

Dial 2012 

www.dial-rec.de

www.myspace.com/dialrecords







Jest nas ponad 15 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
1 Komentarz
Inline Feedbacks
View all comments
killia
killia
11 lat temu

próbki fajne.

Polecamy