11 września startuje w Sopocie 5. edycja Open Source Art Festival. Sprawdźcie line-up i zgarnijcie karnety!
Motywem przewodnim 5. edycji OSA Festival jest zagadnienie synchronizacji dźwięku i obrazu, architektury i przestrzeni oraz ich oddziaływania na człowieka, czyli w skrócie „SYNC”. Zaproszeni kompozytorzy zaprezentują szeroką gamę gatunków i rodzajów muzyki współczesnej, wymagającej i zaawansowanej, od ambientu przez drone, noise, glitch, modern electro-acustic po eksperymenty badające właściwości dźwięku i obrazu oraz możliwości ich pełnej synchronizacji.
Tegoroczna edycja składać się będzie z koncertów i cyklu pokazów multimedialnych, w których nadrzędną rolę gra dźwięk i obraz oraz ich symbiotyczne współistnienie.
Miejsce: Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
Data: 11-13 września 2015
Organizator: Kolonia Artystów
Współorganizator: Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
Bilety: 50 pln karnet trzydniowy dostępny na www.biletomat.pl (limitowana ilość)
25 pln bilet jednodniowy (dostępne przed koncertami)
KONKURS:
Mamy do rozdania trzy pojedyncze karnety. Kto pierwszy, ten lepszy! Wystarczy napisać na adres: lukasz.komla@nowamuzyka.pl. Podając w treści maila imię i nazwisko. Zwycięzców powiadomię drogą mailową.
LINE UP:
11.09.2015 piątek
21.00 Michela Pelusio – SpaceTime Helix (IT)
22.00 Lumisokea (B/IT)
23.00 Schnitt (FR/IT)
12.09.2015 sobota
21.00 Adam Frankiewicz (PL)
22.00 Szymon Kaliski (PL)
23.00 Alex Augier (FR)
13.09.2015 niedziela
20.00 Franck Vigroux (FR)
21.00 Herman Kolgen – SEISMIK (CA)
ALEX AUGIER
Alex Augier jest muzykiem elektronicznym. Pracuje i mieszka w Paryżu. Kiedy był bardzo młody, nauczył się sam grać na fortepianie, perkusji i bębnach, od tamtej pory poświęcił się kompozycji i muzyce komputerowej. Następnie zapisał się na lekcję do Computer Music Designer » Master 2, by w roku 2013 w celu pogłębienia własnej twórczości zapisać się na University Jean Monnet, Saint-Etienne, FR. Alex Augier jest projektantem muzyki komputerowej w Théâtre de la Renaissance (Oullins Lyon, Francja) oraz w IRCAM (Paryż, Francja), gdzie poszerza swoją wiedzę w dziedzinie syntezy i sterowania dźwiękiem przestrzennym. Podczas OSA 2015 zaprezentuje najnowszy projekt o nazwie oqpo_ooo. Jest to projekt audiowizualny, który został utworzony podczas premiery festiwalu Scopitone 2014, gdzie Alex dzielił scenę z projektem Superposition Ryoji Ikeda (Ikeda występował w Sopocie w podczas OSA 2013). W ramach warsztatów InVivo Electro Live prowadzonych przez Roberta Henke (Manifeste festival 2014) stworzył N[order]ISE, wielokanałowy audiowizualny performance 10.4) in situ (Nef Curial of the 104, Paryż). Jego prace dotyczą estetyki cyfrowej i przyjmują formę instalacji audiowizualnych. Alex broni procesu twórczego, gdzie projektowanie, programowanie i nowe technologie są integralną częścią projektu artystycznego.
ADAM FRANKIEWICZ
Reżyser, producent muzyczny, improwizator. Założyciel niezależnego wydawnictwa Pionierska Records. Twórca/współtwórca projektów „Dulcynea”, „Tukar”, „Solaris”, „Import/Export”, „Tape”, „M.U.M.A”, „Ojun” i innych. Na żywo występuje pod pseudonimem Grupa Etyka Kurpina. Prowadzi warsztaty dźwiękowe i zajmuje się pisaniem scenariuszy słuchowisk. Tematy bliskie: Rytuał, improwizacja, rejestracja.
SZYMON KALISKI
Artysta multimedialny i kreatywny programista zajmujący się projektowaniem i implementowaniem rozwiązań w przestrzeni przenikających się technologii, designu i sztuki. Zajmuje się szeroko pojętą wizualizacją informacji, sztuką generatywną oraz muzyką eksperymentalną.
MICHELA PELUSIO
Michela Pelusio jest artystką włoskiego pochodzenia, obecnie mieszającą w Brukseli. która tworzył instalacje i performance w całej Europie, Azji i Ameryce. Michela tworzy inspirujące instalacje, wykorzystując przestrzeni, światło i dźwięk, tworząc widowisko pełne nowych doświadczeń , które dostarcza niepowtarzalności doznań na styku audio i wideo. Jej badania polegają na eksploracji ludzkiej percepcji, poczucia miejsce, natury, kultury, sztuki i nauki. Michela urodziła się we Włoszech w Viareggio. Studiowała rzeźbę w Akademii Sztuk Pięknych Carrara i ukończyła dyplom Master of Music i ArtScience na Interfaculty of the Royal Academy of Fine Arts and the Royal Conservatory of Den Haag. Była nauczycielką na ArtScience w Hadze (KABK, KONCON). Prowadzi kursy z zakresu Synestezji i Genius Loci. Obecnie Michela pracuje i mieszka między Berlinem, Belgią i Grecją, a od 2012 jest założycielką ResidenceSEA – program pobytu dla artystów, którzy angażują się w twórczy dialog z naukowcami. Podczas OSA 2015 zaprezentuje performance pt. SpaceTime Helix – niezwykłe doświadczenie przestrzeni, światła i dźwięku.
SpaceTime Helix jest to rzeźba kinetyczna zbudowana ze światła i dźwięku. Jest to gra światłem, symetrią, geometrią i nieskończonością. Dźwiękowe i świetlne właściwości zostały zoptymalizowane tak, aby rzeźba miała właściwości instrumentu akustycznego oraz optycznego.
LUMISOKEA
Lumisokea to belgijsko-włoski duet, tworzony przez Koenraad Ecker i Andrea Taeggi. Ich muzyka jest jednocześnie bardzo fizyczna i bogata w fakturze. Przy użyciu różnych instrumentów akustycznych, jak również sprzętu analogowego tworzą mroczne i introspektywne wrażenia słuchowe. Wpływu na twórczość duetu można dopatrywać się od muzyki dub po noise ale również słychać inspiracje tradycyjną muzyką perkusyjną z Azji i Afryki, techno, muzyką konkretną i współczesną muzyką klasyczną. Wachlarz inspiracji muzycznych Lumisokea jest potężny i służy do wywołania stanu transu, tak by podkreślić dotykowe właściwości dźwięku. Aby wzmocnić skuteczność i koncentrację na koncertach Lumisokea stworzyli wizualną stronę do swoich przedstawień muzycznych, za którą odpowiada Yannick Jacquet (Legoman) wideo artysta znany jako członek i założyciel wytwórni wizualnej AntiVJ.
Efekty wizualne i widowiskowe, które Yannick Jacquet zaprojektował dla Lumisokea oparte są na bardzo prostym, ale skutecznym pomyśle projekcyjnym. Są to powoli rozwijające się, abstrakcyjne geometryczne wiązki światła pojawiające się w przestrzeni wypełnionej dymem. W przeciwieństwie do większości wizualizacji stosowanych na występach muzycznych, te ruchome kształty nie mają na celu dodawać znaczenia lub tworzyć konkretne obrazy do muzyki Lumisokea. Mają raczej służyć jako punkt kontaktowy i w hipnotyczny sposób odciążyć publiczność od granic przestrzeni, dzięki możliwościom wykorzystania dotykowych i iluzorycznych cech światła podczas projekcji na dym. Do tej pory Lumisokea wydali cztery albumy: „Automatons” (2011) oraz „Selva” (2012), obydwa dla holenderskiej wytwórni Eat Concrete. W roku 2013 powstała płyta „Contrapasso”, a w 2014 „Apophenia”.
HERMAN KOLGEN
Herman Kolgen to uznany artysta multidyscyplinarny z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem w sztuce mediów i performance. Kolgen mieszka i pracuje w Montrealu. Audiokinetyczny rzeźbiarz i performer, czerpie materiały z intymnej relacji pomiędzy obrazem i dźwiękiem. Kolgen tworzy utwory, które przybierają formę instalacji, wideo i dzieł filmowych, spektakli i rzeźb dźwiękowych. Pracuje w cyklu ciągłych poszukiwań, na skrzyżowaniu różnych mediów, wyczarowuje nowy język techniki i oddziaływań estetycznych. Jego wieloaspektowe prace charakteryzuje radiograficzne podejście. Wpływ na pracę ma koncepcja terytorialności człowieka. Początkowo związany ze sztuką cyfrową i elektroniczną, oddziaływającą poprzez najwrażliwsze formy obrazu i ruchu, jego podejście ewoluuje do coraz bardziej zhybrydyzowanej formy. Jego instalacje integrują różnorodne przestrzenne komponenty, zwłaszcza w odniesieniu do pola dźwięku. Projektowanie i stosowanie losowych systemów autogeneratywnych image / sound pozwala Hermanowi również na tworzenie audiodubbingowej przestrzeni dźwiękowej odznaczającej się niezwykle absorbującą jakością. Prace Hermana Kolgena zaprezentowano na Biennale w Wenecji, Ars Electronica, Transmediale w Berlinie, ISEA, Centrum Pompidou, Cimatics, DISSONANZE, Mütek, Elektra SONAR, Tapei i Szanghaju E-Arts. Herman Kolgen jest laureatem prestiżowych nagród, w tym Ars Electronica, Qwartz oraz festiwali filmowych w w Nowym Jorku i Los Angeles, przeglądach kina niezależnego. Od 1996 do 2008 roku, poświęcił większość swojego dorobku twórczego na prace nad projektem SKOLTZ_ KOLGEN.
„SEISMIK” to performance Hermana Kolgena, po raz pierwszy pokazywany w Polsce, opierający się na multi-sensorycznym doznaniu ruchu sejsmicznego ziemi, oporu, tarcia i drżenia oraz związanych z nimi zjawisk w czasie rzeczywistym. Artysta opracował zaawansowane oprogramowanie, który rejestruje pola magnetycznych aktywności sejsmicznych od São Paulo do Kioto wytwarzające dźwięk zsynchronizowany z wizualnym pokazem. Przy pomocy różnorodnych cyfrowych nagrań wideo i ujęć fotograficznych Kolgen stworzył wiele serii czasowych sekwencji, które potem zmontował w elastyczny i modułowy utwór. To w dużej mierze kwestia progresywnej narracji, która jest w nieustannym kręgu wpływów i ruchu, gdzie rzeczywistość jest stale w dyslokacji. Jak w poprzednich performance’ach audio-kinetycznych takich jak DUST, INJECT, KOLGEN gra na pojęciach fizycznych, mózgowych i napięciu emocjonalnym.
SCHNITT
Schnitt to projekt stworzony w 2007 roku przez Amelie Duchow i Marco Monfardini. Współpraca artystyczna tej dwójki wypływa ze wspólnego zainteresowania do muzyki elektronicznej i sztuk wizualnych. W 2007 Schnitt zaprezentował projekt audiowizualny pt. SIZESPEC. Inspiracją do tego projektu był świat tekstyliów z którego Schnitt wydobył obrazy i dźwięki procesu przemysłowego. Łącząc dynamikę techniczne przekształconych elementów dźwięku SIZESPEC nadaje indywidualny i inny widok branży przemysłowej. W 2007 Schnitt wydali swoją pierwszą płytę „Pferdchen”. W 2008 Amelie Duchow i Marco Monfardini współpracowali przy realizacji projektu pt. Airloop 1.0. Airloop 1.0 to instalacja i performance oparty na 40 minutowych zapętleniach wideo. W 2010 Schnitt zaprezentował Synchropath – projekt audio / wideo, który koncentruje się na synchronizacji jako metody komponowania. Synchropath to projekt, który bada emocjonalny potencjał systemów dźwiękowych i komunikacji wideo pochodzących z codziennego życia. Synchropath rozwija metodę komponowania na podstawie synchronizacji plików audio i wideo. Wygenerowane instrumenty pochodzą z kilku różnych źródeł dźwiękowych i wideo. Schnitt wybiera 42 źródeł audio i 28 wideo, z których wyodrębniają 678 pliki audio i 234 plików wideo. Pojedyncze pliki są przetwarzane, montowane i synchronizowane między sobą, budując podstawową strukturę spektaklu. Miksowanie materiału na żywo podczas performance’u stanowi istotę spotkania z artystami. Projekt Synchropath zostanie zaprezentowany podczas Open Source Art Festival w roku 2015 w Sopocie.
FRANC VIGROUX
Kompozytor i improwizator żyjący we wszechświecie, gdzie noise, improwizacja, muzyka elektroakustyczna, industrialna i współczesna współistnieją na jednej płaszczyźnie. Na scenie może grać różne role: może być gitarzystą, turntablistą, performerem grającym elektronikę. Wyreżyserował także liczne filmy, m.in Kurz w 2007 roku. Franck Vigroux występuje solo lub regularnie współpracuje na żywo m.in z Mika Vainio, Transistor (z Ben Miller), Reinhold Friedl a także z Kasper Toeplitz, Elliott Sharp, Zeena Parkins, Joey Baron, Bruno Chevillon, Marc Ducret, Push the triangle, Kenji Siratori, Ars Nova ensemble instrumental, występował z artystami Antoine Schmitt (Tempest), Kurt d’Haeseleer (Aucun lieu), Philippe Fontes (Police). Od 2000 roku wielokrotnie występował w Stanach Zjednoczonych, w Europie oraz w Japonii albo w festiwalach lub w klubach. W 2003 roku założył własną wytwórnię D’Autres Cordes Records, niektóre albumy były publikowane również przez inne wytwórnie takie jak Signature Radio France i Hypermodern (Japonia).
Konkurs rozwiązany. Karnety otrzymują: Jan G., Marek J., Agnieszka T. Zwycięzcy dostaną maile w tej sprawie. Pozdrawiam!