Wpisz i kliknij enter

Piotr Kurek – World Speaks

Podbudowana wybujałą fantazją.

Piotr Kurek jest jednym z najbardziej fascynujących twórców muzyki. Obszar jego działalności artystycznej obejmuje muzykę do spektakli, filmów, ale i działalność solową. W zeszłym roku słyszeliśmy go również w duecie z Hubertem Zemlerem jako Piętnastka. Jak podaje jego oficjalna strona pierwszą płytę wydał w 2009 roku. Tymczasem mamy rok 2022, a on na swoim nowym krążku „World Speaks” zachowuje się niczym pionier-entuzjasta. Dla słuchaczy to wybitnie dobra wiadomość.

Składnikiem głównym albumu są nakładające się głosy, które obudowane zostały organami. Brzmi prosto, ale jako destylat muzyczny już tak nie jest. Wszystko zostało skrajnie odrealnione, przetworzone, zmodyfikowane do postaci dalece odległej od rzeczywistej. Kurek nasycił to wszystko dodatkowo mistycyzmem połączonym z prymitywizmem. Muzyk przyznaje, iż inspiracją dla niego były znalezione fotografie i romantyczne pejzaże. Natomiast ich przeobrażenie muzyczne musiało odbywać się w trakcie wysokiej gorączki. Inaczej trudno sobie wytłumaczyć efekt końcowy.

Otóż „World Speaks” jest przedsięwzięciem działającym na pograniczu magii i rzeczywistości. Najprościej usłyszeć to w utworze tytułowym, w którym ów podział jest w miarę klarowny. Gorzej, a właściwie lepiej, jest w otwierającym „Chordists”, który oszałamia i stanowi prolog do surrealistycznych historii, którymi płyta wypełniona jest po brzegi. Muzykologiczne pojęcia niekoniecznie przystają do tego, co słyszymy („A Source of All Scenery”). Może mieć to związek z tym, że Piotr Kurek jest samoukiem, na co zresztą zwracał uwagę również Bartosz Nowicki.

Muzyka z płyty podbudowana jest wybujałą fantazją. Albo można natrafić na krotochwilne gierki („Key & Stop”) albo dać się bez reszty wciągnąć w przyjazny i nie do końca zbadany świat, który aż tchnie nowym optymizmem, jak długo oczekiwany powiew wiosny („Montufar”). Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze dość zaskakujące zakończenie w postaci „Orgue”. Zimny racjonalista mógłby powiedzieć: „człowiek głupieje”. Ano, głupieje. Niechby była to tylko iluzja, ale za to jaka wspaniała, jaka nieokiełznana.

Edições CN | 2022
Bandcamp
FB
FB Edições CN







Jest nas ponad 15 000 na Facebooku:


Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Polecamy