Tegoroczny raport z ambientowej sceny opracowany przez szefostwo Kompaktu obywa się bez większych sensacji, ale wskazuje równocześnie, że nie brakuje na niej utalentowanych artystów.
Tym razem w zestawie znalazły się nagrania niemal wyłącznie dobrze nam znanych twórców. Ci najważniejsi to oczywiście dwa filary kolońskiej tłoczni – Wolfgang Voigt i Michael Mayer. Od tego pierwszego otrzymujemy „Rückverzauberung 7” – kontynuację utworów zamieszczonych przez niego kilka miesięcy temu na płycie wytwórni Magazine. To chmurna wersja neoklasyki opatentowana przezeń na płytach firmowanych szyldem Gas – tutaj rozpisana na nerwowe smyczki i nisko zawieszony dron. Podobnie wypada „Sully” Mayera w remiksie Voigta, choć tym razem z mrocznego tła wystrzeliwuje strumień bardziej melodyjnych dźwięków.
Szef wspomnianego Magazine – Jens Uwe-Beyer – skupia się na eksperymentach z kosmische musik. Jego „Deutz Air 2” ma wyjątkowo majestatyczny charakter, wpisując modulowany pochód basu w strumień przeciągłych syntezatorów. Jörg Burger jako Triola stosuje w „Jean Vigo” podobne rozwiązania kompozycyjne. Jego utwór ma jednak cieplejszy ton – urzekając onirycznym klimatem. Marsen Jules przywołuje typowe dla swej muzyki kontrasty. „Point Of No Return” z jednej strony niepokoi masywnymi uderzeniami potężnego bitu, a z drugiej – uspokaja rozedrganymi samplami akustycznych tonów.
Największą niespodzianką kolekcji jest premierowe nagranie Mikkela Metala. Duński artysta w niedawnym wywiadzie dla „Nowej Muzyki” wspominał o swych poszukiwaniach dźwiękowych. I faktycznie – „Recombination” to rasowy ambient, w którym jest miejsce zarówno na dronową statyczność, jak i zapożyczoną z techno (ale zredukowaną) dynamikę. Rosyjski producent Anton Kubikov, którego znamy z duetu SCSI-9, również objawia na „Pop Ambient 2013” swoje bardziej eksperymentalne oblicze. „Ambianopolis” w jego wykonaniu to tchnący autentyczną grozą kolaż neoklasycznych loopów.
Jedynym nowym nazwiskiem na kompilacji jest hiszpański producent Leandro Fresco. Otrzymujemy dwie jego kompozycje. I zarówno „Cuando El Sol Grita La Manaña”, jak i „El Cruce Imposible” wnoszą do zestawu sporo melodii – choć oczywiście skupionej na syntezatorowych dźwiękach. A na koniec coś ekscentrycznego – Jörg Burger i Mathias Aguyao jako Terrapin w coverze dawnej piosenki grupy Pink Floyd „Cirrus Minor” (z filmu „More”), brzmiącej jak latynoska wersja celtyckich madrygałów Donovana.
Trudno każdemu z tych utworów odmówić uroku. Jako całość „Pop Ambient 2013” wydaje się być jednak zbyt mało różnorodny. Dominują tutaj ciemne barwy, niskie tony, chłodny klimat. Wygląda na to, że seria Kompaktu potrzebuje świeżej krwi. Ktoś zainteresowany?
Kompakt 2013
u mnie na operze też jest problem.
@bzul. u mnie wszystko gra.
Czy przypadkiem od jakiegoś czasu nie wklejają się Wam źle okienka junoplayera? Czy to tylko ja mam problem z poprawnym wyświetlaniem?