Function – nasza rozmowa

Dave Sumner aka Function na Audioriver 2013 opowiedział nam o upadku Sandwell District, o swoim albumie Incubation, łatwym życiu w Berlinie i… o filmach, które lubi oglądać. Przeczytajcie nasz wywiad, który przeprowadziliśmy o 5.00 nad ranem na płockiej plaży bezpośrednio po jego mocarnym live-act. Wywiad w wersji audio będziecie mogli także usłyszeć dziś o 23.00 na falach Akademickiego Radio Luz (91,6 fm / http://radioluz.pwr.wroc.pl/)  w audycji Strikt, która w pełni poświęcona jest muzyce techno.

Jak ci się podoba płocka plaża i tutejszy tłum?

Jestem pod wrażeniem, nigdy wcześniej nie słyszałem o tym mieście. To naprawdę piękne miejsce, piękne miasto.

Czy za twoim live-act’em stał jakiś koncept? Co mogliśmy w nim usłyszeć?

Zazwyczaj nie gram live-act’ów, ale teraz kiedy wydałem album, coraz częściej padają propozycje ich grania. Zrobiłem sobie tournee z tym live-act’em, nie występowałem z nim wszędzie, ale w wybranych miejscach.

W  jakim młodym artyście / labelu, skupionym na techno, widzisz największy potencjał?

Powiem szczerze, nie przyglądałem się zbyt uważnie sytuacji na scenie z powodu przejść z zakończeniem działalności Sandwell District, które bardzo mnie absorbowały. Na pewno potrafię wymienić jedną osobę, która mnie urzeka – to Vatican Shadow. Współpracujemy w tej chwili nad pewnym wydawnictwem. On był w Berlinie przez jakiś czas, nigdy się nie spotkaliśmy, wszystko robiliśmy zdalnie. Teraz też przyjechał i przez te pięć dni trzymaliśmy razem i nagrywaliśmy muzykę. Nie wiem jeszcze kiedy to wydamy i czy w ogóle to się stanie.  Myślę za to, że to co Vatican Shadow robi dla Hospital Productions, jest niezwykłe. Słuchałem także jego nowego albumu – niesamowity.

Wspomniałeś przed chwilą o końcu Sandwell District. Czy Fabric 69 było zatem czymś w rodzaju podsumowania waszej współpracy?

W tej kwestii w ogóle nie chcę rozmawiać o Sandwell District, możecie to zapisać (śmiech). Myślę, że wszyscy ruszyliśmy naprzód, oprócz tego dalej jesteśmy przyjaciółmi, wszystko jest w porządku… Wszystko potoczyło się swoim biegiem, to było cudowne, a zabiliśmy to na samym szczycie. Fabric wyszło rok po tym jak skończyliśmy label. Zresztą kiedy Fabric składa propozycję o nagranie mix CD to nie wypada odmówić. Gdyby to nie było Fabric, na pewno odmówilibyśmy.

Powiedziałeś kiedyś w którymś z wywiadów, że bycie DJ’em w Berlinie to jak bycie gwiazdą filmową w Hollywood. Czy ty też się tak czujesz? Czujesz się sławny?

Czy czuję się sławny (śmiech) ? Hmmm… Nie, nie czuję się sławny. Jestem sławny w pewnych, małych kręgach. Ale wiesz, tylko tyle… W końcu nie nazywam się Brad Pitt.

Co najbardziej podoba ci się w Berlinie poza sceną muzyczną?

Moja dziewczyna! Tęsknię za Nowym Jorkiem, wielu ludzi przeprowadza się za pracą i w taki sam sposób patrzę na moje życie w  Berlinie. Szczerze wolałbym mieszkać w Nowym Jorku, ale pracę mam głównie w Europie, gdzie przez lata starałem się pracować na co dzień, mieszkając w Nowym Jorku i nagle okazało się to trudne. Nie chcę przekraczać Alantyku w każdy weekend. Berlin to łatwe życie, jest taniej niż w wielu innych miastach, które można porównać do Berlina, więc jakość mojego życia znacznie się polepszyła od kiedy przeprowadziłem się do Niemiec.

Z którego swojego dzieła jesteś najbardziej dumny?

Z albumu Incubation. To wydawnictwo, na którym byłem najbardziej skoncentrowany i które dało mi najwięcej satysfakcji. Sam proces twórczy był po prostu dobrą zabawą, ale momentami był też przerażający, angażujący  psychofizycznie i bardzo wyczerpujący. Ale ten album to dla mnie osobiście wielkie osiągnięcie.

Co dla ciebie oznacza muzyka techno? Jak postrzegasz różnicę pomiędzy parkietową funkcją techno, a rzeczami przeznaczonymi bardziej do domowego odsłuchu – takimi jak twój album Incubation?

Są różne style techno, ja sam poruszam się w różnej stylistyce o różnym przeznaczeniu. Incubation zostało napisane by przenieść klubowe przeżycia na słuchawki, domowe czy samochodowe nagłośnienie. Techno to bardzo szeroki termin, pokrywa wiele płaszczyzn, choć jest wiele gatunków które również są szerokie. Ale na przykład house już nie zna takiej palety aranżacji jaką ma techno. Jest bardzo dużo produkcji ambientowych do słuchania w domu, które nazwiemy techno, jest też wolne, głębokie techno do klubów, ale też szybsze, bardziej szorstkie, spełniające tę samą funkcję, więc jest to naprawdę rozległy termin. To właśnie ta cecha zawsze przyciągała mnie do techno. Dorastałem w mieście house’u – Nowym Jorku ze spuścizną po czasach disco i miejscami takimi jak klub Paradise Garage, a house był odpowiedzią na to, więc nigdy nie grano tam dużo techno. To był właśnie jeden z powodów, dla których wyprowadziłem się z Nowego Jorku – zwyczajnie czułem, że moja praca nie trafia na podatny grunt.

Kiedy postawiłeś swoje pierwsze kroki w muzyce elektronicznej? Czy to był konkretny moment w twoim życiu? Miałeś jakiegoś mentora?

W zasadzie to jestem samoukiem, mam za sobą kilka zajęć z muzyki, a przygodę z produkowaniem muzyki rozpocząłem także sam. Zacząłem w 93/94 kiedy nie było Internetu, często chodziłem do biblioteki. Mieszkałem wtedy w New Jersey, dorastałem w Brooklynie, ale chodziłem do szkoły średniej i na studiach mieszkałem w New Jersey. Nie miałem nikogo kto mógłby mnie uczyć, więc musiałem korzystać ze zbiorów biblioteki, uczyć się samodzielnie. Na studiach pobierałem lekcje muzyki, ale nigdy nie znalazłem tego, czego szukałem. To czego szukałem odnalazło się wyłącznie za moją sprawą.

Gdybyś mógł wybrać jeden istniejący już film, w którym chciałbyś zamieścić swoje produkcje w charakterze ścieżki dźwiękowej to jaki to byłby film? Sci-fi?

Zabawne, myślicie że powiedziałbym sci-fi, ale tak się nie stanie. Jestem wielkim fanem filmów Abela Ferrary i jego ‘Złego Porucznika’ w oryginalnej wersji – to moja ulubiona produkcja filmowa. Akcja ‘Złego Porucznika’ toczy się w Nowym Jorku, film był tam też oczywiście kręcony. Chociaż pewnie zupełnie naturalną rzeczą dla mnie byłoby nagranie soundtracku do filmu sci-fi, ale jednak wybiorę Abela Ferrarę.

Czy jesteś tak mroczny jak twoja muzyka?

Mroczniejszy, nie lubię tego mówić, ale prawdopodobnie mroczniejszy. Zbyt wiele jest ogólnodostępnych informacji w tych czasach żeby móc zachować pełen optymizm. Ignorancja to błogosławieństwo (śmiech).

How do you like Płock’s beach and its crowd?

I’m really impressed, I’ve actually never heard of this city before and it’s a really beautiful place, beautiful town.

What could we heard in your live-act? Was there any concept behind it?

Normally I wasn’t ever doing live-acts, basically now that the album is out there are a lot of  requests for it so I was touring with this live-act, not every show but specific ones.

 In which young techno artist / label you see the biggest potential right now?

To be honest at this point in a last year because I was sort of there have been a lot of transitions with Sandwell District ending and joining … I haven’t been paying very very close attention. One person that I’m actually very blown away by at the moment is Vatican Shadow. We’re working on some stuff at the moment, he was just in Berlin and we have never met, we were always just communicating on-line, now he came to Berlin we’ve got to hang out for a five days and recorded some music. Not sure when it’s going to come out yet and what’s going to happen with it. I think what he does with Hospital Productions is incredible. And I heard his new album and it sounds amazing.

 You said about the end of Sandwell District – was Fabric 69 kind of summary of the project?

At this point I really don’t want to talk about Sandwell District, you can print that (laughs). I think we’ve all moved on, we’re all friends, everything is cool. It ran its course and it was amazing and we killed it while it was on top so actually the Fabric mix CD came out a year after we ended the label. When Fabric asks for a mix CD you don’t say no otherwise I don’t think we would’ve done it. If it wasn’t for Fabric.

 You said in one interview that DJ in Berlin is like a film star in Hollywood. Do you feel like this? Do you feel famous?

(laughs) Do I feel famous? Um, no I don’t’. But it’s amazing thing to have fans and it’s inspiring, fame is in small circles – I’m not Brad Pitt.

 What do like in Berlin most apart from music?

My girlfriend! But I miss New York, the way I look at it is that I’m stationed in Berlin, people transfer for jobs and military all the time and that’s the way I look at it, I would much rather live in New York but my work is in Europe mainly and I was doing it from NYC for many years and it just proved to be difficult. Since my work is in Europe I don’t wanna cross the Atlantic every weekend. Berlin it’s just an easy life, it’s cheaper than most cities that are comparable to it so my quality of life has skyrocketed since I moved to Berlin.

 What is your LP / mix / EP you’re most proud of?

I would say ‘Incubation’ – the album. It’s the work that I concentrated the most on and the process was really fun, it was almost terrifying at times, it was very involved and physically and mentally it was very draining. It’s a huge accomplishment for me personally.

 What techno music means for you? How do you balance between the dancefloor function of techno and stuff like Incubation?

There are different styles of techno and different styles of techno that I make and they have different purposes. Incubations was written to sort of bring the club experience into the listening environment or driving environment. Techno is a very broad term, it covers a lot of grounds, there are many other genres that are also broad. House music for instance doesn’t have as broad of arranges as techno does, there’s very ambient stuff and very home-listening stuff that you can call techno, there’s deep, slower techno for the dancefloor. There’s deep, slower techno for the dancefloor and then there’s harder and faster so it’s such a broad term. That’s what’s always drew me to techno because i grew up i a house-city – New York, with a heritage from disco and places like the Paradise Garage and house sort of respond of that so techno wasn’t really a focus and that’s one of the reasons why i left because i felt like i was working against grain.

 Tell me when did you put you first steps in making music, was it an exact moment in your lifetime, you had a teacher or mentor?

Actually i’m very self-taught, i have a degree in music, a couple of them, but as far as the initial introduction to production was very self-taught. Let’s say i started in 1993, 1994 and there was no internet, i used to go to library a lot, at that point i was living in New Jersey, i grew up in Brooklyn but i went to high school and university in new jersey and i didn’t have anyone to turn to  so i had to use the resources, go to the library to learn stuff on my own, i took courses in music at university and i never really got what i was looking for. The way that i found what i was looking for was by my own personal research. I started collecting a lot of synths and buying and selling a lot of things to help fund buying other gear. Some of that stuff I should’ve never sold xD

 If you could choose one movie in which you would like to put productions in, what would it be? A sci-fi movie?

Hmm. Funny enough, you would think that I would say a sci-fi film but I’m a huge fan of Abel Ferrara and the original Bad Lieutenant it’s my favorite movie of all time and it’s something actually that would involve New York an Bad Lieutenant is based on New York, it was filmed in New York. Probably I would choose something New York based than sci-fi based. Though, of course I feel it would be very natural for me to work on something that is sci-fi related but to answer your question – Abel Ferrara, yeah.

 Are you as dark as your music?

Probably darker  I don’t like saying that but probably darker. There’s too much information available this days to keep it really positive. [laughs] Ignorance is bliss.