Oficyna Staubgold wypuszcza reedycję płyty grupy The Cocoon.
Pod koniec maja ukaże się wznowienie pierwszego albumu niemieckiego zespołu The Cocoon – „While The Recording Engineer Sleeps” wydanego w 1989 roku. Ówcześnie formację określano mianem psychodelicznej supergrupy, w składzie której mieliśmy ważne postaci niemieckiej sceny muzycznej lat 60., 70. i 80., czyli Guntera Hampela (wibrafon, fortepian, flet, klarnet basowy, wokal), Jürgena Gleue’a (wokal, gitara, bas), Matthiasa Arfmanna (gitara, organy, bas, elektryczne pianino, wokal), Rüdigera Klose (perkusja, wokal) i Thomasa Keyserlinga (flet, saksofon altowy).
Zapewne wszyscy kojarzą postać Guntera Hampela z jazzem, gdyż jego dokonania w ciągu ostatnich kilku dekad mocno zaznaczyły swoją obecność na europejskiej scenie jazzowej. Nakładem własnej wytwórni Birth Records opublikował ponad 200 płyt (!), z czego znaczna część ukazała się pod szyldem Galaxie Dream Band. Z kolei Jürgen Gleue w latach 80. założył neo-psychodeliczną grupę 39 Clocks oraz tworzył też jako Phantom Payn. Wraz z Rüdigerem Klose powołali do życia Exit Out. Warto też wspomnieć nazwę awangardowego zespołu Die Kastrierten Philosophen, z którym związany był Matthias Arfmann (później zajął się hip-hopem/reggae), zaś Thomasa Keyserlinga można pamiętać z gościnnego udziału na wydawnictwach: Tangerine Dream – „Electronic Meditation” i Amon Düül – „Yeti”.
Zastanawiam się nad nazwą formacji The Cocoon czy ma coś wspólnego z amerykańskim filmem SF „Cocoon” z 1985 roku (tutaj trailer), lecz nie sądzę. Po latach słucha się bardzo dobrze albumu „While The Recording Engineer Sleeps”, tylko miejscami czuć upływ czasu, szczególnie w brzmieniu płyty. Słychać wyraźne wpływy Franka Zappy, Can czy wspominanego Amon Düüla, jak też wielu amerykańskich i brytyjskich formacji z kręgu rocka psychodelicznego. W ich nagraniach pobrzmiewają również syntezatorowe echa z lat 80. To, co wyróżnia The Cocoon to z pewnością zamiłowanie muzyków do improwizacji i jazzu, gdyż znakomicie wzbogacają swoje psychodeliczno-transowe granie jazzowymi solówkami.
1989/29.05.2015 | Staubgold
