Ali Wells– przedstawiciel muzyki techno na brytyjskiej scenie. Marka sama w sobie. Władał deckami takich klubów jak Berghain, Fabric, Space Ibiza, Tresor, Unit… Założyciel Perc Trax, wydawał w Kompakt Rec., Electric Deluxe, Stroboscopic Artefacts, Ovum, CLR i Drumcode. Już 19.04, zabookowany przed kolektyw NYP, pojawi się w warszawskich Cząstkach Elementarnych, a dzień później czyli 20.04, zabookowany przez Technosoul i Analogen, zagra w poznańskich 8 bitach. Z tytułu tych dwóch wyjątkowych gigów, mieliśmy okazję pomówić z Alim o jego planach na przyszłość czy rozbieżnościach między londyńską a berlińską sceną muzyki techno. Zachęcamy do lektury, jeśli chcecie dowiedzieć się więcej! Poniżej oryginalnej wersji wywiadu znajdziecie tłumaczenie.
Oryginalna anglojęzyczna wersja wywiadu:
I’m pretty interested in what you think about techno scene in GB? I mean those nuscool artists that are trying to make a revolutionary sound by making techno more ‘friendly’ for the listeners? Do you like it? Or are you more sceptical/conservative in this genre?
I am not sure exactly what you mean. I think there are UK artists who are having success by making music that is more challenging to listeners and people respect that they are doing something different. I am always sceptical of people trying to water down a genre to make it more popular and friendly to the casual listener, these people are normally just doing it to make money and get gigs. These are the guys that claim they are making techno because they believe it is in fashion but in reality it is something like deep or progressive house with elements of trance. The scene I place myself within the UK, with artists such as Forward Strategy Group, Blawan, Truss, Pariah etc is about trying to push this music forward and thankfully at the moment we are having success by taking risks and trying new ideas.
Are you consider yourself as a demanding label owner? What do you expect from artist whose music is being released in your label?
I like the artists on Perc Trax to be committed to their music and to being the best they can. They have to be open-minded and want to innovate, not make the same style of techno for years and years without trying something different. It is quite hard for an artist to get a release on Perc Trax and I prefer to not work with too many artists at once, but when I find an artist I like, such as Forward Strategy Group. Sawf or Truss then they almost have complete freedom to release whatever they want on Perc Trax.
Tell me more about your release for Lucy’s S.A. Did your music changed or evolved somehow after this cooperation?
Hmmm, I don’t think it changed due to me being on Stroboscopic Artefacts. I just think Lucy contacted me at the perfect time when our visions of what modern techno music should sound like were in sync. Maybe working with Lucy and SA gave me the confidence to do more non-dancefloor music, especially for my Wicker & Steel album but I think that change to making a wider field of music was coming from within me soon anyway.
What is crucial for you during the process of producing music?
I need to be focused and inspired. There is no interest for me in repeating myself or copying other people. Of course some artists inspire me with their attitude or sound but I never take direct inspiration from a track. I like to use a mix of hardware and software and I need time. I hate to be rushed when trying to be creative.
It’s impressive that you were still playing techno music even when minimal was ‘in fashion’ once upon a time. What do you think about artists that try to follow the trends?
I think all artists should develop and change, an artist that makes deep house or dub techno in the same style for 10 or 15 years is a very boring and pointless thing to me. So I like to see people change their view of music but it is obvious when they are doing it to follow fashion and chase after sales, rather than a natural evolution that comes from within the artist.
What is your opinion about London and Berlin diversity in music preferences?
Haha! There is definitely a split occurring in the two cities at the moment when it comes to techno but still a lot of the music from each city is compatible with the music of the other. London techno is tougher, more direct and maybe (to me) more honest. Berlin techno now seems more escapist with atmospheric and dub sounds carrying the listener away from reality. It reflects the longer sets the DJs play in Berlin and the fact that the clubs are open for much longer each weekend. I still listen to what Berlin is doing; I would be crazy for me to not to, even though my heart belongs to London.
Can you reveal for us a secret about your current works?
Hmm there are a lot of secret projects and collaborations happening at the moment, but I can say that I have a lot of remixes coming soon and these will be my last remixes for maybe 6 or 9 months. I have remixed Matt Whitehead for Perc Trax’s new ‘Perc Trax Ltd’ label, Mike Parker for Edit Select, Oscar Mulero for Warm-Up, Black Asteroid for Electric Deluxe and Dan Avery for Phantasy. That is enough remixes for now! My sound is changing. It is a gradual evolution and shift away from some of the trademark sounds of the Wicker & Steel period, not some crazy 180-degree change to make a totally different unrecognisable sound.
Do you prefer playing open air festivals or do you enjoy dark and creepy clubs mostly? Why?
I feel more at home in dark basement clubs with smoke and low ceilings but I like playing festivals, providing that the sound is good and the crowd are knowledgeable about which DJs are playing. Both environments can suit my music if I can make a connection with the people there.
What do you think about the general relation between the fan of techno music and the DJ?
In some ways they are connected, for me the DJ has to be a fan of the music. DJ-ing can’t just be a job and a way to make money, it must also be a passion otherwise the fans can smell this fake attitude instantly. With the rise of social media there is a more direct connection between the DJ/producer/label and fans. Some artists like to connect directly with fans and speak to them, whilst others like to hide away and keep some magic and mystery about their personality. Both attitudes have their merits but I prefer to offer some sort of direct connection and communication between myself, Perc Trax and our supporters.
What do you listen to lately?
The new Knife album, Pete Swanson, Prostitutes, old 90’s electronics like The Orb, Aphex Twin, Higher Intelligence Agency, Autechre etc. Old jungle, even older rave & hardcore, some weird folk music, Broadcast. I listen to a lot of great music away from techno.
Do you play any musical instruments cause your alias reminds of one?
I know, but I never really played drums apart from the simple rhythms I taught myself when I was younger. I can play a bit of piano and bass guitar and I was taught the violin from the age of 5 to 13 but I never really enjoyed it.
TŁUMACZENIE
Interesuje mnie twój stosunek do techno w Wielkiej Brytanii. Co sądzisz o artystach, którzy próbują tworzyć w tym gatunku nadoryginalne brzmienia, sądząc tym samym, że dzięki temu ich muzyka będzie bardziej przystępna? Podoba ci się to czy jesteś raczej sceptycznie nastawiony?
Nie jestem pewien czy dobrze cię zrozumiałem. Sądzę jednak, że w Wielkiej Brytanii istnieją artyści, którzy odnoszą sukcesy robiąc muzykę będącą prawdziwym wyzwaniem, a ich odbiorcy szanują tę inność. Zawsze jestem sceptycznie nastawiony do ludzi, którzy spłycają gatunek po to, żeby był bardziej przystępny czy popularny dla przeciętnego słuchacza, bo robią to tylko i wyłącznie dla większej ilości gigów i pieniędzy. Ci ludzie są przekonani, że robią techno bo wiedzą że jest aktualnie modne, a w rzeczywistości wychodzi im z tego głęboki, progresywny house z elementami trance’u. Ja sam siebie na brytyjskiej scenie plasuję na miejscu Blawana, Forward Strategy Group, Trussa, Pariaha, etc. Wszyscy pchamy tę muzykę naprzód i całe szczęście, na chwilę obecną odnosimy same sukcesy, podejmując się nowych pomysłów, ale także i ryzyka.
Czy uważasz się za wymagającego właściciela wytwórni? Czym się kierujesz przy doborze artystów mających w niej wydawać?
Chcę żeby artyści wydający w Perc Trax byli oddani swojej muzyce i żeby na tej płaszczyźnie dawali z siebie wszystko. Muszą być otwarci i chętni do wprowadzania innowacji, nie robiący latami identycznej roboty. Trudno jest wypuścić coś potencjalnemu kandydatowi w Perc Trax, nie lubię współpracować ze zbyt dużą ilością artystów na raz, ale jestem za to chętny do działania jak odnajdę kogoś takiego pokroju jak Forward Strategy Group. Z kolei Sawf czy Truss, mają wolną rękę i mogą wydawać swoje projekty w Perc Trax, kiedy tylko im się podoba.
Opowiedz mi trochę o swoim wydawnictwie dla Stroboscopic Artefacts. Czy twoja muzyka jakoś ewoluowała po tej współpracy?
Hmmm, nie wydaje mi się żeby współpraca z S.A coś we mnie zmieniła. Po prostu uważam, że Lucy skontaktował się ze mną w idealnym momencie, w momencie w którym nasze wizje nowego techno powinny były współbrzmieć. Wydaje mi się, że praca z S.A i Lucym przyniosła mi odwagę do tworzenia mniej parkietowej muzyki. Widać to zwłaszcza na moim LP ‘Wicker & Steel’, ale i tak sądzę, że prędzej czy później, ta zmiana i tak by mnie dopadła.
Co jest dla ciebie kluczowe w trakcie produkcji muzyki?
Muszę być skupiony i natchniony. W moim interesie nie leży powielanie własnych schematów czy kopiowanie innych. Oczywiście niektórzy inspirują mnie swoim podejściem czy brzmieniem, ale nigdy nie ściągam od nikogo bezpośrednio. Nie znoszę być popędzany w trakcie procesu twórczego. Lubię łączyć hardware i software, potrzebuję dużo czasu i spokoju.
To imponujące, że w czasach gdy minimal był w łaskach, ty wciąż forsowałeś techno z prawdziwego zdarzenia. Co sądzisz o artystach, którzy podążają za trendami?
Myślę, że każdy powinien się rozwijać i zmieniać. Artysta, który robi deep house czy dub techno w tym samym stylu, od 10 czy 15 lat jest bardzo nudny, a jego działania nie mają większego sensu. Lubię obserwować ludzi, którzy zmieniają swój pogląd na muzykę, ale to przecież oczywiste, że niektórzy czasem będą się starali podążać za modą i nigdy nie dadzą się ponieść naturalnej ewolucji, która powinna towarzyszyć rozwojowi każdego artysty.
Co sądzisz o swoistej rozbieżności, pomiędzy techno serwowanym przez przedstawicieli techno w Berlinie w zestawieniu z jego londyńskim odpowiednikiem?
Haha! No na chwilę obecną jest wyraźny podział pomiędzy tymi dwoma miastami. Jeżeli chodzi o techno, to mamy do czynienia ze swobodnym przepływem inspiracji pomiędzy nimi. Londyńskie techno jest cięższe, bardziej bezpośrednie i (dla mnie) bardziej szczere. Berlińskie zaś jest klimatyczne i podbite dubowymi dźwiękami, wydaje się być też bardziej odbiegające od rzeczywistości. To pewnie rzutuje na długość setów w Berlinie i na fakt, że kluby są tam dłużej otwarte w ciągu weekendów. Przysłuchuję się temu jak poczyna sobie Berlin- to byłoby dziwne, gdybym się tym nie interesował. Jednak wciąż moje serce należy do Londynu.
Możesz nam zdradzić cokolwiek odnośnie twoich aktualnych planów? Nad czym pracujesz?
Hmm jest wiele sekretnych projektów i kolaboracji, które właśnie się rozwijają. Mogę zdradzić, że niedługo nadciągnie sporo remiksów i będzie to porcja przeznaczona na jakieś 6-9 miesięcy. Zremiksuję Matta Whiteheada dla Perc Trax, Mike’a Parkera dla Edit Select, Oscar Mulero dla Warm-Up, Black Asteroid dla Electric Deluxe i Dana Averyego dla Phantasy. To tyle jeżeli chodzi o remiksy! Mój dźwięk się zmienia. To będzie coś kompletnie innego od tego, co zawierało ‘Wicker & Steel’, ale też nie będzie to obrót o 180’, pociągający za sobą w ogóle niepodobne do mnie i nierozpoznawalne brzmienie.
Wolisz grać na festiwalach typu open air czy w mrocznych klubach? Dlaczego?
Wolę umiejscowione w piwnicach ciemne, zadymione kluby z niskimi sklepieniami, ale za festiwalami też przepadam. Festiwale dobitniej dają do zrozumienia publice, który DJ gra w danym momencie. Oba środowiska pasują do mojej muzyki i w obu nawiązuję niezły kontakt ze słuchaczami.
Jakbyś opisał ogólną relację pomiędzy DJ’em a przeciętnym słuchaczem jego muzyki?
To wszystko jest w pewien sposób połączone. Dla mnie DJ musi być przede wszystkim fanem muzyki. DJ-ing nie może być tylko sposobem na zarabianie pieniędzy, musi być także pasją. W przeciwnym razie, fani natychmiast wychwycą to złe podejście. Wraz ze wzrostem potęgi social media kontakt między fanami, a artystami coraz ciaśniej się zazębia. Niektórzy lubią bardziej bezpośredni kontakt ze słuchaczami, podczas gdy inni chowają się i roztaczają wokół siebie aurę tajemniczości. Oba podejścia mają swoje plusy, ale ja osobiście wolę jednak tę bardziej przyjacielską więź między mną, Perc Trax i ludźmi, którzy nas wspierają.
Czego ostatnio słuchasz?
Nowego albumu The Knife, Pete Swanson, Prostitutes, starą elektronikę z lat 90’ jak The Orb, Aphex Twin, Higher Intelligence Agency, Autechre, etc. Stare jungle, nawet starszy rave i hardcore, trochę dziwnego folku, Broadcast. Słucham dużo świetnej muzyki dalekiej techno.
Grywasz na jakimś instrumencie muzycznym, bo twój alias kojarzy mi się z jednym?
Wiem, ale tak naprawdę nigdy nie grałem na perkusji, próbowałem tylko prostych rytmów gdy byłem młodszy. Trochę grywałem na fortepianie i gitarze i byłem uczony gry na wiolonczeli, ale tak naprawdę nigdy mi się to jakoś specjalnie nie podobało.
Poprawione, dzięki za uwagi.
należy o Londynu? do Londynu, tekst do poprawki!
Slowo ”nadoryginalny” nie istnieje. Konsekwentne tlumaczenie ”fashionable” jako ”w laskach” troche kluje w oczy.